Δεν χρειάζεται να έχει ζήσει κάποιος πολλά χρόνια στην Ελλάδα για να καταλάβει ότι το μεγαλεπήβολο σχέδιο της ΕΥΔΑΠ να μεταφέρει νερό από τα Κρεμαστά στη Δυτική Ελλάδα, μέχρι την Αθήνα, δεν θα έχει ολοκληρωθεί μέσα σε τρία χρόνια. Το γεγονός πως ακόμη και οι πλέον αδαείς καταλαβαίνουν ότι πρόκειται για ένα φαραωνικό έργο εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, με τούνελ κάτω από βουνά, φράγματα και αντλίες, που είναι στη φάση «προχωράμε στην άμεση μελέτη των μεσοπρόθεσμων λύσεων», απαντάει από μόνο του στο ερώτημα. Και βέβαια, αυτά για το κατασκευαστικό σκέλος.
Μέχρι τότε θα πρέπει να έχουν βγει περιβαλλοντικές άδειες για βαριές κατασκευές μέσα σε περιοχές μοναδικού φυσικού κάλλους, όπως το φαράγγι Πανταβρέχι, το οποίο πιθανώς θα στερέψει. Μιλάμε για πολλά χρόνια, χωρίς να υπολογίσουμε τις προσφυγές από περιβαλλοντικές οργανώσεις και τοπικές κοινωνίες.
Και χωρίς, βέβαια, σε αυτό τον λογαριασμό να υπολογίσουμε ότι πρόκειται για εκτροπή του Αχελώου (η προηγούμενη ακόμα να ολοκληρωθεί εδώ και 50 χρόνια)… Δεν θα διακινδυνεύσω πρόβλεψη χρονικής διάρκειας υλοποίησης του έργου, αλλά μάλλον θα πρέπει να το μετράμε σε δεκαετίες όχι σε χρόνια. Η παρουσίαση της ΕΥΔΑΠ στο ΥΠΕΝ για την Αθήνα γράφει ότι «τα υφιστάμενα αποθέματα νερού αρκούν για 4 έτη». Μήπως να σκεφτούμε και ένα plan B; Εκτός κι αν εκεί στο Μαξίμου εξακολουθούν και εμπιστεύονται με κλειστά μάτια τον Χάρη τον Σαχίνη.