Το 2016 στην 3η πανελλαδική συνάντηση για το νερό, που οργάνωσε στην Αθήνα το ΣΕΚΕΣ, την εποχή που στο όνομα της TINA (:= There Is No Allternative) είχαμε οδηγηθεί στο 3ο μνημόνιο και οι εταιρίες ύδρευσης-αποχέτευσης οδηγούνταν στο Υπερταμείο, έλεγα στην ομιλία μου ότι “Την επόμενη, σύντομη φορά που θα ξανασυναντηθούμε, για τα νερά, θα είναι η εποχή της Ελένης. Έχουμε όμως πολλή και κατάλληλη δουλειά να κάνουμε για να βρεθούμε στη στροφή που θα μπορέσουμε να αντικρύσουμε τα μάτια της Ελένης”. (*)
Στην πορεία αυτών των χρόνων πολλοί κάναμε την αναγκαία, πολλή και κατάλληλη δουλειά και βρεθήκαμε, την Κυριακή 02/04/2023, στην πλατεία Αριστοτέλους στη Θεσσαλονίκη. Αντικρύσαμε τα μάτια της Ελένης.
Γήινη, όμορφη, με τη δροσιά του φρέσκου νερού τραγουδούσε, επί έξι ώρες, μαζί με δεκάδες χιλιάδες κόσμου για το νερό και για τον έρωτα. Ας έπαιζε ο ΠΑΟΚ την ίδια ώρα ντέρμπι στην Τούμπα, ας παραπλανούσε η συστημική και κυβερνητική προπαγάνδα ότι δεν ιδιωτικοποιούν το νερό. Η ΤΙΝΑ αναγκάστηκε να μεριάσει μπροστά στη δύναμη που απέπνεε η ομορφιά της Ελένης. Ο πολύχρονος ανιδιοτελής αγώνας, ο συγχρωτισμός των εργαζομένων και των κινημάτων και κυρίως η μορφοποίηση της τεράστιας κοινωνικής αναγκαιότητας στο αίτημα να μη γίνει το νερό σαν το ρεύμα ακριβό μας οδηγεί στην εποχή της Ελένης.
Μη σκεφτεί κανείς ότι η εποχή της Ελένης που άνοιξε με τη μεγαλειώδη συναυλία-συλλαλητήριο για το νερό στην πλατεία Αριστοτέλους, είναι ένα χρονικό παράθυρο που θα κλείσει με τις επικείμενες εκλογές.
Το κίνημα του δημόσιου νερού έχουμε αποδείξει πολλά χρόνια τώρα ότι είμαστε επίμονοι και συνεπείς σε αυτά που λέμε. Συνεχίζουμε λοιπόν ανεξαρτήτως εκλογικού αποτελέσματος και κυβερνητικών λύσεων που θα προκύψουν ώστε να γίνουν άμεσα πράξη οι ελάχιστες προϋποθέσεις για να σταματήσει η περαιτέρω εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση του κύκλου του νερού:
- Η έξοδος των ΕΥΔΑΠ-ΕΥΑΘ από το Υπερταμείο.
- Η κατάργηση της Ρυθμιστικής Αρχής Υδάτων.
- Οι στοχευμένες και μαζικές προσλήψεις τακτικού προσωπικού πλήρων δικαιωμάτων στους οργανισμούς ύδρευσης-αποχέτευσης σε όλη την Ελλάδα.
Μαζί με το νερό, η διατροφή, η αξιοπρεπής κατοικία, η ενέργεια, η υγεία-πρόνοια-κοινωνική ασφάλιση, η παιδεία, οι μετακινήσεις-μεταφορές οι τηλ-επικοινωνίες, η (αντικειμενική και πλουραλιστική) ενημέρωση, οι ελεύθεροι δημόσιοι χώροι και το περιβάλλον, ο πολιτισμός και ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΧΡΟΝΟΣ βάλλονται λυσσαλέα. Η δυνατότητα της κοινωνίας να επιβιώνει και να ζει αξιοπρεπώς αμφισβητείται καθημερινά. Το παραπάνω σύνολο των πιο αναγκαίων κοινών αγαθών βρίσκονται στο στόχαστρο των συμφερόντων και το δικαίωμα στην απρόσκοπτη, καθολική και ασφαλή πρόσβαση στα κοινά αγαθά, γίνεται ζητούμενο.
Η τεράστια διάφανη υδάτινη κοίτη που έχει διαμορφωθεί από την ελληνική κοινωνία για την απελευθέρωση του νερού από τα δεσμά της αγοράς, του κέρδους και του χρέους ας γίνει ο πλεύσιμος δρόμος για την απο-ιδιωτικοποίηση και απο-εμπορευματοποίηση όλων των κοινών αγαθών.
(*) Η Ελπίδα, η Τίνα και η Ελένη. (TINA:= There Is No Allternative)
Όταν το ΣΕΚΕΣ, και λίγο αργότερα η συγκρότηση της ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΡΟ, ξεκίνησαν αυτή την όμορφη πορεία τους για το δημόσιο Νερό, η Ελπίδα ήταν έφηβη. Μεγάλωσε όμως γρήγορα και όμορφη γυναίκα πια διάβαινε αγέρωχη τους δρόμους, γοητεύοντας πολλούς, και εκ των παρισταμένων. Τώρα στη σκηνή πρωταγωνιστεί η άγρια, σε σημείο Μαζοχισμού, πλην όμως επιβλητική, Τίνα. Φυλάκισε την Ελπίδα και έχει αποκαλύψει καλά κρυμμένα επί χρόνια, διαστροφικά απωθημένα πολλών. Εμείς όμως (όποιοι και όσοι “εμείς”) επιτρέπουμε (και επιβάλλεται να επιτρέπουμε) στους εαυτούς μας να ονειρευόμαστε αλλά και να παλεύουμε, όχι για να αυτοϊκανοποιούμαστε σε αποστειρωμένες κάμαρες αλλά για να βρεθούμε, στην επόμενη στροφή αγκαλιά με την Ελένη. Την ωραία Ελένη, τη γήινη, τη σάρκινη, την Ελένη των ποιητών αλλά και του πραγματικού έρωτα. Αναζητώντας την εκεί που πραγματικά βρίσκεται και όχι εκεί που το ολόγραμμά της μας οδηγεί. Αρκετός ιδρώτας και αίμα χύθηκε για αδειανά πουκάμισα.
Την προηγούμενη φορά που συναντηθήκαμε πανελλαδικά για τα νερά ήταν η εποχή της Ελπίδας. Ξαναβρισκόμαστε σήμερα, στην εποχή της Τίνας. Την επόμενη, σύντομη φορά που θα ξανασυναντηθούμε, για τα νερά, θα είναι η εποχή της Ελένης.
Έχουμε όμως πολλή και κατάλληλη δουλειά να κάνουμε για να βρεθούμε στη στροφή που θα μπορέσουμε να αντικρύσουμε τα μάτια της Ελένης.
