του Αλέκου Μερσινιά
μέλος του ΔΣ της ΟΜΕ ΕΥΔΑΠ, μέλος της γραμματείας του ΣΕΚΕΣ
Διαβάζοντας σε αναγνωρισμένης εγκυρότητας και τεράστιας δημοσιογραφικής εμβέλειας μέσα (euroday, fimotro κ.λ.π.), καταχώρηση του διευθύνοντος συμβούλου της ΕΥΔΑΠ κ. Μπενίση, όπου αναφέρεται ότι συνδικαλιστές της ΛΑΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, κομματιού του ΣΥΡΙΖΑ, στέκονται εμπόδιο στην αντικειμενική αξιολόγηση στελεχών της ΕΥΔΑΠ απο ιδιωτική εταιρεία, απόρησα που δεν με συμπεριέλαβε, αφού δεν έχω πολιτική σχέση με τους αναφερόμενους πολιτικούς φορείς. (Αλήθεια είναι ότι αλληθώρισα λίγο προς … ΠΛΕΥΣΗ, αλλά τελικά κρίνοντας ότι το πλοίο βρίσκεται ακόμα στο ντόκο, δεν ακολούθησα).
Μετά την απορία, ήρθε η ικανοποίηση από το ότι η συλλογικότητα, που συμμετέχω και είμαι περήφανος για τη δράση της και τις παρεμβάσεις της, δεχόταν σφοδρή κριτική για το ότι είναι “τροχοπέδη στην αντικειμενική αξιολόγηση”, που ετοιμάζεται από ιδιωτική εταιρεία, αν και οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ γνωρίζουν ήδη τα ονόματα σχεδόν όλων των γενικών διευθυντών.
Το ιλαρόν της υπόθεσης είναι ο υπουργός κ. Βερναρδάκης έχει καταθέσει ολόκληρο νομοσχέδιο για την αξιολόγηση στο δημόσιο (πιθανά είναι σε άλλο ΣΥΡΙΖΑ από τον κ. Μπενίση) και το τραγικόν είναι ότι τέτοιες πρακτικές σαν του διευθύνοντος της ΕΥΔΑΠ, πιθανά να φέρνουν και τις υπογραφές τους στο μέλλον για το πρώτη φορά ”αριστερά” και τελευταία.
Είναι άδικο φυσικά να βρεθούμε θύτες και θύματα μαζί…
Τέλος προς πάσα κατεύθυνση προς γνώση σαν αρχή…. Η ΕΥΔΑΠ ΔΕΝ ΘΑ ΠΩΛΗΘΕΙ όσο κι αν κάποιοι το επιθυμούν…