Σε ποιον ανήκει το νερό; Ποιος είναι υπεύθυνος για τη διαχείρισή του; Αποτελεί εμπόρευμα και ιδιοκτησία του Κράτους και του Κεφαλαίου ή Κοινό Αγαθό;
Στα παραπάνω ερωτήματα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει πάρει θέση, προωθώντας αφενός την ιδιωτικοποίηση των δικτύων ύδρευσης Αθήνας και Θεσσαλονίκης κι αφετέρου τη λειτουργία του φαραωνικού φράγματος της Μεσοχώρας, παρά την αντίθεση της τοπικής κοινωνίας.
Θέση ωστόσο έχουμε πάρει κι εμείς: ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις των δικτύων ύδρευσης, ενάντια στα φαραωνικά φράγματα, ενάντια στα πολυεθνικά λόμπι του νερού και της ενέργειας που κερδοσκοπούν λεηλατώντας τη φύση και το δημόσιο χώρο.
Στη λεηλασία των δημόσιων φυσικών πόρων μπορούμε να απαντήσουμε με κοινωνικό έλεγχο και αμεσοδημοκρατική διαχείριση. Κανείς δεν είναι πιο αρμόδιος για τη διαχείριση και τον έλεγχο των κοινών αγαθών από την κοινωνία και τις τοπικές κοινότητες.
Μια εξαιρετική εκδήλωση κατά της ιδιωτικοποίησης του νερού διοργάνωσε η αντιεξουσιαστική κίνηση Αθήναςτην Παρασκευή 11/11, στις 20:00, στον Ελεύθερο Κοινωνικό Χώρο Nosotros (Θεμιστοκλέους 66, Εξάρχεια). με ομιλητές τους Γ. Παπαχριστοδούλου (Χειρονομία Αντιεξουσιαστική Κίνηση) Β. Βλάχου (Σύλλογος Κατακλυζόμενων Μεσοχώρας) Γ. Παπαδημητρίου (Σύλλογος προστασίας Αράχθου).
Μετά τις εξαιρετικές εισηγήσεις των ομιλητών έγινε παρέμβαση από τα μέλη του ΣΕΚΕΣ Λυμπέρη Κώστα και Μαστοράκη Μανώλη που ενημέρωσαν τους παρευρισκόμενους για το στάδιο που βρίσκεται η εν εξελίξει ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ αλλά κυρίως για την αναγκαιότητα δημιουργίας μετώπου και τους τρόπους που μπορεί το κίνημα να αντεπιτεθεί απέναντι στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές ιδιωτικοποίησης των κοινωνικών αγαθών , ακολούθησε συζήτηση με απαντήσεις στα ερωτήματα των παρευρισκομένων.
Ήδη έχουμε συμφωνήσει να γίνουν περαιτέρω εκδηλώσεις και δράσεις στο πλαίσιο της ενημέρωσης αλλά και της αποτροπής της ιδιωτικοποίησης των νερών.
Αίσθηση προκάλεσε στους παρευρισκόμενους κατά δήλωση τους η κοινωνική βάση που για πρώτη φορά εργαζόμενοι των ΔΕΚΟ βάζουν το θέμα των ιδιωτικοποιήσεων από την σκοπιά της κοινωνίας και όχι στενά συνδικαλιστικά ως συνήθως.