αυτοδιαχείριση

Τι μπορεί να κάνει σε ένα μικρό χωριό του Πηλίου ένα τσούρμο «κοπριτών» και «μπαχαλάκιδων»; Η μάχη που δίνουν οι κάτοικοι των Σταγιατών για το νερό ξεκινάει πολλά χρόνια πίσω, ενώ η παρουσία του δημάρχου Βόλου στο χωρίο για «επιθεώρηση» είναι μόνο η άκρη του νήματος της ιστορίας. Οι δημόσιοι χώροι, η λαϊκή συνέλευση του χωριού, οι σχέσεις αλληλεγγύης και αυτοδιαχείρισης που έχουν αναπτύξει οι κάτοικοι, και η «εμφιαλωμένη» αγορά του Βόλου που ανθεί, συμπληρώνουν περιγραφικά το παζλ για το τι συμβαίνει στις Σταγιάτες.

Άρθρο για το εμβληματικό, ανακατειλημμένο και αυτοδιαχειριζόμενο εργοστάσιο TRADOC (Trabajadotres Democráticos de Occidente) στη Γουαδαλαχάρα του Μεξικού.

«Η ΔΕΥΑΜΒ πηγαίνει ολοταχώς προς τη χρεοκοπία και ωριμάζουν με την ίδια ταχύτητα οι συνθήκες άμεσου ή έμμεσου ξεπουλήματος» τονίζει σε ανακοίνωσή της η Κίνηση Πολιτών για το νερό επισημαίνοντας πως η τωρινή δημοτική αρχή «άνοιξε την πόρτα στο ξεπούλημα

Στο πόδι τρία χωριά του Πηλίου- Δράκεια, Σταγιάτες και Άγιος Γεώργιος Ανακασιάς- αυτό το ΣΚ. 

Μετά την επιβολή από το κίνημα κάποιων θετικών νομοθετικών ρυθμίσεων για την εργατική αυτοδιαχείριση το 2010, ο συνεταιρισμός έχει μια σταθερή εμπορική δραστηριότητα και κατόρθωσε να εισάγει στο εγχείρημα και πολλούς νέους συναδέλφους.

ΡΟΥΒΙΚΩΝΑΣ: ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΑ ΚΕΝΤΡΙΚΑ ΤΗΣ ΕΥΔΑΠ Σε μια περίοδο που οι πολλοί δυσκολεύονται να βγάλουν το μήνα, κάποιοι φαίνεται πως έχουν βρει τον τρόπο τους. Ο κ. Μπενίσης είναι ένας από αυτούς. Ο καλός αυτός κύριος και χρηστός Διευθύνων Σύμβουλος, σύμφωνα με αρκετά καθεστωτικά site του ελληνικού ίντερνετ, είναι αυτός ο οποίος την προηγούμενη χρονιά έδωσε στον εαυτό του και στα υπόλοιπα μέλη του Δ.Σ. της Ε.ΥΔ.Α.Π. αύξηση της τάξης του 27%, σε διάφορα κοράκια που νέμονται τις μετοχές της εταιρείας μοίρασε το ταπεινό ποσό των 48 εκατομμυρίων ευρώ ενώ δεν παρέλειψε να αυξήσει τα διαφημιστικά κονδύλια της εταιρείας κατά 1 εκατομμύριο σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά. Μια μικρή αλλά ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια είναι το γεγονός ότι εις γνώση του κ. Μπενίση, το μεγαλύτερο μέρος από αυτά τα χρήματα διοχετευόταν σε ομάδα εκδοτών και δημοσιογράφων που προχωρούσαν σε κατευθυνόμενα δημοσιεύματα με αντάλλαγμα χρήματα από τις διαφημίσεις.Την ίδια στιγμή, βλέπουν το φως της δημοσιότητας ολοένα και περισσότερες περιπτώσεις διακοπής υδροδότησης. Για όσους ακόμα αγανακτούν λέγοντας το αφόρητα τετριμμένο "μα καλά, τι θα γίνει με τους τσαμπατζήδες;", μια απλή αναζήτηση στο ίντερνετ αρκεί για να βρει ο οποιοσδήποτε πληθώρα καταγγελιών με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα την περίπτωση άνεργης μητέρας που κατέθεσε αίτηση για υπαγωγή σε διακανονισμό και, αντί απάντησης, ο κ. Μπενίσης της έκοψε το νερό. "Μα τι θα γίνει με αυτούς που έχουν αλλά δεν πληρώνουν επίτηδες;" θα ξαναρωτήσει ο δύσπιστος.Ο δύσπιστος θα πρέπει να θυμάται ότι αυτό αποτελεί μια μόνιμη δικαιολογία για το κόψιμο κάθε κοινωνικής παροχής, είναι επικοινωνιακή αιχμή για κάθε αντικοινωνικό μέτρο. Δεν χωράνε μισόλογα εδώ. Αν είναι να σωθούν άνθρωποι της τάξης μας ας σωθούν και μερικά λαμόγια από τον κόσμο του πλούτου. Για άλλη μια φορά, ακόμα κι έτσι, ο κόσμος του πλούτου θα παρασιτήσει εις βάρος των θυμάτων του. Δεν πειράζει, "συνηθίσαμε".Για όλους εμάς που δυσκολευόμαστε να...

