Η Ανοιχτή Επιτροπή ΘΑΣΟΣ ΝΕΡΟ SOS εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση:
«Στις 25 Ιουλίου 2017, αντιπροσωπεία της ανοιχτής επιτροπής Θάσος Νερό SOS, μαζί με κοινοτικό σύμβουλο των Μαριών, επισκέφθηκε την ΔΕΥΑΘ. Προσκαλέσαμε τους αρμόδιους στη συναυλία μας στις 4 Αυγούστου στα Λιμενάρια και υποβάλαμε τα αιτήματά μας στη διευθύντρια της ΔΕΥΑΘ, κ. Μαύρου. Η διευθύντρια δήλωσε αναρμόδια να απαντήσει, αλλά υποσχέθηκε να κανονίσει το ταχύτερο δυνατό συνάντησή μας με το Διοικητικό Συμβούλιο και τον Πρόεδρο της ΔΕΥΑΘ, καθώς και, αν αυτό καταστεί δυνατό, με τον δήμαρχο.
Δεν θα κουραστούμε να επαναλαμβάνουμε: Οι διακοπές υδροδότησης στην Θάσο δεν οφείλονται σε ανομβρία. Όπως τονίζουν όλοι οι ειδικοί επιστήμονες έχουμε υπερεπαρκείς βροχές, ενώ και το έδαφος του νησιού μας είναι ιδανικό για να συγκρατεί το νερό, χάρη στη σύσταση και τη διαμόρφωσή του. Η λειψυδρία οφείλεται στην ανορθολογική διαχείριση του υπεράφθονου φυσικού νερού από τη ΔΕΥΑΘ. Είτε αυτή οφείλεται σε ανικανότητα είτε σε ανομολόγητα σχέδια, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Το νησί μας καίγεται. Οι ζωές μας βλάπτονται. Η δημόσια υγεία κινδυνεύει. Οι επιχειρήσεις μας ζημιώνονται. Μπορούμε και πρέπει να τα σταματήσουμε όλα αυτά. Το οφείλουμε στους εαυτούς μας και στα παιδιά μας.
Δυστυχώς, τα προβλήματα αυτά απαξιώνουν τον δημόσιο χαρακτήρα της ΔΕΥΑΘ προετοιμάζοντας το έδαφος για την ιδιωτικοποίησή της. Σε όλες τις χώρες που έπεσαν στα νύχια των πολυεθνικών, οι ιδιωτικοποιήσεις ξεκίνησαν με τέτοιες διακοπές και υποβάθμιση της ποιότητας του νερού. Έτσι ο κόσμος, που αγνοεί τον πραγματικό υπαίτιο, εξεγείρεται ενάντια στη δημόσια ύδρευση, ελπίζοντας ότι κάποια πολυεθνική-επενδυτής θα φέρει βελτιώσεις. Αυτό όμως που έγινε παντού όπου προχώρησε η ιδιωτικοποίηση, ήταν η πολυεθνική να αρπάξει τις υποδομές, να πολλαπλασιάσει την τιμή του νερού για να αυξήσει τα κέρδη της, και να χειροτερέψει δραματικά τις παροχές για να μειώσει τα έξοδά της. Αλλά αυτό ποτέ δεν λέγεται εκ των προτέρων. Πάντοτε, εκείνοι που ετοιμάζουν ιδιωτικοποιήσεις τις διαψεύδουν, μέχρι να κρίνουν ότι μπορούν να τις επιβάλουν. Οι λαομίσητες ιδιωτικοποιήσεις δεν προαναγγέλθηκαν ποτέ. Παντού όπου επιβλήθηκαν από τους νεοφιλελεύθερους προκάλεσαν λαϊκό ξεσηκωμό, ενώ στους μεγάλους δήμους της Ευρώπης (Βερολίνο, Παρίσι κ.α) το νερό επαναδημοτικοποιήθηκε.
