ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΕΥΑΕ 1-2015

Η ΕΥΑΕ, η πίτα, οι «συνεργάτες» και το πολιτικό πρόσωπο (Άδωνις;).

Προς αποκατάσταση της αλήθειας και αποφυγή εσφαλμένων εντυπώσεων , ως εκλεγμένος εκπρόσωπος στο ΔΣ της ΕΥΑΕ, από τη συλλογικότητα ΣΕΚΕΣ, διευκρινίζω τα εξής:
• Πράγματι κλιμάκια της ΕΥΑΕ έχουν επισκεφτεί στη διάρκεια του τελευταίου χρόνου αρκετές από τις εγκαταστάσεις της ΕΥΔΑΠ σε μια προσπάθεια να καταγραφούν προβλήματα και να αποκτηθεί επαφή με τους συναδέλφους και αυτό είναι εξαιρετικά θετικό και πρέπει να συνεχιστεί πιο εντατικά. Ως προς τη συνεργασία με τη διοίκηση στα πλαίσια της τριμερούς, δυστυχώς ελάχιστα ζητήματα υγιεινής και ασφάλειας έχουν βρει λύση.
• Η ενασχόληση της ΕΥΑΕ με δωροεπιταγές, εορτασμούς, κουραμπιέδες, κατασκηνώσεις, catering κλπ δεν είναι, κατά τη γνώμη μου, το πεδίο ενασχόλησης της ΕΥΑΕ, όπως επανειλημμένα έχω πει και στις συνεδριάσεις του ΔΣ. Οφείλει να επικεντρωθεί στα θέματα υγιεινής και ασφάλειας της εργασίας, τα οποία είναι σημαντικά και πολλά, και κρίσιμα για εργαζόμενους, συνεργάτες και πολίτες.
• Η επιλογή των συνεργατών-προμηθευτών για τις τελευταίες γιορτές σε ποια συνεδρίαση του ΔΣ της ΕΥΑΕ αποφασίστηκε-ελέγχθηκε;
• Η εκδήλωση για την κοπή της πίτας που πραγματοποιήθηκε στις 16 Ιανουαρίου σε ποια συνεδρίαση του ΔΣ της ΕΥΑΕ αποφασίστηκε;
• Ως προς την σύντομη παρουσία πολιτικού προσώπου πως έγινε; Είδε φαγητό και μπήκε;
Εάν χρειαστεί θα επανέλθουμε με πιο συγκεκριμένα ερωτήματα και θέματα.

Ως μέλος της ΕΥΑΕ καλώ όλους τους συναδέλφους και το ΔΣ της ΕΥΑΕ να υπερασπίσουν και να αγωνιστούν για το δικαίωμα και την υποχρέωση στην ασφαλή και υγιεινή εργασία η οποία χτυπήθηκε, και αυτή, βάναυσα από τις μνημονιακές πολιτικές και την αύξηση της κερδοφορίας της ΕΥΔΑΠ, τα τελευταία χρόνια.

Θα μου επιτρέψετε να κλείσω αυτό το σύντομο σχόλιο με ένα απόσπασμα από το γνωστό Ουρουγουανό συγγραφέα EDUARDO GALEANO:

«… αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι στον καιρό μας δεν υπάρχει τίποτα πιο ανασφαλές από την εργασία. Κάθε φορά είναι όλο και περισσότεροι οι εργάτες που ξυπνάνε και αναρωτιούνται:
«Πόσοι περισσεύουμε; Ποιος θα μας αγοράσει;»
Πολλοί χάνουν τη δουλειά τους και πολλοί χάνουν, δουλεύοντας, τη ζωή τους: κάθε δεκαπέντε δευτερόλεπτα πεθαίνει ένας εργάτης, δολοφονημένος από αυτό που αποκαλούν εργατικό ατύχημα.
Η δημόσια ανασφάλεια είναι το αγαπημένο θέμα των πολιτικών που υποθάλπουν τη μαζική υστερία για να κερδίσουν τις εκλογές. Κίνδυνος, κίνδυνος, διακηρύσσουν: σε κάθε γωνία παραμονεύει ένας κλέφτης, ένας βιαστής, ένας δολοφόνος. Όμως οι ίδιοι πολιτικοί δεν καταγγέλλουν ποτέ την εργασία ως επικίνδυνη, … »

Κώστας Λυμπέρης