Αγωνιστές και αγωνίστριες από όλες τις παραπάνω περιοχές της Ελλάδας συνευρέθηκαν με περιβαλλοντικούς ακτιβιστές από όλο τον κόσμο στη διεθνή συνάντηση για τον συντονισμό κινημάτων για το νερό, στο πλαίσιο του τριήμερου αντιεξουσιαστικού φεστιβάλ B-FEST, του περιοδικού «Βαβυλωνία».

Οι κυβερνήσεις πέφτουν μα οι αγώνες μένουν! Τέσσερα χρόνια αυτοδιαχείριση στην ΒΙΟ.ΜΕ - Ένας χρόνος Εργατικό Ιατρείο

Η πόλη Λας Τεράτσας στην Κούβα είναι το σύμβολο μιας μικρής πράσινης «επανάστασης». Οι κάτοικοι μετέτρεψαν την περιοχή σε έναν υπέροχο βιότοπο καταφέρνοντας παράλληλα να κερδίσουν χρήματαΗ πόλη Λας Τεράτσας στην Κούβα μοιάζει σαν να έχει βγει από καρτ ποστάλ με τα λευκά σπιτάκια πάνω στους καταπράσινους λόφους, τα ξύλινα κάρα που τα σέρνουν άλογα και τα παλιά ρώσικα Lada να διασχίζουν τους δρόμους.Δεν ήταν όμως πάντα έτσι ειδυλλιακή η εικόνα της περιοχής. Μετά από την επανάσταση του Κάστρο το 1959, οι κάτοικοι υπέφεραν από μεγάλη φτώχεια και για να μπορέσουν να επιβιώσουν έκοβαν τα δέντρα ώστε να δημιουργήσουν φυτείες καφέ.Δέκα χρόνια όμως αργότερα ξεκίνησε ένα πρόγραμμα αυτοδιαχείρισης της περιοχής από τους κατοίκους, το οποίο περιελάμβανε αναδάσωση, σχέδιο κοινωνικών κατοικιών και φροντίδα των λιμνών. Φυτεύτηκαν έξι εκατομμύρια δέντρα και η περιοχή μετατράπηκε σύμφωνα με την UNESCO σε έναν μοναδικό βιότοπο πανίδας και χλωρίδας.Στην κοινότητα της Λας Τεράτσας με τους 1.000 κατοίκους, υπάρχουν συνολικά 207 κατοικίες και οι κανονισμοί δόμησης είναι εξαιρετικά αυστηροί. Στόχος είναι να προστατευθεί ο βιότοπος με μια παράλληλη ήπια ανάπτυξη που συμβάλλει στην οικονομική ανάπτυξη της περιοχής.Και οικονομικά οφέλη…Τα διάφορα δέντρα δεν προσφέρουν μόνο τροφή. Οι καρποί χρησιμοποιούνται για φαρμακευτικούς σκοπούς ενώ ένα τμήμα του δάσους επιτρέπεται να χρησιμοποιείται για εμπορικούς σκοπούς. Ωστόσο, όπως αναφέρει ο  Φρανσίσκο Βαλντέζ,  ένας 23χρονος ερευνητής σε θέματα περιβάλλοντος: «Κάθε φορά που κόβουμε ένα δέντρο φυτεύουμε ένα άλλο στη θέση του. Όταν για παράδειγμα χρειάζομαι ξυλεία για να την χρησιμοποιήσω στο σπίτι, τότε πηγαίνω στην αρμόδια υπηρεσία και παίρνω άδεια για να κόψω και μετά φυτεύω ένα άλλο».Το μυστικό της επιτυχίας κατά τη γνώμη του οφείλεται στην ενεργό στήριξη των κατοίκων. «Καταφέραμε να τους πείσουμε ότι αξίζει τον κόπο να προστατεύσουμε το περιβάλλον» δηλώνει ο Κουβανός ερευνητής.Με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991, η Κούβα αναγκάστηκε να κάνει κάποια ανοίγματα στην...