Αν η ΔΕΥΑΘ πράγματι θέλει να μείνει δημόσια, πρέπει να καλύπτει αποτελεσματικά τις τοπικές ανάγκες, δηλαδή να σταματήσει τις διακοπές υδροδότησης και να ξαναρχίσει να προσφέρει καλής ποιότητας νερό. Για να γίνει αυτό πρέπει επιτέλους η ΔΕΥΑΘ:
- Να καλλιεργήσει τις άφθονες ορεινές πηγές του νησιού αντί να προτιμά την υδροληψία από γεωτρήσεις, οι οποίες καταστρέφουν τον υδροφόρο ορίζοντα και είναι επισφαλείς για τη δημόσια υγεία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα κακοδιαχείρισης είναι η τραγική κατάσταση που επικρατεί στον κάμπο των Μαριών. Διακοπές υδροδότησης και σοβαρά προβλήματα άρδευσης από πέρυσι καταστρέφουν μπαχτσέδες και λιόδεντρα, προκαλώντας αγωνία στους κατοίκους. Γεωτρήσεις άρδευσης αφαιρούνται από το δίκτυο άρδευσης, στο οποίο νόμιμα ανήκουν, για να συνδεθούν στο δίκτυο ύδρευσης της ΔΕΥΑΘ, εγείροντας σοβαρότατα ερωτήματα νομιμότητας. Όλα αυτά μολονότι υπάρχουν εξαιρετικής ποιότητας υδρομαστεύσεις, συνδεδεμένες με το δίκτυο ύδρευσης, που εδώ και χρόνια δεν συντηρούνται και έχουν βουλώσει. Αν οι ορεινές πηγές συντηρηθούν, όπως ζητά το τοπικό κοινοτικό συμβούλιο, θα εξασφαλιστεί με ελάχιστο κόστος νερό άφθονο, άριστης ποιότητας και γεύσης. Ωστόσο ΔΕΥΑΘ και δήμος αδιαφορούν.
- Να εντάξει στον χωροταξικό σχεδιασμό το Φράγμα Μαριών, καθώς και τις λεκάνες απορροής για τον Θεολόγο, τα Λιμενάρια, τις Μαριές, την Καλλιράχη, τον Πρίνο και το Ραχώνι. Όλα αυτά τα έργα έχουν ήδη δημοπρατηθεί, ενώ και τα σχετικά κονδύλια έχουν εγκριθεί, αλλά κινδυνεύουν να χαθούν αν τα έργα δεν υλοποιηθούν έγκαιρα. Για ανεξήγητους λόγους ο δήμος αδιαφορεί, παρ’ όλες τις πιέσεις του κόσμου και των υπηρεσιών. Θα ήταν πολύ απλούστερη η πυροπροστασία του νησιού μας, που έκτοτε κάηκε τέσσερεις φορές, αν αυτά τα έργα είχαν υλοποιηθεί.
- Να σταματήσει το έγκλημα ενάντια στη δημόσια υγεία από τους πολυάριθμους σωλήνες αμιάντου που άλλοι χρησιμοποιούνται σε δίκτυα παροχής νερού, ενώ άλλοι μένουν εγκαταλειμμένοι, ακάλυπτοι και απροστάτευτοι κοντά σε σημεία υδροδότησης. Ο αμίαντος είναι ένα από τα πιο επικίνδυνα καρκινογόνα υλικά, και ο νόμος επιτάσσει την απομάκρυνσή του σύμφωνα με ειδικές διαδικασίες προστασίας. Δεν πρέπει να υπάρχει πουθενά στο νησί. Αν μάλιστα βρεθεί σε χώρο πυρκαγιάς, διασκορπίζεται στο περιβάλλον και γίνεται θανατηφόρος. Ζητούμε από τον δήμο, τη ΔΕΥΑΘ και όλους τους υπεύθυνους φορείς την άμεση και ασφαλή απομάκρυνση, σύμφωνα με τη διαδικασία που ορίζει ο νόμος, όλων των σωλήνων αμιάντου από το δίκτυο νερού και από τους δημόσιους και δημοτικούς χώρους της Θάσου.
Ευχαριστούμε όλους τους φορείς, τους συνεταιρισμούς, τους συλλόγους και τους πολίτες της Θάσου που συμπαραστέκονται στον αγώνα μας, συνυπογράφουν τις προσπάθειές μας και μας στηρίζουν ηθικά, πρακτικά και οικονομικά. Ευχαριστούμε τους μουσικούς και τις μουσικούς που αφιλοκερδώς στηρίζουν στον αγώνα που δίνουμε για όλο το νησί, για το δικαίωμά μας στο νερό.
Καλούμε όλο το λαό της Θάσου, καθώς και τις αρχές, στη συναυλία, την Παρασκευή 4 Αυγούστου, στις 9 το βράδυ, στις Αποθήκες του Μεταλλευτικού Συγκροτήματος Θάσου (Παλατάκι) Λιμεναρίων. Θα τραγουδήσουν για το νερό μας ο Αργύρης Μπακιρτζής, ο Άγγελος Ζαγοριανός με το Μουσικό Εργαστήρι Θάσου κι άλλοι…..
Όλοι και όλες μαζί θα σώσουμε το νερό μας!
