Με νέες αντιαπεργιακές διατάξεις κατατίθεται το εργασιακό στη Βουλή ● Ο Κωστής Χατζηδάκης όχι μόνο δεν λαμβάνει υπόψη τα σχόλια και τις παρατηρήσεις που υποβλήθηκαν ηλεκτρονικά στη δημόσια διαβούλευση του οpen.gov (επικριτικά τα περισσότερα από το σύνολο 843 σχολίων), αλλά δηλώνει αποφασισμένος να προσθέσει και δύο νέες διατάξεις προκειμένου να καταστεί ακόμη πιο δύσκολη η πραγματοποίηση απεργιών.
Χωρίς αλλαγές στις επίμαχες διατάξεις (για ατομική σύμβαση, υπερωρίες, διακεκομμένο ωράριο μερικώς απασχολούμενων, συνδικαλιστικές ελευθερίες) κατατίθεται στη Βουλή το σχέδιο νόμου για τα εργασιακά, που ανέμενε έως αργά χθες το βράδυ την έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους πριν από την εισαγωγή του στην αρμόδια Κοινοβουλευτική Επιτροπή όπου αναμένεται να ξεκινήσει η συζήτηση την Τρίτη.
Ο Κωστής Χατζηδάκης όχι μόνο δεν λαμβάνει υπόψη τα σχόλια και τις παρατηρήσεις που υποβλήθηκαν ηλεκτρονικά στη δημόσια διαβούλευση του οpen.gov (επικριτικά τα περισσότερα από το σύνολο 843 σχολίων), αλλά δηλώνει αποφασισμένος να προσθέσει και δύο νέες διατάξεις, προκειμένου να καταστεί ακόμη πιο δύσκολη η πραγματοποίηση απεργιών.
Με την πρώτη από τις νέες διατάξεις ολοκληρώνεται η ποινικοποίηση του απεργιακού δικαιώματος και επιβραβεύεται η απεργοσπασία. Η διάταξη προβλέπει ότι οι συνδικαλιστές-μέλη Δ.Σ. των σωματείων που θα κατηγορηθούν ότι παρεμποδίζουν απεργοσπάστες θα κινδυνεύουν με την καταβολή υψηλού αντιτίμου, καθώς θα υπόκεινται σε αστική ευθύνη. Η καταβολή της αποζημίωσης προς την επιχείρηση θα γίνεται μετά την άσκηση αγωγής της τελευταίας στους συνδικαλιστές που θα θεωρήσει υπεύθυνους και όχι στο σύνολο του Δ.Σ του σωματείου. Η επίκληση της ατομικής ευθύνης στο μεγαλείο της!
Η δεύτερη διάταξη, όλως τυχαίως (;) ανακοινώθηκε από τον κ. Χατζηδάκη μετά τη σύγχυση που προκλήθηκε στις 3/6 στο λιμάνι του Πειραιά, όταν επιβάτες έτοιμοι προς επιβίβαση διαμαρτύρονταν, καθώς δεν γνώριζαν εάν τελικώς η ΠΕΝΕΝ (ναυτεργάτες), της οποίας η απεργία είχε κριθεί παράνομη, συνέχιζε να κρατά δεμένα τα πλοία με στάση εργασίας την οποία έλυσε νωρίς το πρωί. Η τακτική της ΠΕΝΕΝ απεδείχθη βούτυρο στο ψωμί της κυβέρνησης, η οποία, με η βοήθεια των σχετικών τηλεοπτικών πλάνων από «αγανακτισμένους» πολίτες, «συνέταξε» αμέσως τη νομοθετική ρύθμιση.
Πρόκειται για ρύθμιση με την οποία θα απαγορεύεται η επανακήρυξη απεργίας ή στάσης εργασίας από δευτεροβάθμια ή τριτοβάθμια συνδικαλιστική οργάνωση, στην περίπτωση που η κινητοποίηση με τα συγκεκριμένα αιτήματα έχει ήδη κριθεί παράνομη από τη Δικαιοσύνη. Εάν, επομένως, μια απεργία σε ένα site, μια εφημερίδα, έναν τηλεοπτικό σταθμό, ένα εργοστάσιο ή μια υπηρεσία προκηρυχθεί από το σωματείο και κριθεί παράνομη από τα δικαστήρια, δεν θα μπορεί ούτε η ΠΟΕΣΥ, ούτε οι Ομοσπονδίες στον ιδιωτικό τομέα, ούτε η ΓΣΕΕ να την επαναπροκηρύξουν με τα ίδια αιτήματα.