“Για να μπορούν να περνάνε τις επιθέσεις τους, η κυβέρνηση και τα αφεντικά προσπαθούν να κρατάνε τον κάθε εργαζόμενο και τον κάθε κλάδο απομονωμένο και ταυτόχρονα να σπέρνουν την απογοήτευση ότι δεν υπάρχουν αντιδράσεις. Η εικόνα που βγαίνει από συζητήσεις σαν τη σημερινή είναι η αντίστροφη. Ακούστηκαν εδώ όλες οι μάχες που δίνει η εργατική τάξη σήμερα. Αυτή είναι ίσως η μεγαλύτερη χρησιμότητα του Συντονισμού”. Αυτό το σχόλιο αγωνιστή από τη δημόσια Υγεία περιγράφει με τον πιο περιεκτικό τρόπο την Πανελλαδική Συνέλευση Εργατικής Αντίστασης που οργάνωσε ο Συντονισμός Ενάντια στα Μνημόνια την Κυριακή 4/12 στην ΕΣΗΕΑ.Η συνέλευση ξεκίνησε με τη συζήτηση για “τα μέτωπα της σύγκρουσης με τα μνημόνια. Περικοπές – απολύσεις – ιδιωτικοποιήσεις” κι ακολούθησε η συζήτηση σχετικά με την οργάνωση των χώρων δουλειάς και του Συντονισμού. Τρίτη κατά σειρά συζήτηση είχε να κάνει με το ζήτημα της αλληλεγγύης στους πρόσφυγες και την οργάνωση της καμπάνιας που θα κορυφωθεί με τη διεθνή κινητοποίηση στις 18 Μάρτη. Στο τέλος ψηφίστηκε το σχέδιο απόφασης κι εκλέχτηκε η νέα συντονιστική επιτροπή.Τη συνέλευση άνοιξε από τη μεριά του Συντονισμού ο Τάσος Αναστασιάδης που θύμισε τις κινητοποιήσεις του τελευταίου διαστήματος στα καράβια, το νερό, τα ΜΜΜ, την Υγεία, τα ΑμεΑ κι επικεντρώθηκε στη σημασία της επερχόμενης πανεργατικής απεργίας στις 8/12 “που μπορεί να γενικεύσει τα ανοιχτά μέτωπα που έχει η κυβέρνηση”.Ο Μανώλης Μαστοράκης από το ΣΕΚΕΣ – ΕΥΔΑΠ, αναφέρθηκε στις μάχες ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού με τελευταίο επεισόδιο την ματαίωση της γενικής συνέλευσης των μετόχων την 1η Δεκέμβρη. “Δίνουμε νέο ραντεβού στην επόμενη γενική συνέλευση των μετόχων στις 23/12 στο Χρηματιστήριο Αθηνών. Όλοι εκεί. Θα νικήσουμε”.Για τους αγώνες στα ΜΜΕ μίλησε η Ειρήνη Φωτέλλη, εργαζόμενη στην ΕΡΤ και μέλος του Δ.Σ της ΠΣΥΠΕΡΤ. “Την περασμένη χρονιά ο κλάδος πάλεψε ενάντια στη διάλυση των ταμείων μας και ενάντια στις απολύσεις που έφερνε ο νόμος...

Στηριγμένο μόνο στις αλληλέγγυες δυνάμεις της κοινωνίας και επιδιώκοντας σταθερά να συμβάλει στην ικανοποίηση κοινωνικών αναγκών και στη σφυρηλάτηση άμεσων αδιαμεσολάβητων σχέσεων αγώνα, αλληλεγγύης και δημιουργίας, για μια οικονομία στα χέρια των εργαζομένων και της κοινωνίας.

Συντάκτης: Γιώργος Σταματόπουλος, από την Εφημερίδα των Συντακτών - Σάββατο βράδυ στον Βόλο στο Στέκι Μεταναστών, σε μια πολύ ωραία εκδήλωση με τίτλο «Το νερό είναι κοινωνικό αγαθό, όχι εμπόρευμα». - Την ημερίδα διοργάνωσε η Ενωτική Αριστερή Συνεργασία Μαγνησίας· μίλησαν ακόμη, Πέτρος Μπαστέας, μέλος Δ.Σ. εργαζομένων στην ΕΥΔΑΠ (ΣΕΚΕΣ), Κώστας Νικολάου, μέλος της «Κίνησης 136» Θεσσαλονίκης, Βαγγέλης Γαλανόπουλος, μέλος της Κίνησης Πολιτών Πηλίου και Βόλου για το Νερό, και Βασίλης Πέτσης από τους διοργανωτές.

