Aνακοίνωση Νο 9 – Tετάρτη 10 Ιουλίου 2024
Ενώ πληθαίνουν τα παραδείγματα χωρών και εταιριών που μειώνουν, από λίγο έως πολύ, τον ημερήσιο και εβδομαδιαίο χρόνο εργασίας των εργαζομένων ( 6ωρο – 4ήμερο) η κυβέρνηση στην Ελλάδα ακολουθεί μια αντίστροφη πορεία αυξάνοντας τον ημερήσιο και εβδομαδιαίο χρόνο εργασίας. Η θεσμοθέτηση αμοιβής για την έκτη μέρα εργασίας (Σάββατο) όχι μόνο δε δικαιολογεί την εξέλιξη αυτή, αντιθέτως καταδεικνύει την ένδεια στην οποία έχουν περιέλθει οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα εξαιτίας των πολύ χαμηλών μισθών που διαθέτουν τον ελεύθερο χρόνο τους για να καλύπτουν τις βασικές τους ανάγκες.
Με το πρόσχημα δε της καταγραφής των αδήλωτων υπερωριών η κυβέρνηση εφαρμόζει συστήματα ηλεκτρονικής παρακολούθησης των εργαζομένων (σύστημα ηλεκτρονικής κάρτας). Η διοίκηση Στεργίου-Σαχίνη κινούμενη σταθερά υπό τη λογική της υπερεντατικοποίησης των εργαζομένων προωθεί την ηλεκτρονική κάρτα ελέγχου του χρόνου εργασίας.
Το ΣΕΚΕΣ έχει τοποθετεί από παλιά και με σαφήνεια για το συγκεκριμένο θέμα. Με αφορμή την δηλωμένη πρόθεση της διοίκησης να εγκαταστήσει ηλεκτρονικό σύστημα ελέγχου (ηλεκτρονική κάρτα) επαναφέρει στο προσκήνιο την πρότασή του.
Αναδημοσιεύουμε την ανακοίνωση του ΣΕΚΕΣ της Τρίτης 19 Μαρτίου 2019
Κάρτες «παρακολούθησης» των εργαζομένων ή νέο μοντέλο οργάνωσης του εργασιακού χρόνου;
«Το ότι το ωράριο είναι αντιστρόφως ανάλογο με την παραγωγικότητα αποδεικνύεται κι από τα στατιστικά του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) που καταγράφει την εργασία σε 35 μέλη του από τον «δυτικό κόσμο». Πέρυσι η Ελλάδα βρέθηκε στην κορυφή των ευρωπαϊκών κρατών όσον αφορά τις ώρες εργασίας, με τον μέσο Έλληνα να δουλεύει 2.035 ώρες το χρόνο. Την ίδια στιγμή η Ελλάδα παρέμεινε ουραγός στην παραγωγικότητα της εργασίας μεταξύ των 36 χωρών μελών του ΟΟΣΑ λαμβάνοντας μόλις την 29η θέση. Στον αντίποδα, οι Γερμανοί εργάζονται μόλις 1.363 ώρες, η Γερμανία όμως καταφέρνει να έρχεται πρώτη σε παραγωγή, με τους Γερμανούς εργαζόμενους να είναι 27% πιο παραγωγικοί από τους Βρετανούς που δουλεύουν περίπου 1.680 ώρες το έτος» (Απόσπασμα άρθρου της Ελένης Μπέλλου με τίτλο «Η τετραήμερη εβδομαδιαία εργασία … δουλεύει» 14-03-2019, tvxs.gr)
Η διοίκηση της ΕΥΔΑΠ με αποφάσεις του Δ.Σ. προχωράει προς την τελική φάση της «προμήθειας κι εγκατάστασης συστήματος διαχείρισης εργασιακού προγράμματος με χρήση εταιρικής κάρτας ταυτότητας εργαζομένου».
Με απλά λόγια, όπισθεν ολοταχώς σε αναχρονιστικές μεθόδους. Έλεγχος του χρόνου εργασίας με τη δικαιολογία της διαχείρισης του εργασιακού προγράμματος. Ήτοι εντατικοποίηση, πτώση παραγωγικότητας, αναξιοπρεπής αντιμετώπιση των εργαζομένων, σύνδεση με τις μισθολογικές αποδοχές κ.α.
Η ΕΥΔΑΠ, με την καθοριστική συμβολή των εργαζομένων της, είναι μια κερδοφόρα εταιρία που παρέχει το πιο ποιοτικό νερό στη Ευρώπη, έχει ένα από τα χαμηλότερα τιμολόγια, οι μισθολογικές και άλλες παροχές είναι πάνω από το μέσο όρο της αγοράς και έχει εξασφαλισμένη χρηματοδότηση του επενδυτικού της προγράμματος.
