ΚΟΒ ΕΥΔΑΠ του ΚΚΕ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΦΛΕΒΑΡΗΣ 2021
Συναδέλφισσες – συνάδελφοι
Για άλλη μία φορά ένα έντονο καιρικό φαινόμενο όπως η πρόσφατη κακοκαιρία «Μήδεια», ήταν αρκετό για να αναδειχτεί η βαρβαρότητα του καπιταλιστικού συστήματος, δυστυχώς με το χειρότερο τρόπο, αφού για άλλη μία φορά υπήρχαν νεκροί.
Επιπλέον, 250.000 άνθρωποι, ευπαθείς ομάδες, ηλικιωμένοι, παιδιά έμειναν χωρίς ρεύμα, θέρμανση και νερό για μέρες, επίσης για μέρες αποκλείστηκαν περιοχές όπως ο Διόνυσος, ο Ωρωπός και κινδύνευσαν άνθρωποι που δεν μπορούσαν να μεταφερθούν ούτε στο νοσοκομείο, ενώ στη Μαλακάσα χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες παρέμειναν χωρίς ρεύμα, νερό και τροφοδοσία.
Το μοναδικό σχέδιο που είχε η κυβέρνηση για την αντιμετώπιση της κακοκαιρίας, φάνηκε στην πράξη πως ήταν το ίδιο με αυτό για την πανδημία δηλ. «ατομική ευθύνη – μένουμε σπίτι». Και αυτό, ενώ ήταν από πολλές μέρες γνωστό πως ερχόταν έντονη κακοκαιρία και σαφώς υπήρχε χρόνος να παρθούν τα αναγκαία μέτρα, που θα απέτρεπαν τέτοιες συνέπειες.
Συναδέλφισσες – συνάδελφοι
Για όλα αυτά που έγιναν «δε φταίει ο κακός μας ο καιρός»!
Η προσπάθεια της κυβέρνησης να ρίξει το φταίξιμο στα «ακραία καιρικά φαινόμενα» και της αντιπολίτευσης στην «ανικανότητα» του κρατικού μηχανισμού, αποκρύπτουν την πραγματική αιτία και αθωώνουν την πολιτική που ακολούθησαν τις τελευταίες δεκαετίες, που δεν είναι άλλη από την πολιτική ιδιωτικοποίησης κρίσιμων και αναγκαίων τομέων της λειτουργίας της χώρας.
Αυτή την πολιτική την ακολούθησαν όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις που υπηρετούν την «απελευθέρωση της αγοράς», την ανταγωνιστικότητα και τα θέλω των επιχειρηματικών ομίλων, σύμφωνα και με τις κατευθύνσεις της ΕΕ.
Κυβερνήσεις και μονοπωλιακοί όμιλοι βάζουν την ζωή μας στο ζύγι κόστους – οφέλους. Γι’ αυτό και γίνονται προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με το σταγονόμετρο, τη στιγμή που πληθαίνουν οι εργολαβίες και η απασχόληση προσωπικού με ελαστικές σχέσεις εργασίας. Χαρακτηριστικά, από το 2003 ως σήμερα έχουν αποχωρήσει περίπου 2300 μόνιμοι εργαζόμενοι και έχουν προσληφθεί περίπου 300!
Η μεγάλη έλλειψη προσωπικού φάνηκε ακόμα πιο έντονα κατά τη διάρκεια της κακοκαιρίας, αφού δεν υπήρχε προσωπικό να αντικαταστήσει όσους εργαζόμενους αποκλείστηκαν και δε μπορούσαν να πάνε στη δουλειά τους.
Γι’ αυτό και τα δίκτυα παροχής ενέργειας και ύδρευσης είναι απαρχαιωμένα. Γι’ αυτό και σήμερα ένα πολύ μεγάλο μέρος του δικτύου της ύδρευσης έχει κατασκευαστεί τις δεκαετίες 1950-60 (ίσως και πιο παλιά ακόμα), με αποτέλεσμα να υπάρχουν συχνές βλάβες.
Γι’ αυτό και δε φρόντισε καμία διοίκηση της ΕΥΔΑΠ, όπως και στους Δήμους άλλωστε, να εξοπλίσουν όλα τα αντλιοστάσια με γεννήτριες, ώστε σε περίπτωση διακοπής ρεύματος να παρέχεται νερό απρόσκοπτα στα λαϊκά νοικοκυριά.
Όλα αυτά όμως τα απαραίτητα για να καλυφθούν οι ανάγκες του λαού, μειώνουν την κερδοφορία κρατικών και ιδιωτικών επιχειρήσεων, αποτελούν κόστος και γι’ αυτό δεν είναι στις επιλογές τους.
Συναδέλφισσες – συνάδελφοι
Όπως παλιότερα στη Μάνδρα, στο Μάτι κ.α., έτσι και σήμερα (πανδημία, κακοκαιρία «Μήδεια»), αποδείχτηκε πως καμία αστική κυβέρνηση δε μπορεί και δε θέλει να αντιμετωπίσει «έκτακτα» γεγονότα με οδηγό τις λαϊκές ανάγκες, αλλά το κάνει με οδηγό τα συμφέροντα των λίγων που πλουτίζουν ακόμα και πάνω σε τέτοιες συμφορές των λαϊκών στρωμάτων.
Φάνηκε όμως έντονα για ακόμα μια φορά πως οι πραγματικοί ήρωες είναι οι εργαζόμενοι που καταβάλουν υπεράνθρωπες προσπάθειες για να αντιμετωπίσουν αυτά τα φαινόμενα, κάτω από αντίξοες συνθήκες. Φάνηκε ξανά ότι χωρίς εμάς γρανάζι δε γυρνά.
Όσα χειροκροτήματα, όσα μπράβο και αν πουν δεν μπορούν να κρύψουν το σάπιο σύστημά τους, την ανυπαρξία μέτρων πρόληψης και κάλυψης των σύγχρονων αναγκών μας όπως της απρόσκοπτης πρόσβασης στο νερό, στο ηλεκτρικό ρεύμα, στη δωρεάν πρόσβαση σε υγεία – παιδεία, στο καθολικό δικαίωμα στην εργασία, στη στέγαση κ.α.
Οι εργαζόμενοι και οι οικογένειές μας για να δούμε πραγματικά άσπρη μέρα, πρέπει να απαλλαγούμε από αυτές τις πολιτικές που μας στερούν το πολυτιμότερο αγαθό, το νερό, μας ρίχνουν στο σκοτάδι και στο κρύο.
Αυτό μπορεί να γίνει με την συσπείρωση των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς γύρω από τις ταξικές δυνάμεις, με τη συστράτευση της εργατικής τάξης και των συμμάχων της με το ΚΚΕ στην πάλη για να ανατραπεί αυτή η πολιτική.