Η υπεράσπιση του πηγαίου νερού ως κοινού αγαθού από τους κατοίκους του Πηλίου έχει την αμέριστη αλληλεγγύη μας, καθώς αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του ευρύτερου αγώνα ενάντια στις περιφράξεις και τη λεηλασία της φύσης από την εξουσία και το εμπόρευμα.

Στην επιστολή τους -με τίτλο "Αφήστε το νερό της Ελλάδας σε δημόσια χέρια" - τονίζουν πως η πάγια θέση της γερμανικής πλευράς σχετικά με τη μη εμπορευματοποίηση του φυσικού αγαθού που λέγεται νερό και που προστατεύεται από το γερμανικό Σύνταγμα, θα πρέπει να αποτελεί και πολιτική της Γερμανίας για όλο τον Ευρωπαϊκό χώρο.

Ο αγώνας των εργαζομένων της ΒΙΟΜΕ βρίσκεται πλέον ευθέως στο στόχαστρο των δικαστικών αρχών, μετά από αυτεπάγγελτη(!) προκαταρκτική έρευνα από την εισαγγελία πρωτοδικών Θεσσαλονίκης.Μετά από αναφορά - καταγγελία του συνδίκου της πτώχευσης της ΒΙΟΜΕ ότι δεν του επιτράπηκε η είσοδος στο εργοστάσιο, έχουν κληθεί για κατάθεση όλα τα μέλη του Δ.Σ. του Σωματείου Εργατοϋπαλλήλων της ΒΙΟΜΕ. Πρόκειται για ένα σοβαρό βήμα κλιμάκωσης των πολύχρονων και πολύμορφων προσπαθειών για καταστολή και ακύρωση του αγώνα μας.Ό,τι δεν κατάφεραν με την οικονομική εξόντωση, με τους πλειστηριασμούς των οικοπέδων, με την ανοιχτή καταστολή των ΜΑΤ που ζήσαμε τον Ιούλη έξω από το υπουργείο Εργασίας, επιχειρούν τώρα να το καταφέρουν δρομολογώντας μια δίωξη που στρέφεται ενάντια στην “καρδιά” του αγώνα μας: την άρνησή μας να εγκαταλείψουμε το εργοστάσιο αποδεχόμενοι τον αργό θάνατο της ανεργίας και της κατάθλιψης, της απόφασής μας να αγωνιστούμε για τις δουλειές μας και την αξιοπρέπειά την δικιά μας και των οικογενειών μας, της απόφασής μας να λειτουργήσουμε το εργοστάσιο με αυτοδιαχείριση και εργατικό – κοινωνικό έλεγχο.Μας κατηγορούν για παράνομη βία επειδή κάθε μέρα είμαστε στο εργοστάσιο, παρόλο που ξέρουν ότι δεν έχουμε απολυθεί και βρισκόμαστε σε επίσχεση από το 2011. Επειδή φυλάσσουμε και συντηρούμε τα μηχανήματα και τα κτήρια που αν δεν ήμασταν εμείς θα ήταν τώρα ερείπια και παλιοσίδερα.Επειδή τολμάμε να παράγουμε χρήσιμα προϊόντα την ώρα που τα αφεντικά «παράγουν» μόνο χρέη και νέα δάνεια. Επειδή σε όλη την χώρα και την Ευρώπη μαθαίνουν και άλλοι εργαζόμενοι ότι εικοσιτρείς εργάτες από την Θεσσαλονίκη τα καταφέρνουν καλύτερα από αφεντικά και διευθυντάδες.Όλα αυτά είναι παράνομη βία; Αν θέλουν για αυτή την κατάληψη να μας δικάσουν θα μας δικάσουν μαζί με όλους και όλες που αγωνίστηκαν μαζί μας όλα αυτά τα χρόνια. Θα μας δικάσουν για να δικαιώσουν την παρανομία των πρώην αφεντικών μας.Η “αμερόληπτη” δικαιοσύνη δεν ενοχλήθηκε που πεταχτήκαμε απλήρωτοι στο...

