Για μια χώρα τόσο ανεπτυγμένη και προηγμένη όπως ο Καναδάς είναι απαράδεκτο, κατά τον βρετανικό Guardian, να υπάρχουν ολόκληρες κοινότητες αυτοχθόνων Ινδιάνων της χώρας που δεν έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό.
«Το μυστηριώδες εξάνθημα στο χέρι του εξάχρονου Θέρον δεν λέει να θεραπευτεί. Για σχεδόν ένα χρόνο, η μητέρα του, η Ιοκαρένθα Τόμας, που ζει στην περιοχή Σιξ Νέισονς στην κοινότητα αυτοχθόνων Ινδιάνων στο Γκραντ Ρίβερ του Οντάριο, τοποθετεί ειδικές λοσιόν στο χέρι του γιου της. Η αγωγή λειτούργησε για λίγο, αλλά το κόκκινο εξάνθημα κάνει ξανά την εμφάνισή του. Η νεαρή μητέρα υποψιάζεται τον λόγο που συμβαίνει αυτό: φταίει το νερό ή, καλύτερα, η έλλειψη του». Έτσι ξεκινά ένα εκτενές άρθρο της βρετανικής εφημερίδας σχετικά με την δύσκολη καθημερινότητα πολλών χιλιάδων Ινδιάνων του Καναδά.
Κι όμως, το παραπάνω γεγονός, που θα μπορούσε να ισχύει για μια χώρα του Τρίτου Κόσμου, συμβαίνει στον Καναδά, ένα από τα κράτη της υφηλίου με την υψηλότερη ποιότητα ζωής.
Ολόκληρες κοινότητες που διαμένουν στους καταυλισμούς λίγα μόλις χλμ. έξω από το Τορόντο έχουν είτε πρόσβαση σε μολυσμένο νερό, είτε καθόλου πρόσβαση σε πόσιμο ύδωρ.
Αντιθέτως, πολυεθνικές όπως η Nestle επιδεικνύουν καθημερινά την δύναμη και την αλαζονεία τους, αντλώντας κανονικά εκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού από τις γύρω δεξαμενές νερού ή τα φράγματα, περιπλέκοντας ακόμη περισσότερο την κατάσταση.
«Το 91% των σπιτιών σε αυτήν την κοινότητα δεν είναι συνδεδεμένα με το δίκτυο ύδρευσης», λέει ο Μάικλ Μοντουρ, διευθυντής δημοσίων έργων για την περιοχή. «Κάποιοι έχουν νερό, αλλά δεν πίνουν γιατί είναι μολυσμενο. Η πλειοψηφία όμως δεν έχει καθόλου πρόσβαση σε πόσιμο νερό», προσθέτει.
Η περιοχή Σιξ Νέισονς δεν είναι η μόνη κοινότητα αυτοχθόνων στον Καναδά που αντιμετωπίζει τέτοιο πρόβλημα. Υπάρχουν επί του παρόντος 50 κοινότητες ιθαγενών ινδιάνων -περίπου 63.000 άνθρωποι- που έχουν να δουν πόσιμο νερό για τουλάχιστον ένα χρόνο, κάποιοι δε, έχουν να πιουν νερό βρύσης εδώ και δεκαετίες. «Και δεν είναι μόνο το πρόβλημα του νερού ως καθημερινή πόσιμη ανάγκη. Είναι πως η έλλειψη του δημιουργεί προβλήματα υγείας, όπως ηπατίτιδα Α, οξεία δερματικά προβλήματα και γαστρεντερίτιδα», σημειώνει το δημοσίευμα.
«Γιατί οι λευκοί άνθρωποι ζουν με νερό και εμείς όχι;», αναρωτιέται ο Ντον Μάρτιν-Χιλ, αυτόχθων ινδιάνος και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Mακμάστερ.
«Υπάρχει πολύς περιβαλλοντικός ρατσισμός», επισημαίνει. Πράγματι, είναι περίεργο να υπάρχει ένα τέτοιο πρόβλημα σε μια χώρα που φιλοξενεί το 60% όλων των λιμνών του κόσμου και το 20% όλου του γλυκού νερού σε όλη την υφήλιο.
«Εμείς εδώ στα Σιξ Νέισονς δεν εγκρίνουμε [την άντληση νερού της Nestlé]», δηλώνει ο Μάρτιν-Χιλ, «Είπαμε στην Nestlé ότι θέλουμε να σταματήσουν να το κάνουν αυτό. Φυσικά, συνεχίζουν να εξακολουθούν να αντλούν, ακόμη και τώρα που μιλάμε», τονίζει με παράπονο. «Η Nestlé παίρνει το νερό δωρεάν, οπότε γιατί δεν το μοιράζει στους ανθρώπους;», αναρωτιούνται πολλοί.«Παίρνουν τους μοναδικούς πόρους των αυτοχθόνων. Αυτό που κάνει η Nestlé είναι πραγματικά απίστευτο. Είναι απίστευτο ο τρόπος που λειτουργούν», καταλήγει με νόημα ο καναδός καθηγητής. Κι όλα αυτά συμβαίνουν ενώ ο ΟΗΕ κρούει τον κώδωνα του κινδύνου καθώς μέχρι τα τέλη του 2018, γύρω στα 1,1 δισεκατομμύρια άνθρωποι ανά τον κόσμο θα στερούνται την πρόσβαση σε οποιοδήποτε είδος νερού, και συνολικά 2,7 δισεκατομμύρια θα αντιμετωπίζουν λειψυδρία για τουλάχιστον ένα μήνα το χρόνο.
Μέχρι το 2025, τα δύο τρίτα του παγκόσμιου πληθυσμού είναι πιθανό να έρθουν αντιμέτωπα με ανεπάρκεια νερού.