Η πρόταση που κατέθεσε μέσα από την ομιλία του ο Πάολο Φερρέρο, ιστορικός ηγέτης και γραμματέας απο το 2008 της Rifondazione Comunista (Κομμουνιστική Επανίδρυση Ιταλίας), στο 3ήμερο «ALLIANCE against austerity-for democracy IN EUROPE» που διοργανώθηκε στην Αθήνα 18-20 Μαρτίου
Επιμέλεια Λευτέρης Στουκογιώργος για το enter4news.gr
“ … Στο πλαίσιο των προτάσεων που έχουμε παράγει στο Ευρωπαικό κόμμα της Αριστεράς, προωθώ μια συγκεκριμένη πρόταση εύκολα κατανοούμενη απο το ακροατήριο πάνω στην οποία να επικεντρώσουμε την συγκεκριμένη καμπάνια: να μετατραπεί το Q.E. από χρηματοδότηση των ιδιωτικών τραπεζών σε χρηματοδότηση ενός δημόσιου σχεδίου για την εργασία και την υποδοχή των προσφύγων.
Η ΕΚΤ και ο πρόεδρος της Mario Draghi ακολουθεί μια νομισματική πολιτική που δανείζει χρήματα στις ιδιωτικές τράπεζες, πληρώνοντας τις ιδιωτικές τράπεζεςεως ότου λάβουν τα χρήματα για να τα επενδύσουν. Οι τράπεζες, αντί να πληρώσουν για να λάβουν αυτά τα χρήματα πληρώνονται για να επενδύσουν .Πρόκειται για ένα μέτρο τελείως ανεπίγραφο στις βίβλους των νεοφιλελεύθερων πολιτικών, αλλά που όμως βάζει σε αμφίβολη θέση την απόδοση του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου και συνεπώς εναν από τους βασικούς πυλώνες το χρηματοπιστωτικό σύστημα τα τελευταία 30 χρόνια. Δεν είναι τυχαίο ότι υπάρχουν σημαντικές επιθέσεις στη νομισματική πολιτική της ΕΚΤ από την γερμανική πλευρά. Γνωρίζοντας ότι οι πολιτικές της ΕΚΤ δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να βγάλουν την Ευρώπη από την κρίση – συνεχίζοντας πολιτικές απο την πλευρά της ιδιωτικής προσφοράς και όχι τη διεύρυνση της ζήτησης και την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών – εμείς θα πρέπει, ωστόσο, να χρησιμοποιήσουμε την καθαρή αντίφαση από την ΕΚΤ νγια να προτείνουμε μια διαφορετική οικονομική και νομισματική πολιτική.
Εξειδικεύοντας, θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε αυτήν την ανατροπή για να προτείνουμε μια συνεκτική οικονομική πολιτική άρα να προτείνουμε να γίνει μια QE για τα κράτη και όχι τις ιδιωτικές τράπεζες. Η συλλογιστική μας θα πρέπει να είναι πολύ απλή: εάν η ΕΚΤ μπορεί να δωρίζει χρήματα στις ιδιωτικές τράπεζες γιατί δεν μπορεί να χρηματοδοτήσει άμεσα ένα δημόσιο πρόγραμμα για την απασχόληση στην Ευρώπη; Γιατί τα χρήματα που δίνονται στις ιδιωτικές τράπεζες δεν μπορεί να δοθούν σε δημόσιες πολιτικές? Εμείς δεν πρέπει να πάρουμε θέση μεταξύ Ντράγκι και Σόιμπλε, αλλά να εκμεταλευτούμε την ανοιχτή αντιπαράθεση για να προωθήσουμε την εναλλακτική μας πρότασης και στούς δύο. Η πρόταση μας για ένα QE για το δημόσιο σύστημα και όχι στο ιδιωτικο σημαίνει κινητοποίηση και οχι αδράνεια.
Αυτό μπορεί να γίνει σε πρώτη φάση με χρηματοδότηση, με αρνητικά επιτόκια,υψους 100 δις/ μήνα ενός σχεδίου για την ευρωπαϊκή απασχόληση που να αρχίζει να λειτουργεί στις χώρες με υψηλότερο ποσοστό ανεργίας, με στόχο να φέρει το ποσοστό ανεργίας στο 5% σε όλη την Ευρώπη. Το σχέδιο θα πρέπει να χαρακτηρίζεται από παρεμβάσεις που στοχεύουν σε επενδύσεις σε τομείς κοινής ωφελείας, με στόχο την εξισορρόπηση των εμπορικών ισοζυγίων των επιμέρους χωρών,την οικολογική μετατροπή της παραγωγής, την ανάπτυξη μιας καθολικού welfare state με παρόμοια πρότυπα σε όλη την Ευρώπη, με τη χρηματοδότηση της μείωσης των «ωρών εργασίας σε 32 ώρες. Τα μέτρα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα την αύξηση της απασχόλησης και την έξοδο από τον αποπληθωρισμό μέσω χρηματοδότησης me μηδενικό κόστος από την ΕΚΤ.
Σε δεύτερη φάση θα γίνει μεσω προοδευτικής απόκτησης , εκ μέρους της ΕΚΤ, secular bonds ωστε όλες οι χώρες να φτάσουν στο 60% του ΔΧ/ΑΕΠ.
Αυτή η πρόταση της Ποσοτικής Χαλάρωσης για το δημόσιο θα πρέπει να συνοδεύεται με το ΟΧΙ στην υπογραφή της ΤΤΙΡ. Η ΤΤΙΡ είναι χειρότερη από τις ευρωπαϊκές συνθήκες και θα είναι το τέλος της κάθε λαϊκής κυριαρχίας για το μέλλον της. Σε αυτό υπάρχει μια ειδική ευθύνη του κάθε κράτους που θα πρέπει να μπλοκάρει με κάθε τρόπο αυτόν τον ύστερο μηχανισμό πολέμου μεταξύ φτωχών”.
πηγή
