Σάββατο βράδυ στον Βόλο στο Στέκι Μεταναστών, σε μια πολύ ωραία εκδήλωση με τίτλο «Το νερό είναι κοινωνικό αγαθό, όχι εμπόρευμα».
Τεράστια τα προβλήματα που αφορούν το νερό στην πόλη: ακριβά τιμολόγια, κακή ποιότητα νερού, εξαναγκασμός των πολιτών σε αγορά εμφιαλωμένου νερού, αλματώδης αύξηση της τιμής του νερού άρδευσης (θα ξεραθεί ο κάμπος), αυταρχισμός στα γύρω χωριά με βίαιο κλείσιμο των κρηνών, χλωρίωση των νερών των πηγών στα χωριά και άλλα πολλά.
Οι πολίτες παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους αφού βλέπουν ότι Τοπική Αυτοδιοίκηση και κρατική εξουσία έχουν συμφωνήσει να δοθεί το νερό σε ιδιώτες. Συνεχείς κινητοποιήσεις, καταλήψεις δημόσιων κτιρίων, καθιστικές διαμαρτυρίες, αυτοδιαχείριση του νερού στα χωριά.
Μεγάλο ενδιαφέρον είχε η παρέμβαση -μέσω skype- του Ιρλανδού, δημοτικού συμβούλου στο Λονδίνο, Kieran Mahon, ο οποίος ενημέρωσε ότι τα τελευταία χρόνια έχει αναπτυχθεί ένα μαζικότατο κίνημα άρνησης πληρωμής του φόρου που θέλει να επιβάλει η κυβέρνηση στο νερό.
Το κίνημα αυτό αναπτύσσει διαδηλώσεις και κινητοποιήσεις στις οποίες συμμετέχουν εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες. Εντυπωσιακό είναι ότι το 75% των Ιρλανδών δεν έχει πληρώσει τον φόρο-χαράτσι για το νερό, υποχρεώνοντας έτσι την κυβέρνηση σε μια σημαντική υποχώρηση.
Η υπόθεση του νερού είναι εξαιρετικά κρίσιμη· μπορεί να συσπειρώσει πολύ μεγάλα τμήματα της ελληνικής κοινωνίας γιατί αφορά τους πάντες, αρκεί να καταλάβουμε πως η διαβεβαίωση του υπουργού Οικονομικών ότι ενόσω είναι αυτός υπουργός το νερό δεν θα πωληθεί σε ιδιώτες είναι ένα μεγάλο ψέμα.
Και, από πού κι ώς πού ακούστηκε η «τύχη» ενός εθνικού αγαθού να εξαρτάται από τα «κέφια» του εκάστοτε υπουργού; Πού είναι η θέληση του λαού, πού η Βουλή των Ελλήνων; Για ποια δημοκρατία γίνεται λόγος;
Η αλήθεια είναι ότι ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ μπαίνουν στο υπερταμείο το οποίο, ως γνωστόν, ελέγχεται από τον κυνικό ρεαλισμό των δανειστών. Γεγονός είναι ότι παρουσιάζεται μια ευκαιρία στους πολίτες να πιέσουν τους δημοτικούς άρχοντες ώστε το νερό να μην ξεπουληθεί. Εκεί θα μετρηθεί ο πατριωτισμός όλων και ο βαθμός υπερηφάνειας και ανεξαρτησίας.
Τα στοιχεία που ακούστηκαν για χώρες όπου το νερό δόθηκε σε ιδιώτες τρομάζουν: τα τιμολόγια εκτινάχτηκαν στα ύψη, χιλιάδες νοικοκυριά δεν είχαν πρόσβαση σε νερό, αρρώστιες διαχύθηκαν με ευκολία σε ολόκληρες περιοχές, ξηρασία σε μικροτεμάχια φτωχών αγροτών, χαλασμένα και επικίνδυνα δίκτυα ύδρευσης και αποχέτευσης, αναρίθμητοι τόνοι λυμάτων στους ποταμούς. Φρίκη.
Η διαφύλαξη του νερού ως δημόσιου αγαθού είναι επιτακτική. Οι λίγες ομάδες που εργάζονται πυρετωδώς στο να σώσουν τα νερά, υφίστανται διώξεις από κατασταλτικούς μηχανισμούς, σέρνονται στα δικαστήρια με αστήρικτες κατηγορίες, απειλούνται, χλευάζονται από αστυνομίες και δημοτικούς «άρχοντες».
Το νερό αφορά όλους: το περιβάλλον, τη γεωργία, την κτηνοτροφία, την υγεία· το μέλλον, που πρέπει να κρατηθεί αμόλυντο από τη δυσωδία των πολυεθνικών και της απληστίας τους.
ΥΓ.: Την ημερίδα διοργάνωσε η Ενωτική Αριστερή Συνεργασία Μαγνησίας· μίλησαν ακόμη, Πέτρος Μπαστέας, μέλος Δ.Σ. εργαζομένων στην ΕΥΔΑΠ (ΣΕΚΕΣ), Κώστας Νικολάου, μέλος της «Κίνησης 136» Θεσσαλονίκης, Βαγγέλης Γαλανόπουλος, μέλος της Κίνησης Πολιτών Πηλίου και Βόλου για το Νερό, και Βασίλης Πέτσης από τους διοργανωτές.