Οι εργάτες θα κρατήσουν το εργοστάσιο και θα το λειτουργήσουν μόνοι τους, υπό καθεστώς αυτοδιαχείρισης, ενώ η Unilever θα τους καταβάλει 20 εκατομμύρια ευρώ: «Τα βάλαμε με τους δισεκατομμυριούχους, μας έλεγαν ότι είμαστε τρελοί, αλλά η τρέλα μας τελικά δικαιώθηκε»

Οι εργαζόμενοι στη ΒΙΟΜΕ και οι Ρομπέν του ξύλου, μαζί με τις πρωτοβουλίες αλληλεγγύης, κατεβαίνουν ενωμένοι στην Αθήνα, από τις 30/6 και για όσο χρειαστεί στο Υπουργείο Εργασίας, για τη διεκδίκηση άμεσης λύσης για τα αυτοδιαχειριζόμενα εργοστάσια.

Μέσα στο 2016 η «ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΩΝ ΕΙΣΠΡΑΞΕΩΝ» της «διεύθυνσης νομικών υπηρεσιών» της ΕΥΔΑΠ αποφάσισε να μας επιδόσει μέσω διακαστικού επιμελητή μια απειλητική επιστολή («εξώδικο»), η οποία τονίζει στο τέλος ότι «ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑ ΚΑΤΑΣΧΕΣΗΣ ΑΚΙΝΗΤΟΥ». Ο «δημόσιος» παροχέας νερού εκβιάζει τους κατοίκους ότι αν δεν προσαρμόζονται στις ληστρικές πολιτικές του κράτους, θα τους αφήσει άστεγους!

Ειδικοί σύμβουλοι, παρατρεχάμενοι, «στελεχάρες», συμβουλάτορες και λοιποί πάροχοι ανούσιων υπηρεσιών, βρίσκονται στην περιοχή της ΒΙΟ.ΜΕ προκειμένου να πάρουν ταχύρυθμα μαθήματα αυτοδιαχείρισης ώστε να μη μείνουν θεατές στην νέα πραγματικότητα που επέφερε το κοινωνικό κίνημα.

Ακολουθώντας το παράδειγμα της ΒΙΟΜΕ στην Ελλάδα, οι πρώην εργαζόμενοι του εργοστασίου ξυλείας «Ε. Παπαδόπουλος – Ν. Παγούρας ΑΒΕΕ», στην Πατρίδα Ημαθίας, βάζουν μπροστά τις μηχανές και ετοιμάζονται να επαναλειτουργήσουν οι ίδιοι την επιχείρηση, να το αυτοδιαχειριστούν.

«Σημαντική νίκη για τον αγώνα της ΒΙΟΜΕ! Η δικαστική υπάλληλος που έχει την ευθύνη του πλειστηριασμού μόλις ανακοίνωσε την αναβολή του, επικαλούμενη ελλείψεις στα νομικά έγγραφα. Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει όμως ότι η αναβολή είναι αποτέλεσμα της δυναμικής κινητοποίησης περίπου 250 αλληλέγγυων που κατέκλυσαν το Δικαστικό Μέγαρο και έδειξαν δυναμικά ότι ο αγώνας για αξιοπρέπεια και αυτοδιάθεση δεν εκφοβίζεται, δεν δημοπρατείται, δεν εκποιείται!», σχολιάζουν οι εργαζόμενοι του αυτοδιαχειριζόμενου εργοστασίου, μέσω του μπλογκ που διαθέτουν.

Πανικός φαίνεται ότι έπιασε τα επιτελεία της Eldorado Gold μετά την προβολή της εκπομπής "Αντιδραστήριο" στην ΕΡΤ3 με θέμα τις Σκουριές και το κίνημα κατά της εξόρυξης χρυσού. Στην εκπομπή, που προβλήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου, παρουσιάστηκε για πρώτη φορά η τεράστια καταστροφή που έχει προκαλέσει η εταιρεία στο βουνό. Μέσα από συνεντεύξεις κατοίκων και αλληλέγγυων δοθηκε μια εικόνα που σκόπιμα αποκρύπτουν τα περισσότερα ΜΜΕ, ενός ανυποχώρητου αγώνα για ζωή που συνεχίζεται παρά την άγρια καταστολή, την ποινικοποίηση και την εκστρατεία συκοφάντησής του.

«Κανένας παραγωγός δεν πρόκειται να βάλει την υπογραφή του και να υπογράψει συμβόλαιο υδροληψίας για το πώς θα ποτίζονται τα κτήματα του»

Μόλις 25 χρονών όταν διορίστηκε, με δύο χρόνια επαγγελματικής εμπειρίας στην πλάτη του, ο Άγγελος βρέθηκε σε αυτό το μικρό σχολείο στον άγνωστο Φουρφουρά παρέα με δύο ακόμη νέα παιδιά, τον Γιάννη Μανωλακάκη και την Γιούλη Μποσδελεκίδου. «Δεν υπήρχε κάποιος ιδιαίτερος σκοπός ή στόχος για το που θέλουμε να φτάσουμε, αλλά θέλαμε να φτιάξουμε ένα περιβάλλον που πρώτα απ' όλα θα ικανοποιεί εμάς», λέει σήμερα στη HuffPost Greece.

Τα γεγονότα τρέχουν και η Συντονιστική θα συναντηθεί στην Δράκεια την Τετάρτη 25 Φλεβάρη, στις 7:00μμ, στο καφενείο της κεντρικής πλατείας. Η υπόθεση της άρδευσης μπαίνει σε μια δύσκολη καμπή με τα τοπικά συμβούλια στη συντριπτική τους πλειοψηφία να εμμένουν στην υπεράσπιση των αποφάσεων συνελεύσεων των χωριών, με την κυβερνώσα δημαρχιακή παράταξη να αντιμετωπίζει αναίμακτα(!) την απάτη με το προεκλογικό φυλλάδιο, με το ομιχλώδες τοπίο σε σχέση με τις ημερομηνίες εισαγωγής του θέματος του κανονισμού της άρδευσης στο ΔΣ της ΔΕΥΑΜΒ ή στο δημοτικό συμβούλιο

Μετά τις προτάσεις της Διοίκησης για αυτοδιαχείριση !! για νοίκιασμα άλλου κτιρίου για να μας κρύψει από το κακό μάτι της Τρόϊκας !!! φτάσαμε στην εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας !

Ο αγώνας των εργατών της ΒΙΟΜΕ αποτελεί το μεγαλύτερο εργατικό αγώνα στη χώρα, τόσο σε χρονικό διάστημα, όσο και σε σπουδαιότητα. Όχι μόνο γιατί είναι γνωστός σε όλο τον κόσμο, άλλα λόγω της φύσης του: θέτει σε αμφισβήτηση την ιδιοκτησία των μέσων παράγωγης και προτάσσει το μοντέλο της αυτοδιαχείρισης. Για αυτό και το τελευταίο καιρό έχουμε γίνει μάρτυρες μιας συγχρονισμένης επίθεσης από την αστική τάξη που θέλει να βάλει ένα τέλος στο φαινόμενο αυτό.Τελευταίο επεισόδιο σε αυτό τον δύσκολο και μακρύ αγώνα, μετά την πρόσφατη ανεπιτυχή προσπάθεια της πρώην ιδιοκτησίας να επανέλθει στο εργοστάσιο, αποτελεί η αίτηση για πτώχευση που κατέθεσε η ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ σε ανύποπτο χρόνο για χρέη της ΒΙΟΜΕ που δεν θα εισπράξει ποτέ, μια και βρίσκεται στην ουρά των πιστωτών. Η αίτηση εκδικάστηκε και πλέον η ΒΙΟΜΕ A.E. είναι χρεοκοπημένη. Η  Lafarge στην οποία ανήκει ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ έχει κλείσει το εργοστάσιο της στη Χαλκίδα και απολύει κάθε μήνα λίγους λίγους τους εργάτες σε μια περιοχή που μαστίζεται από την ανεργία κατά 70%. Σε μια εποχή που κάποιοι ονειρεύονται “Success Story” και ανάπτυξη, οι φερόμενοι ως “επενδύτες” το μόνο που έχουν στο μυαλό τους είναι η καταστροφή. Η καταστροφή των μέσων παράγωγης, των θέσεων εργασίας και εν τέλει των ίδιων των ζωών των εργαζομένων.Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι στην αίτηση της ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ για την πτώχευση της ΒΙΟΜΕ, γίνεται ολοσέλιδη αναφορά στους εργάτες της ΒΙΟΜΕ και στο μοντέλο της αυτοδιαχείρισης. Αυτό είναι που τους ενοχλεί περισσότερο από όλα και όχι τα χρέη της εταιρίας. Επίσης οι εργάτες της ΒΙΟΜΕ στο παρελθόν έχουν έρθει σε επαφή με αυτούς των Τσιμέντων Χαλκίδας, κάτι που η Lafarge όπως φαίνεται δεν μπορεί να το ανεχτεί φοβούμενη μην μπουν ψύλλοι στα αυτιά των εργατών της περί εργατικής αυτοδιεύθυνσης... Επιπλέον τα αφεντικά της ΑΓΕΤ (ηθελημένα ή μη) παίζουν το παιχνίδι της οικογένειας Φιλίππου, δείχνοντας έτσι την...