Ψηφιακή κάρτα εργασίας
Μια τρίτη αλλαγή αφορά την ψηφιακή κάρτα εργασίας και αποσκοπεί να μετριάσει τις αντιδράσεις μέρους των επιχειρηματιών για την εφαρμογή της ψηφιακής κάρτας εργασίας. Πληροφορίες φέρουν τον κ. Χατζηδάκη διατεθειμένο να εφαρμόσει την κάρτα μόνο στις μεγάλες επιχειρήσεις, παρότι η γενική εφαρμογή της είναι και επιβεβλημένη και εύκολη, αφού είναι σε πλήρη εξέλιξη το πληροφοριακό σύστημα ΕΡΓΑΝΗ πάνω στο οποίο μπορείς να πατήσεις.
Επιμέρους αλλαγές θα γίνουν και επί των διατάξεων που επικρίθηκαν έντονα ακόμη και από μετριοπαθείς νομικούς, αν και ο νομικός κόσμος φαίνεται να είναι μοιρασμένος. Από τη μια πλευρά, αυτοί που αναγνωρίζουν ότι βάλλεται ευθέως η συλλογική αυτονομία και συνεχίζεται η απίσχνανση του εργατικού δικαίου και, από την άλλη, οι γνωστοί δικηγόροι που ήταν πάντα στο πλευρό της εργοδοσίας. Στην παρούσα φάση, μπροστάρης στην υπεράσπιση των πλέον αντεργατικών διατάξεων είναι ο Αλ. Παπασταύρου, γνωστός νομικός που φέρεται και ως ο συντάκτης ενός μεγάλου τμήματος του σχεδίου νόμου. Τόσο ένθερμος οπαδός της ατομικής σύμβασης, που αντικαθιστά σε τηλεοπτικά πάνελ ακόμη και τον υπουργό Κ. Χατζηδάκη στην αντιπαράθεσή του με τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ, Γ. Παναγόπουλο.
Υποστηρικτικός είναι ο νομικός και ομότιμος καθηγητής εργατικού δικαίου κ. «Λεβέντης», αλλά ακόμη και ο δικηγόρος Γ. Καρούζος, τον οποίο ουδείς μπορεί να κατηγορήσει για αριστερές απόψεις, αναγκάστηκε να αρθογραφήσει επικριτικά κατά του σχεδίου νόμου. Φυσικά δεν μιλάμε για νομικά κεφάλαια, όπως ο Αντ. Ρουπακιώτης ή ο Κ. Καζάκος, που έχουν εξαρχής πάρει ξεκάθαρη θέση, ενώ ο επίσης γνωστός, ομότιμος καθηγητής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου, Γ. Κουκιάδης προτιμά για άλλη μια φορά να στρογγυλεύει την κριτική του, όπως διαπιστώθηκε και από τον συντονισμό της συζήτησης των νομικών στο πλαίσιο Ημερίδας της ΕΔΕΚΑ.
Ο κ. Κουκιάδης, πατριάρχης στη σύνταξη πολλών σημαντικών διατάξεων του εργατικού δικαίου, σημείωσε κατά την παρουσίαση ότι «το εργατικό δίκαιο ρυθμίζει τις σχέσεις εργασίας – κεφαλαίου. Και σε αυτό έγκειται το μεγάλο πολιτικό ενδιαφέρον του νομοσχεδίου». Παρέλειψε, όμως, να προσθέσει αυτό που και ο ίδιος παλαιότερα δίδασκε: ότι το εργατικό δίκαιο οφείλει να υπερασπίσει τον αδύναμο και όχι τον ισχυρό. Εκτός κι αν πιστεύουμε ότι ο αδύναμος κρίκος της εργασιακής σχέσης είναι το κεφάλαιο και όχι ο εργαζόμενος.