Τα ακραία υδάτινα μετεωρολογικά φαινόμενα επηρέασαν όλο τον πλανήτη το 2021, ενώ δισεκατομμύρια άνθρωποι εξακολουθούν να έχουν ανεπαρκή ή καθόλου πρόσβαση στο νερό, υπογραμμίζει ο ΟΗΕ με βάση την ετήσια έκθεση του Παγκόσμιου Οργανισμού Μετεωρολογίας.
Τεράστιες ζώνες του πλανήτη κατέγραψαν μεγαλύτερο αριθμό περιόδων ξηρασίας από τα φυσιολογικά επίπεδα το 2021 ως συνέπεια της κλιματικής αλλαγής και του φαινομένου La Nina, αναφέρει ο WMO στην πρώτη του ετήσια έκθεση για την κατάσταση των παγκόσμιων υδάτινων πόρων.
Ο Οργανισμός συνέταξε την έκθεση για να συμβάλει στην αξιολόγηση των επιπτώσεων των κλιματικών, περιβαλλοντικών και κοινωνικών αλλαγών στους υδάτινους πόρους της Γης.
Ο ετήσιος απολογισμός έχει ως αντικείμενο την παρακολούθηση και την διαχείριση των περιορισμένων παγκόσμιων πόρων γλυκού νερού οι οποίοιχρειάζεται να ανταποκριθούν στις συνθήκες αυξανόμενης ζήτησης.
«Οι συνέπειες της κλιματικής αλλαγής γίνονται συχνά αντιληπτές μέσω του νερού, είτε πρόκειται για εντονότερες και συχνότερες περιόδους ξηρασίας, ακραία πλημμυρικά φαινόμενα, άτακτες εποχικές βροχοπτώσεις, την τήξη των πάγων, φαινόμενα που επηρεάζουν αλυσιδωτά τις οικονομίες, τα οικοσυστήματα και όλες τις πλευρές της καθημερινής ζωής.
Ωστόσο, η εποπτεία μας για τις αλλαγές στην κατανομή, την ποσότητα και την ποιότητα των υδάτινων πόρων είναι ανεπαρκής», δηλώνει ο γενικός γραμματέας του WMO Πέτερι Τάαλας.
Τουλάχιστον πέντε δισ. άνθρωποι θα έχουν ανεπαρκή πρόσβαση στο νερό έως το 2050
Σήμερα, 3,6 δισεκατομμύρια άνθρωποι βρίσκονται αντιμέτωποι με ανεπαρκή πρόσβαση σε γλυκό νερό τουλάχιστον για έναν μήνα ετησίως.
Ο αριθμός αυτός θα αυξηθεί στα τουλάχιστον 5 δισεκατομμύρια μέχρι το 2050, σύμφωνα με την έκθεση, που υπενθυμίζει επίσης ότι ανάμεσα στο 2001 και το 2018, το 74% του συνόλου των φυσικών καταστροφών συνδεόταν με το νερό.
«Το 2021, όλες οι περιοχές γνώρισαν ακραία υδρολογικά φαινόμενα υπό την μορφή πλημμυρών και ξηρασιών, που είχαν σημαντικές επιπτώσεις στις κοινότητες και προκάλεσαν μεγάλο αριθμό θανάτων», αναφέρεται στην έκθεση.
Με βάση την μέση υδρολογική κατάσταση των τελευταίων 30 ετών, εκτεταμένες περιοχές του πλανήτη κατέγραψαν μεγαλύτερες ξηρασίες από το κανονικό το 2021. Είναι η περίπτωση του Ρίο ντε λα Πλάτα, στην Νότια Αμερική, που γνωρίζει μόνιμη ξηρασία από το 2019, το νότιο και το νοτιοανατολικό τμήμα της Αμαζονίας και οι κοιλάδες της Βόρειας Αμερικής, κυρίως των ποταμών Κολοράντο, Μιζούρι και Μισισίπι.
Στην Αφρική, τα αποθέματα ποταμών όπως ο Νίγηρας, ο Βόλτα, ο Νείλος και ο Κόνγκο ήταν κατώτερα του μέσου όρου το 2021. Το ίδιο ισχύει σε ορισμένες ζώνες της Ρωσικής Ομοσπονδίας, της δυτικής Σιβηρίας και της κεντρικής Ασίας.
Η Αιθιοπία, η Κένυα και η Σομαλία γνωρίζουν σφοδρή ξηρασία έπειτα από πολλά συνεχή χρόνια μειωμένων σε σχέση με τον μέσο όρο βροχοπτώσεων.
Αντίθετα, σοβαρές πλημμύρες προκάλεσαν μεγάλο αριθμό θυμάτων, κυρίως στην Κίνα στην επαρχία της Χενάν, στην βόρεια Ινδία, στην δυτική Ευρώπη και στις χώρες που πλήττονται από τροπικούς κυκλώνες, όπως η Μοζαμβίκη, οι Φιλιππίνες και η Ινδονησία.
Η κρυόσφαιρα η μεγαλύτερη δεξαμενή φυσικού νερού της Γης
Στην έκθεση υπενθυμίζεται ότι η κρυόσφαιρα – παγετώνες, κάλυμμα πάγου και διαρκώς παγωμένο υπέδαφος (permafrost) – είναι η μεγαλύτερη φυσική δεξαμενή γλυκού νερού του πλανήτη μας.
Γύρω στα 1,9 δισεκατομμύρια άτομα ζουν σε ζώνες που τροφοδοτούνται από τους παγετώνες και την τήξη (λιώσιμο) των πάγων.
Ως αποτέλεσμα οι διεργασίες που συντελούνται στην κρυόσφαιρα έχουν σημαντικό αντίκτυπο στην διατροφική ασφάλεια, την ανθρώπινη υγεία, τα οικοσυστήματα και την ανθρώπινη ανάπτυξη.
Στην έκθεση επισημαίνεται επίσης ότι σε παγκόσμιο επίπεδο, η τήξη των παγετώνων συνεχίσθηκε και επιταχύνθηκε στο 2021.