Ο νόμος για την επανεθνικοποίηση του σιδηροδρόμου στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπου οι περισσότερες σιδηροδρομικές εταιρείες είναι ιδιωτικές, εγκρίθηκε από το βρετανικό κοινοβούλιο.
Βάσει της νομοθετικής μεταρρύθμισης, οι ιδιώτες διαχειριστές θα υπαχθούν στον έλεγχο του κράτους μετά την λήξη των συμβολαίων τους, ή νωρίτερα σε περίπτωση κακοδιαχείρισης, και θα συγκεντρωθούν σε νέο οργανισμό με την ονομασία Great British Railways.
Σύμφωνα με την κυβέρνηση, αυτό θα επιτρέψει την αποφυγή καταβολής αποζημιώσεων στους ιδιώτες διαχειριστές τα συμβόλαια των οποίων θα λήξουν από σήμερα και μέχρι το 2027.
Οι Εργατικοί, στην εξουσία μετά τις εκλογές της 4ης Ιουλίου, έπειτα από 14ετή διακυβέρνηση των Τόρις, επικρίνουν χρόνιες κακές και απαράδεκτες επιδόσεις του τομέα των σιδηροδρόμων.
Υπέρ οι Βρετανοί
Τα δύο τρίτα των Βρετανών υποστηρίζουν το σχέδιο επανεθνικοποίησης των σιδηροδρόμων. Σύμφωνα με δημοσκόπηση του Yougov στις αρχές του Σεπτεμβρίου, το 77% θεωρεί ότι τα εισιτήρια είναι υπερβολικά ακριβά και το 51% παραπονιέται για καθυστερήσεις. Όμως το 50% εκτιμά την ποιότητα των σιδηροδρομικών υπηρεσιών και το 64% είναι ικανοποιημένο από το εύρος των προορισμών.
Η ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης των σιδηροδρόμων τοποθετείται στα μέσα της δεκαετίας του 1990 επί πρωθυπουργίας του Τζον Μέιτζορ. Όμως έκτοτε το σιδηροδρομικό δίκτυο επέστρεψε στον δημόσιο τομέα με διαχειριστή την εταιρεία Network Rail.
Τέσσερις διαχειριστές στους δεκατέσσερις στην Αγγλία έχουν επιστρέψει στον έλεγχο του κράτους τα τελευταία χρόνια εξαιτίας των κακών τους επιδόσεων. Αλλά, η ιδέα για τους τέσσερις αυτούς ήταν να υπαχθούν προσωρινά στον κρατικό έλεγχο και στην συνέχεια να επιστρέψουν στον ιδιωτικό τομέα.
Οι βασικοί διαχειριστές στην Σκωτία και την Ουαλία έχουν επίσης πρόσφατα επιστρέψει στον δημόσιο τομέα.
Το συνδικάτο των σιδηροδρομικών TSSA βλέπει στην ψήφιση του νόμου «μία ιστορική στιγμή που ανοίγει τον δρόμο για την επιστροφή των σιδηροδρόμων μας στον δημόσιο τομέα, εκεί όπου ανήκουν, ως βασική υπηρεσία».
Οι βρετανικοί σιδηρόδρομοι γνώρισαν τα τελευταία χρόνια κύμα απεργιών υπό το βάρος της κρίσης της αγοραστικής δύναμης που προκάλεσε ο υψηλός πληθωρισμός.