Αντί, λοιπόν, να γίνει παράδειγμα εταιρίας που θα αξιοποιήσει τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα για να διαμορφώσει ένα αποδεδειγμένα υλοποιήσιμο πρότυπο οργανισμού, που θα παρέχει με εξαιρετικούς όρους προς το κοινωνικό σύνολο τα κοινά αγαθά των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης, η Διοίκηση της εταιρείας με την εφαρμογή των «καρτών παρακολούθησης» βάζει το προσωπικό της στη μέγγενη της νεοφιλελεύθερης λογικής που λέει: «εδώ υπάρχει εργατικό λίπος, ξεζουμίστε τους».
Κύριοι της διοίκησης και νεοφιλελεύθεροι επαΐοντες. Τίποτα δεν μπορείτε να καταλογίσετε στο προσωπικό της ΕΥΔΑΠ, όσα υπαρκτά προβλήματα και αν υπάρχουν. Γιατί ακριβώς αυτό το προσωπικό είναι το οποίο, ανεξαρτήτως εργασιακής σχέσης, διασφαλίζει τη διαρκή και απρόσκοπτη παροχή των υψηλού επιπέδου υπηρεσιών στους πολίτες της Αττικής.
Οι εργαζόμενοι/ες και το συνδικαλιστικό κίνημα στην ΕΥΔΑΠ πρέπει να αποκρούσει κάθε προσπάθεια εντατικοποίησης της εργασίας μέσω της παρακολούθησης των εργαζομένων.
Πρέπει να απαιτήσει επιθετικά μια νέα οργάνωση του εργασιακού και εξωεργασιακού χρόνου με επίκεντρο την άμεση δραστική μείωση του εργασιακού χρόνου.
Το Δ.Σ. της ΟΜΕ ΕΥΔΑΠ έχει αργήσει να τοποθετηθεί για το θέμα των καρτών παρακολούθησης. Απαιτείται άμεσα να δηλώσει την άρνησή του, τόσο στην προμήθεια όσο και στην εφαρμογή του μέτρου. Πριν μια σειρά ζητήματα τεθούν με αρνητικό, για τους εργαζόμενους και την κοινωνία, τρόπο από κυβέρνηση, Υπερταμείο, Διοίκηση και το ιδιωτικό κεφάλαιο.
Ή θα πάμε στο εξάωρο ή θα πάμε στο δωδεκάωρο
Θέτουμε στο τραπέζι της συζήτησης και της διεκδίκησης την αλλαγή του μοντέλου οργάνωσης του εργασιακού χρόνου, με επίκεντρο την άμεση πιλοτική εφαρμογή του 6ωρου ημερήσιου χρόνου εργασίας, χωρίς μείωση αποδοχών.
Η εφαρμογή αυτού του μοντέλου σε συνδυασμό με ένα σύνολο προϋποθέσεων (οργανωτικών, εκπαίδευσης και ανάπτυξης του ανθρώπινου δυναμικού, εισαγωγής καινοτομιών, εφαρμογής νέων τεχνολογιών κ.λ.π.) που μπορούν να τεθούν ταυτόχρονα σε ισχύ, θα επιφέρουν αύξηση της παραγωγικότητας, βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών προς τους πολίτες και περαιτέρω ικανοποίησή τους, δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, τεχνολογικό εκσυγχρονισμό της ΕΥΔΑΠ, και πολλά ακόμα οφέλη οικονομικά, κοινωνικά και εργασιακά.
Η πιλοτική εφαρμογή ενός τέτοιου σχεδιασμένου πακέτου μέτρων με την άμεση υλοποίηση του ημερήσιου 6ώρου θα δώσει τη δυνατότητα εξαγωγής συμπερασμάτων από όλες τις πλευρές, πριν την οριστική υιοθέτησή του.
Σε ένα κοινωνικό και πολιτικό περιβάλλον που όλα φαίνεται να κυμαίνονται από το βαθύ μπλε και το γκρι έως το βαθύ μαύρο, το αίτημα της άμεσης εφαρμογής του 6ωρου μπορεί να φαντάζει ουτοπικό. Η ζωή και η ιστορία έχουν αποδείξει ότι οι κοινωνίες αλλάζουν όταν οι ουτοπίες τίθενται ως άμεσο και χειροπιαστό επίδικο.
Το 6ωρο μπορεί να γίνει και κυρίως επιβάλλεται να γίνει. Για να μπορέσουν οι εργαζόμενοι και η κοινωνία να αποτρέψουν την οπισθοδρόμηση και να κάνουν ένα μικρό βήμα προς ένα πιο ελεύθερο και συλλογικό μέλλον.
Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΤΟΥ ΣΕΚΕΣ ΓΙΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΥΔΑΠ
