Τα πουλιά που ζουν στην Αθήνα, μαζί μας, δίπλα μας, σε άλση, πάρκα, στα δέντρα της γειτονιάς αλλά και σε θάμνους ή σε κοιλώματα βράχων, ακόμα και στις τρύπες των κτιρίων και στις γλάστρες στο μπαλκόνι μας δεν είναι απλά αόρατοι επισκέπτες, είναι κάτοικοι της πόλης που υπάρχουν γύρω μας όλες τις εποχές του χρόνου. Συνήθως δεν φαίνονται επειδή κρύβονται, αλλά αν βγεις στο μπαλκόνι οποιαδήποτε ώρα της ημέρας υπάρχει ήλιος μπορείς να τα ακούσεις να τραγουδούν, ειδικά αυτή την εποχή που αναζητούν το ταίρι τους και προσπαθούν να το εντυπωσιάσουν.
Είναι πολλά τα πουλιά την άνοιξη και το καλοκαίρι στην Αθήνα, μόνο στο κέντρο μπορείς να παρατηρήσεις πάνω από 150, στον Λυκαβηττό έχουν καταγραφεί γύρω στα 90, στον Εθνικό Κήπο γύρω στα 80, ενώ στον λόφο του Φιλοπάππου και της Ακρόπολης καταγράφονται πάνω από 100. Η καλύτερη ώρα για να ακούσεις το τραγούδι τους είναι νωρίς το πρωί, πριν βγει ο ήλιος αλλά και λίγο μετά την ανατολή, ενώ τα νυχτόβια όπως η κουκουβάγια και ο γκιώνης τραγουδούν μετά τη δύση του ήλιου.
Το τραγούδι των περισσότερων είναι εντυπωσιακό, αν το προσέξεις είναι πολύ πιο ενδιαφέρον από ό,τι θα περίμενες, ειδικά το τραγούδι πουλιών που δεν έχεις ποτέ δώσει σημασία, αλλά σίγουρα το γνωρίζεις, όπως του χελιδονιού ή του σπουργίτη.
Και τα δεκαπέντε πουλιά που επέλεξε ο Λευτέρης Σταύρακας, μέλος της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας και παρατηρητής των πουλιών της Ελλάδας εδώ και χρόνια, αναπαράγονται μέσα στην Αθήνα, έχει ενδιαφέρον η φωνή τους και τα βρίσκεις συχνά.