Οι άνθρωποι πρέπει να αποκαταστήσουν και να επιτρέψουν να αναπτυχθεί επιφάνεια άγριας φύσης ίση όση η έκταση της Κίνας, ώστε ο πλανήτης να σωθεί από την κλιματική αλλαγή και τις συνέπειές της, σύμφωνα με τον ΟΗΕ. Ο Οργανισμός επισημαίνει ότι αυτό θα πρέπει να γίνει με ταχύ ρυθμό και μεγάλη συνέπεια, ώστε να αποτραπεί η κατάρρευση του οικοσυστήματος και να διασωθεί η βιοποικιλότητα.
Σύμφωνα με την έρευνα του Προγράμματος του ΟΗΕ για το Περιβάλλον (Unep) και του Οργανισμού για τα Τρόφιμα και την Αγροτική Παραγωγή (FAO), οι κυβερνήσεις πρέπει να δεσμευθούν ότι έως το 2030 (διάστημα μικρότερο από μία δεκαετία) θα αποκαταστήσουν 1 δισ. εκτάρια γης που σήμερα χρησιμοποιούνται για αγροτικούς σκοπούς ή έχουν καταστραφεί λόγω της αποδάσωσης.
Στην έκθεση των οργανισμών του ΟΗΕ αναφέρεται ότι σήμερα οι άνθρωποι χρησιμοποιούν κάθε χρόνο 1,6 φορές περισσότερους φυσικούς πόρους από αυτούς που μπορεί να αποκαταστήσει από μόνη της η φύση, καθώς δίνεται μεγαλύτερο βάρος στα οικονομικά κέρδη έναντι της υγείας του πλανήτη. Και γίνεται έκκληση στις κοινωνίες να αναλάβουν δράση, ώστε οι κυβερνήσεις, οι επιχειρήσεις και οι πολίτες να εργαστούν για την αποκατάσταση της άγριας φύσης σε αστικές περιοχές, σε λιβάδια, σαβάνες και θαλάσσια οικοσυστήματα.
Ο συντονιστής του προγράμματος για την αποκατάσταση του οικοσυστήματος, Τιμ Κριστόφερσεν, τόνισε ότι «αυτή η προσπάθεια πρέπει να αντιμετωπιστεί σαν επένδυση στις υποδομές για την ευημερία των κρατών. Πρέπει να έχουμε φαντασία, γιατί η αποκατάσταση ενός δισ. εκταρίων άγριας φύσης μπορεί να φαίνεται σαν κάτι αφηρημένο για πολλούς ανθρώπους. Μπορεί να έχουμε πείρα για το πώς γίνεται, αλλά δεν ξέρουμε πώς να το εξηγήσουμε στον κόσμο».
Πρέπει να σημειωθεί ότι το μισό ΑΕΠ του κόσμου εξαρτάται από την ίδια τη φύση και η υποβάθμιση των οικοσυστημάτων ήδη επηρεάζει αρνητικά το 40% του παγκόσμιου πληθυσμού, καθώς απειλούνται η ανθρώπινη υγεία, οι ζωές και η πρόσβαση των ανθρώπων σε τροφή, σύμφωνα με το Unep.ΚΛΙΜΑ
Ο Κριστόφερσεν επισήμανε ότι αν και η επιστήμη αποκατάσταση του φυσικού περιβάλλοντος βρίσκεται ακόμη στα σπάργανα, μπορούν να χρησιμοποιηθούν πρακτικές αειφόρου γεωργίας και δασικής εκμετάλλευσης, τις οποίες ο κόσμος γνωρίζει και κατανοεί. Εξήγησε ότι ο ΟΗΕ είναι έτοιμος να εργαστεί με τις κυβερνήσεις ώστε να αναπτυχθούν τα κατάλληλα προγράμματα.
«Αποκατάσταση αυτής της κλίμακας δεν γίνεται συχνά», ανέφερε ο Κριστόφερσεν, «έχουμε ελάχιστα παραδείγματα στην Κίνα και στα τροπικά δάση της Βραζιλίας στις ακτές του Ατλαντικού. Αλλά εξίσου πολύπλοκα είναι και άλλου είδους προγράμματα δημιουργίας υποδομών που πραγματοποιούνται».
Ήδη πολλές χώρες έχουν δεσμευθεί να συμμετάσχουν στο πρόγραμμα αποκατάστασης της άγριας φύσης, κυρίως από την υποσαχάρια Αφρική, τη Λατινική Αμερική, τη νότια Ασία, η Ρωσία και η Κίνα, ενώ ελάχιστες είναι οι δυτικές χώρες που δήλωσαν ότι θα συμβάλλουν στην προσπάθεια μεταξύ των Δυτικών χωρών και των χωρών της Μέσης Ανατολής.
Σύμφωνα με τον Τιμ Κριστόφερσεν, τα επόμενα χρόνια θα αναληφθούν και άλλες πρωτοβουλίες, όπως η δημιουργία του Μεγάλου Πράσινου Τείχους στην Αφρική, που στόχο έχει την αποκατάσταση 100 εκατ. εκταρίων γης μέχρι το 2030 μέσω αντιμετώπισης της αποδάσωσης.
Σημαντικό, για τους επιστήμονες, είναι να μάθουμε από τα λάθη μας, όπως η μονοκαλλιέργεια δέντρων και εξωτικών ειδών, και να γίνουν σεβαστές οι κλιματολογικές συνθήκες και η γεωγραφία κάθε τόπου.
Άλλωστε, όπως επισημαίνουν, οι συνθήκες είναι επείγουσες. Τον Φεβρουάριο, έρευνα που έγινε με χρηματοδότηση της βρετανικής κυβέρνησης έδειξε ότι η ανάπτυξη όπως την ξέρουμε σήμερα έχει «καταστροφικές συνέπειες» για τον φυσικό κόσμο και είναι άμεση ανάγκη η ριζική αλλαγή του τρόπου παραγωγής, κατανάλωσης, χρηματοοικονομικής συμπεριφοράς και εκπαίδευσης για να αναστραφεί η εικόνα αυτή.
Επίσης, την περασμένη εβδομάδα, μελέτη για την Κατάσταση του Προγράμματος Χρηματοδότησης για τη Φύση του ΟΗΕ, έδειξε ότι πρέπει να τετραπλασιαστούν οι πόροι για την προστασία του κλίματος, της βιοποικιλότητας και προστασίας της γης. Το χάσμα για τους πόρους που θα απαιτηθούν για να επιτευχθούν οι στόχοι που έχουν τεθεί έως τα μέσα του αιώνα φτάνει τα 4,1 τρισ. δολάρια. Και στόχοι είναι να αποτραπεί η κατάρρευση διαρκών αγαθών που παρέχονται αποκλειστικά από τη φύση, όπως το καθαρό νερό, η τροφή και η προστασία από πλημμύρες.