Του Γιώργου Ζουρίδη, πρώην Διευθυντή της ΕΥΔΑΠ.
[divider]Η εξαγγελθείσα στρατηγική της νέας Κυβέρνησης εδραιώνει την πεποίθηση ότι η ΕΥΔΑΠ θα παραμείνει υπό δημόσιο και κοινωνικό έλεγχο.
Μια τέτοια προοπτική πιστεύω ότι ικανοποιεί όλους τους εργαζόμενους στην ΕΥΔΑΠ, όπως ικανοποιεί και εμένα προσωπικά, μιας και από το 1974 υποστήριζα την άποψη ότι σε μια χώρα σε ανάπτυξη, όπως είναι η Ελλάδα, είναι περισσότερο από αναγκαία η δημιουργική συμβίωση του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα παραγωγής στην πατρίδα μας.
Χρειάζεται δηλαδή η θεμελίωση μιας μικτής εθνικής οικονομίας.
Ωστόσο η διασφάλιση του δημόσιου και κοινωνικού χαρακτήρα της ΕΥΔΑΠ και η απομάκρυνση του κινδύνου της ιδιωτικοποίησης δεν πρέπει να εγκλωβίσει την Εταιρία στη συντήρηση και αναπαραγωγή των δεινών του εργατισμού, του κρατικοδίαιτου συνδικαλισμού και των πελατειακών σχέσεων, που δυστυχώς εδώ και πολλά χρόνια έχουν συνδεθεί με οτιδήποτε αφορά ή εκφράζει τους φορείς του Δημοσίου.
Πρέπει κατά την ταπεινή μου άποψη (που αποτελεί απόσταγμα χρόνων δουλειάς στην Επιχείρηση, και χωρίς ίχνος ιδεοληψίας) αυτός ο δημόσιος χαρακτήρας να αποκτήσει ένα νέο περιεχόμενο, απαλλαγμένο από τους κακούς συνειρμούς του παρελθόντος, στηρίζοντας και στηριζόμενος σε αναγκαίες ανατροπές που θα θέσουν τέλος στη μέχρι σήμερα κατεστημένη πραγματικότητα.
Συγκεκριμένα:
- Η νέα Διοίκηση με τη συμπαράταξη όλων των εργαζομένων οφείλει να παρακάμψει τις «αμαρτωλές» (προσωποκεντρικές) ηγεσίες των συνδικαλιστών και να καταργήσει de jure την μέχρι σήμερα χυδαία συνδιοίκηση μεταξύ των κρατικών και των κρατικοδίαιτων συνδικαλιστικών εκπροσώπων.
Μια συνδιοίκηση που στα σωθικά της, εκκολάπτουν και ενίοτε αναπτύσσονται κάθε είδους θύλακες διαφθοράς.
- Το συνδικαλιστικό κίνημα της ΕΥΔΑΠ οφείλει να επαναθεμελιωθεί από μηδενική βάση, δηλαδή να αποκτήσει μια αυτόνομη ιδεολογική, πολιτική και ηθική ταυτότητα και να εξαγνιστεί από τις αμαρτίες του παρελθόντος.
Αυτό μπορεί να συμβεί μόνο με την αποπομπή της παρηκμασμένης και ηθικά φθαρμένης ηγεσίας του, και με τη αποτύπωση στην ΕΥΔΑΠ των πραγματικών συσχετισμών, μέσα από την ελεύθερη και ακηδεμόνευτη έκφραση απόψεων και επιθυμιών του συνόλου των εργαζομένων.
Κομματικοποιημένων και μη !
- Τα αναχρονιστικού πλέον τύπου πρωτοβάθμια σωματεία οφείλουν να αυτοδιαλυθούν, μην έχοντας ρόλο ύπαρξης, και οι εργαζόμενοι συσπειρωμένοι σε ένα ενιαίο συνδικαλιστικό Όργανο να εκλέξουν από τη βάση, με συμμετοχικό- δημοκρατικό τρόπο, τους πιο ικανούς και έντιμους για να τους εκπροσωπούν.
- Το νέο και ενιαίο συνδικαλιστικό Όργανο, θα πρέπει με αποφασιστικότητα και παρρησία να ασκήσει επιτέλους εργατικό έλεγχο στις κάθε είδους επενδύσεις και δαπάνες της Επιχείρησης και να καταγγείλει δημόσια κάθε παρέκκλιση από την νομιμότητα αλλά και από το εταιρικό συμφέρον.
Έτσι μόνο θα σταματήσουν οι οφθαλμοφανείς ή συγκαλυμμένες ατασθαλίες διασπάθισης δημόσιου χρήματος που πληγώνουν την αξιοπιστία και το ιστορικό κύρος της Εταιρείας.
Και μην ξεχνάτε !!
Οι λείχοντες και έρποντες δεν αποτελούν αγωνιστικά ή ηθικά πρότυπα για τους συναδέλφους εργαζόμενους ούτε σε συνδικαλιστικό ούτε σε υπηρεσιακό επίπεδο.
Και όλοι αυτοί έχουν ονοματεπώνυμο!
- Οι απλοί εργαζόμενοι και όλη η παραγωγική και έντιμη ιεραρχία θα πρέπει μαζί να εγγυηθούν μια νέα αναπτυξιακή πορεία για την ΕΥΔΑΠ.
Οι εργαζόμενοι οφείλουν να περισώσουν την προσωπική και την υπηρεσιακή τους αξιοπρέπεια αλλά και την αξιοπρέπεια της ΕΥΔΑΠ και να αποτινάξουν τη στρατηγική της τρομολαγνείας που παρήγαγε φόβο στους εργαζόμενους, με μοναδικό στόχο, να τους υποτάξει ως άβουλα όντα, στις ορέξεις των αρμοδίων.
Η εξεύρεση των ΑΡΙΣΤΩΝ της εργασίας και του ήθους και η δίκαιη και αξιοκρατική επένδυση του ανθρώπινου δυναμικού στην απαραίτητη ανασυγκρότηση της Επιχείρησης, είναι η μοναδική εγγύηση για το μέλλον.
Από την παραγωγικότητα και αυτοθυσία της νέας ιεραρχίας και των εργαζομένων θα κριθεί η πραγματική και όχι η επίπλαστη κερδοφορία και η ορθολογική διαχείριση της Εταιρείας.
Το μέλλον σας ανήκει!
Καλή δουλειά στην Δημόσια και Κοινωνική ΕΥΔΑΠ.