Μετά από τριάμιση χρόνια αγώνα, οι εργάτες/τριες του εργοστασίου Fralib, κοντά στη Μασσαλία της Γαλλίας, πέτυχαν μια συμφωνία-θρίαμβο με το πρώην αφεντικό τους, την πολυεθνική Unilever. Οι εργάτες θα κρατήσουν το εργοστάσιο και θα το λειτουργήσουν μόνοι/ες τους, υπό καθεστώς αυτοδιαχείρισης, ενώ η Unilever θα τους καταβάλει 20 εκατομμύρια ευρώ. Το ποσό αυτό περιλαμβάνει αποζημίωση των εργατών για την περίοδο της ανεργίας, την αξία των μηχανημάτων και της εγκατάστασης όσο και επιπλέον κεφάλαιο εκκίνησης και επένδυσης του νέου εργατικού συνεταιρισμού! Το εργοστάσιο Fralib είναι μια μονάδα επεξεργασίας και συσκευασίας τσαγιού και βοτάνων, το οποίο από το 1896 παράγει το πασίγνωστο στη Γαλλία ρόφημα βοτάνων "Elephant". Όταν αγοράστηκε από την πολυεθνική Unilever, το εργοστάσιο άρχισε να συσκευάζει και το τσάι Lipton. Όμως, το 2010 η Unilever θεώρησε ότι το εργατικό κόστος στη Γαλλία είναι πολύ υψηλό και αποφάσισε το κλείσιμο του εργοστασίου και τη μετεγκατάστασή του στην Πολωνία, αφήνοντας στο δρόμο τους 182 εργάτες του. Τότε ξεκινάει και ο μακρύς αγώνας των εργατών, με την κατάληψη του εργοστασίου και την απαίτηση να συνεχίσουν μόνοι/ες τους, υπό καθεστώς αυτοδιαχείρισης, τη λειτουργία του. Με τη στήριξη του εργατικού συνδικάτου GGT, αλλά και πολλών άλλων συλλογικοτήτων και κινημάτων στη Γαλλία, οι εργάτες άντεξαν τριάμιση χρόνια σκληρών δικαστικών διαμαχών με την πολυεθνική, βάζοντας παράλληλα κατά καιρούς μπροστά τις μηχάνες και διακινώντας μέσω του δικτύου υποστήριξης το τσάι "Elephant" για να συντηρήσουν τον αγώνα τους αλλά και για να διαδόσουν την ιδέα της εργατικής αυτοδιαχείρισης.Τελικά, τη Δευτέρα 26 Μαϊου 2014, υπεγράφη η συμφωνία που επισφραγίζει με τον πιο νικηφόρο τρόπο τις 1336 ημέρες αγώνα. Τώρα οι 76 εναπομείναντες εργάτες/τριες ετοιμάζονται για να ξεκινήσουν από το Σεπτέμβρη το νέο τους παραγωγικό εγχείρημα, υπό τη μορφή του εργατικού συνεταιρισμού. Αναζητούν νέους προμηθευτές και αγοραστές, στα πλαίσια της κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας. Πρώτα, όμως, το γιόρτασαν! Στο πάρτι...

ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ ΒΙΟ.ΜΕ!Με πρωτοφανή ταχύτητα για τα δεδομένα των ελληνικών δικαστηρίων ορίστηκε για αύριο εκτάκτως δικάσιμος για να οριστεί προσωρινή διοίκηση στη Βιο.Με ΑΕ.Η διορισμένη σύνδικος της πτωχευμένης μητρικής Φίλκεραμ Α. Σεμερτζίδου με αίτηση στο ειρηνοδικείο Θεσσαλονίκης ζητάει ουσιαστικά να επανέλθει η προηγούμενη διοίκηση στο εργοστάσιο. Η εξωφρενική αυτή πρόταση ζητά από το δικαστήριο να ορίσει στην προσωρινή διοίκηση τη Χριστίνα Φιλίππου, η οποία έχει καταδικαστεί πρωτόδικα 23 και 123 μήνες αντίστοιχα με δύο δικαστικές αποφάσεις , σε φυλάκιση λόγω χρεών προς τους εργαζόμενους! Ζητάει δηλαδή να αναλάβει διοίκηση αυτή, που εγκατέλειψε την επιχείρηση βουτηγμένη μες στα χρέη και τους εργαζόμενους με απλήρωτα δεδουλευμένα ετών. Όπως αναφέρεται χωρίς ντροπή στην ίδια αίτηση, ο σκοπός τους είναι να οδηγήσουν την επιχείρηση σε πτώχευση άρα και τους εργαζόμενους σε απόλυση χωρίς αποζημίωση. Είναι σαφές ότι δεν ενδιαφέρονται για τους εργαζομένους τόσο της Βιο.Με όσο και της Φίλκεραμ, αλλά ξεδιάντροπα για το δικό τους πορτοφόλι και μόνο. Η επιδίωξη τους είναι να βρουν πλάγιους τρόπους να αποφύγουν τα χρέη προς τους εργαζόμενους, στο ΙΚΑ, στο δημόσιο και προς τρίτους.Αν η προηγούμενη διοίκηση επανέλθει στο τιμόνι της επιχείρησης, τότε είναι σίγουρο ότι η πρώτη τους επιδίωξη θα είναι να εκδιωχθούν οι αγωνιζόμενοι εργάτες και να εκκενωθεί το εργοστάσιο. Βλέπουμε για μια ακόμη φορά, πως κρατικοί λειτουργοί δρουν υπέρ των εργοδοτικών συμφερόντων και προσπαθούν να πλήξουν τον ελπιδοφόρο αγώνα της Βιο.Με. Όμως λογαριάζουν χωρίς εμάς. Ο παραδειγματικός αγώνας των εργαζομένων της Βιο.Με, που έχει συγκινήσει και έχει βρει τη συμπαράσταση χιλιάδων ανθρώπων τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, θα νικήσει! Το πρόταγμα της αυτοδιαχείρισης στην παραγωγή και της άμεσης δημοκρατίας στη βάση είναι ο μόνος δρόμος για να τσακίσουμε τον εργοδοτικό και δικαστικό αυταρχισμό. Είναι ο μόνος δρόμος να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας. ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΟΥΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥΣ ΚΑΤΩ...

Το Σάββατο 20/7 θα πραγματοποιηθεί στον κήπο της ΕΡΤ ημέρα αφιερωμένη στην Αλληλέγγυα & Συνεργατική Οικονομία. Οι συλλογικότητες θα ενημερώνουν για την δράση τους, θα συμμετέχουν Συλλογικές & Κοινωνικές κουζίνες, ανταλλακτικό παζάρι, εργαστήρια, και άλλες δράσεις, με σκοπό να στηρίξουν με την παρουσία τους τον αγώνα των εργαζομένων στην ΕΡΤ και παράλληλα να αναδείξουν τη δράση τους αποδεικνύοντας ότι ένας κόσμος αλληλεγγύης, αυτοδιαχείρισης, ελευθερίας, συνεργασίας, ανταποδοτικότητας δεν είναι μόνο εφικτός αλλά και υπαρκτός! Μέχρι τώρα έχουν δηλώσει συμμετοχή, η Κοινωνική κουζίνα 'Ο Άλλος Άνθρωπος' και η Νομαδική Κουζίνα του Συνεργατικού Καφενείου Ακαδημίας Πλάτωνος που θα μαγειρεύουν από το μεσημέρι, η Τράπεζα Χρόνου Πλατείας Συντάγματος, Μεσοποταμία, Κίνηση Πολιτών Μοσχάτου, το Φαρμακείο Αλληλεγγύης στα Πατήσια, η Art Bank κ.α . Θα λειτουργήσει Ανταλλακτικό Παζάρι: από τις 14.00 φέρνουμε στο προαύλιο της ΕΡΤ ό,τι δεν χρησιμοποιούμε πια και μπορεί να το χρειάζεται κάποιος άλλος (ρούχα-βιβλία-cd,-χρηστικά αντικείμενα σε καλή κατάσταση) και βρίσκουμε κάτι που μας χρειάζεται .Ενισχύουμε το Φαρμακείο Αλληλεγγύης στα Πατήσια φέρνοντας ΦΑΡΜΑΚΑ που δεν έχουν λήξει. Στις 19.00 θα πραγματοποιηθεί συζήτηση με θέμα, «αχρήματη και ανταλλακτική οικονομία, αυτοθεσμημένα νομίσματα» Ακολουθούν: 2130 Ορχήστρα Σύγχρονης μουσικής ΕΡΤ υπό την Διεύθυνση του καλλιτεχνικού ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ της Ορχήστρας Κύπρου Αλκη Μπαλτά και ΡΟΚ συγκροτήματα.