ΙΓΜΕ

Εκδήλωση με θέμα «Νερό: Κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα» πραγματοποίησε την Τρίτη το απόγευμα η Επιτροπή Αγώνα Εργαζομένων ΕΥΔΑΠ.

γράφει ο Γιώργος Παπαχριστοδούλου στο babylonia.grΈχουμε πια εξοικειωθεί με την πρόβλεψη ότι «ο επόμενος παγκόσμιος πόλεμος θα γίνει για το νερό». Μήπως, εντούτοις, παγκοσμίως βιώνουμε επεισόδια ενός τέτοιου πολέμου, ο οποίος αφορά ένα φυσικό αγαθό με την ιδιαιτερότητα ότι είναι ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ για την ύπαρξη της βιόσφαιρας; Η Ινδή ακτιβίστρια Βαντάνα Σίβα στο βιβλίο της «Πόλεμοι για το νερό» (εκδ. Εξάρχεια) υποστηρίζει ότι «πολιτικές συγκρούσεις για τους πόρους κρύβονται ή συγκαλύπτονται» (σελ. 28) φέρνοντας ως παράδειγμα τη σύρραξη μεταξύ Παλαιστινίων και Ισραηλινών. Προσθέτει ότι «ο πόλεμος για το νερό είναι παγκόσμιος, με διάφορες κουλτούρες και οικοσυστήματα που μοιράζονται τον κοινό θεσμό του νερού ως οικολογική αναγκαιότητα να εναντιώνονται στην εταιρική κουλτούρα της ιδιωτικοποίησης, της απληστίας και της περίφραξης των κοινών υδατικών πόρων» (σελ. 27).Πράγματι, απέναντι στους αγώνες των κοινωνιών για την υπεράσπιση του νερού ως δημόσιου κοινωνικού αγαθού βρίσκονται οι πολυεθνικές, τα κράτη, πολυεθνικοί οργανισμοί, όπως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, η Παγκόσμια Τράπεζα, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου, και τα κερδοσκοπικά κεφάλαια.Άλλοτε, αυτός ο υπαρκτός πόλεμος περιλαμβάνει πραγματικά πυρά, άλλοτε κρύβεται πίσω από εμπορικές συμφωνίες, κυβερνητικές αποφάσεις, διεθνείς νομοθετήσεις, διαφημιστικές καμπάνιες δισεκατομμυρίων. Τα κέρδη και η ισχύς που σημαίνει ο ορατός ή αόρατος έλεγχος του νερού αποτελούν τον κοινό παρονομαστή όλης της παραπάνω συμμαχίας, ανεξάρτητα από τους μεταξύ τους ανταγωνισμούς. Κράτος και Αγορά συν-αγωνίζονται στο πώς θα απαξιώσουν, εμπορευματοποιήσουν, αφαιρέσουν, περιφράξουν τον κρίσιμο φυσικό πόρο. Από, σε βάρος και στο όνομα της κοινωνίας.Σε ποιον ανήκει το νερό;Σε ποιον ανήκει όμως το νερό; Πρώτα από όλα, αποτελεί φυσικό αγαθό το οποίο μπορεί να το διαχειριστεί η κοινωνία κατοχυρώνοντας μια άμεση, ορθολογική, οικολογική διαχείριση. Σύμφωνα με το ρωμαϊκό δίκαιο νερό, γη, αέρας, ήλιος, φωτιά (η ενέργεια με σύγχρονους όρους) είναι κοινά φυσικά αγαθά (φυσικά κοινά), τα οποία ανήκουν σε όλους. Για αυτόν τον λόγο δεν μπορούν να γίνουν αντικείμενα ιδιωτικής και αποκλειστικής ιδιοποίησης από...

Συνεχίζουμε τις εκδηλώσεις στις γειτονιές της Αθήνας αλλά και της υπόλοιπης Ελλάδας ενημερώνοντας τους πολίτες δημιουργώντας ένα μέτωπο ικανό να ανατρέψει πολιτικές που ενδογενείς και εξωγενείς παράγοντες θεωρούν τελειωμένες . Δηλώνουμε σε κάθε τόνο και προς πάσα κατεύθυνση ότι τίποτα δεν τελείωσε και η μάχη των μαχών είναι εν εξελίξει και θα την κερδίσουμε όσο χρόνο και αν μας πάρει

Όπως δημόσια έχουμε δεσμευτεί θα συμμετέχουμε όπου μας καλούν για να ενημερώνουμε τους πολίτες για το τι σημαίνει η ιδιωτικοποίηση του νερού, για την ενεργοποίηση των ανακλαστικών της κοινωνίας και την δημιουργία ενός μετώπου ικανού να επιβάλει την ανάσχεση των ιδιωτικοποιήσεων των κοινωνικών αγαθών με το νερό ως προμετωπίδα.

Σοβαρές ενστάσεις για το νέο πλαίσιο για την κοστολόγηση των υπηρεσιών ύδατος θέτουν επιστήμονες του ΙΓΜΕ. Οπως εκτιμούν, το νέο πλαίσιο θα οδηγήσει σε αύξηση της τιμής του νερού, χωρίς όμως να εξασφαλίζει με αυτόν τον τρόπο την προστασία του υδατικού πόρου. Επιπλέον επισημαίνουν το έλλειμμα σε επιστημονική γνώση (αποθέματα, ποιότητα υδάτων κ.λπ.), ως αποτέλεσμα της υποστελέχωσης των ερευνητικών φορέων.

Η ανάπτυξη και υλοποίηση ενός ευφυούς συστήματος που θα εξασφαλίζει συγχρόνως μία ορθολογική-αειφόρο-ποιοτική διαχείριση των υδάτινων πόρων της Κρήτης, αποτελεί το βασικό στόχο των φορέων και των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων που συμμετέχουν στο σχεδιασμό ευφυούς συστήματος αειφόρου διαχείρισης υδατικών δικτύων στην Κρήτη – Smart Waters.

Κύριος του έργου είναι ο Δήμος Τανάγρας ενώ στο εγχείρημα λαμβάνει μέρος και η ΕΥΔΑΠ, ως τεχνικός σύμβουλος του κράτους, λόγω της εξειδικευμένης εμπειρίας και τεχνογνωσίας στον σχεδιασμό, την υλοποίηση και τη λειτουργία συστημάτων ύδρευσης και αποχέτευσης.

Την Παρασκευή 27-11, θα πραγματοποιηθεί επιστημονική ημερίδα, στην αίθουσα παρουσιάσεων της ΕΥΔΑΠ στον Περισσό με θέμα: ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ - ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ ΚΑΙ ΠΙΘΑΝΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΡΙΣΙΜΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ. Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ Π.Ε & Τ.Ε. ΕΥΔΑΠ και ο ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΥΔΑΠ, συμπράττουμε σε αυτή την προσπάθεια ως επιστήμονες αλλά και ως ενεργοί πολίτες.

Με κάθε δυνατή βροχή κομβικές αρτηρίες του λεκανοπεδίου μετατρέπονται σε ποτάμια. Πέραν της έλλειψης υποδομών, ένας βασικός λόγος είναι ότι κάποτε οι δρόμοι αυτοί ήταν πράγματι ποτάμια.

Προτείνουν τη δημιουργία Ενιαίου Φορέα Διαχείρισης ΝερούΤΟ ΒΗΜΑ 22/08/22013Την επιτακτική ανάγκη η ελληνική κοινωνία να υψώσει το ανάστημά της ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ, «για να μην πούμε αύριο μεθαύριο το νερό νεράκι» τόνισε ο πρόεδρος του Συνδικάτου Εργαζομένων του ΙΓΜΕ, κ. Χάρης Σμυρνιώτης σε συνέντευξη Τύπου με κεντρικό θέμα «Η ιδιωτικοποίηση του Νερού και ο ρόλος του ΙΓΜΕ», που πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 21 Αυγούστου 2013. Κάνοντας λόγο για πλήρη απαξίωση του ΙΓΜΕ με την μετατροπή του από Ερευνητικό Ινστιτούτο σε γραφειοκρατική υπηρεσία, τόνισε ότι σήμερα «γνωρίζει τη μεγαλύτερη πολιτική αμφισβήτηση από την ίδρυσή του αντιμετωπίζοντας ακόμη και τον ξαφνικό θάνατο τύπου ΕΡΤ».Ειρωνικό χαρακτήρισε ο πρόεδρος το γεγονός ότι το Ινστιτούτο κλείνει, σε μια εποχή που τα επίσημα χείλη της Πολιτείας παρουσιάζουν μεγαλεπήβολα σχέδια αξιοποίησης του ορυκτού πλούτου της χώρας. Στην περίπτωση των υδατικών πόρων, το ΙΓΜΕ διαθέτει έμπειρο και εξειδικευμένο δυναμικό αποτελούμενο από υδρογεωλόγους και τεχνικούς βοηθούς, καθώς και σύγχρονο εξοπλισμό συλλογής και επεξεργασίας υδρογεωλογικών δεδομένων. Οι έρευνές του μέχρι σήμερα έχουν συμβάλλει στην ενίσχυση της υδρευτικής υποδομής, στην αντιμετώπιση προβλημάτων σε περιόδους έντονης ξηρασίας και στην προστασία της ανθρώπινης υγείας και της ποιότητας του περιβάλλοντος.Όπως επισήμαναν οι εισηγητές, στόχος της κοινοτικής πολιτικής, η οποία με την Οδηγία 2000-60 επιβάλλει ουσιαστικά την «εμπορευματοποίηση του νερού», είναι η αύξηση της κερδοφορίας μεγάλων ιδιωτικών ομίλων, καθώς και δημοτικών ή μικτών επιχειρήσεων και κοινοπραξιών. Ακόμα και εάν αυτό δεν σημάνει αύξηση της τιμής για τον καταναλωτή _πράγμα που θεωρείται βέβαιο από τους εργαζόμενους_, σίγουρα θα οδηγήσει σε μείωση των φόρων που οι εταιρείες θα αποδίδουν στο ελληνικό κράτος, πρακτική που έχει ακολουθηθεί σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες όπου η διαχείριση του νερού έχει δοθεί σε ιδιώτες.Η ιδιωτικοποίηση εμπόδιο στην ανάπτυξηΔέκα χρόνια μετά την ψήφιση του Νόμου 3199/2003, στόχος του οποίου ήταν η διασφάλιση της ποιότητας και προστασίας...