Σκουριές

Με τη συμμετοχή 25 συλλογικοτήτων από όλα τα μέρη της Ελλάδας πραγματοποιήθηκε, λόγω της πανδημίας, διαδικτυακά η 5η Πανελλαδική Πανελλαδική Συνάντησης κινημάτων και συλλογικοτήτων για το Νερό. 

Ένα χρόνο μετά την 3η Πανελλαδική Συνάντηση στην Αθήνα, όλα τα ζητήματα του νερού μένουν ανοικτά, ενώ η επίθεση από την πλευρά της ελληνικής κυβέρνησης και των ξένων και ελληνικών επενδυτικών κύκλων κλιμακώνεται. Η ιδιωτικοποίηση των ΕΥΑΘ-ΕΥΔΑΠ φαίνεται πως προχωράει ενώ το νερό χρησιμοποιείται ανοικτά πλέον ως φοροεισπρακτικό μέσο μέσα από την πολιτική της ανάκτησης του κόστους (Κοινή Υπουργική Απόφαση για την κοστολόγηση και τιμολόγηση των υπηρεσιών ύδατος). Στην εμπορευματοποίηση του νερού συμβάλλει και η Τοπική Αυτοδιοίκηση, η οποία παρακολουθεί και τελικά εφαρμόζει χωρίς καμιά αντίδραση τις αντιλαϊκές- μνημονιακές πολιτικές της κυβέρνησης. Σε κάποιες περιπτώσεις μάλιστα, προωθεί με δική της πρωτοβουλία το ξεπούλημα του νερού (περιπτώσεις Βόλου, Μεσοχώρας, Σκουριές,  κά) Τα ξένα και ελληνικά οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα που στοχεύουν στην εμπορευματοποίηση-ιδιωτικοποίηση του νερού συνιστούν έναν ισχυρό αντίπαλο για το κίνημα της προστασίας του νερού στην Ελλάδα. Η ανάγκη για μια καλά οργανωμένη και καθολική αντίσταση είναι αυτονόητη. Αυτή άλλωστε η ανάγκη ήταν το κίνητρο για τη δημιουργία μιας πανελλαδικής Συμμαχίας ενάντια στο ξεπούλημα του νερού. Ωστόσο, είναι παραδεκτό από όλες τις συλλογικότητες που συμμετέχουν στην Πανελλαδική Συμμαχία για το Νερό ότι δεν έχουμε καταφέρει ως τώρα να συντονίσουμε τη δράση μας, ενώ σχετικά με την οργάνωση μένει να κάνουμε αρκετά ακόμη για να φτάσουμε σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο. Οι τοπικές συλλογικότητες δίνουν μεγάλες μάχες τα τελευταία χρόνια, σε κάποιες περιπτώσεις με επιτυχία, γεγονός που αναγκάζει την απέναντι πλευρά να χρησιμοποιεί συχνά τη δικαστική και την αστυνομική καταστολή και να σέρνει στα δικαστήρια συναγωνιστές και συναγωνίστριες από κινήματα και συλλογικότητες (πχ Σκουριές, Βόλος). Μέσα σε αυτό το κοινωνικο-πολιτικό πλαίσιο η 4η Συνάντηση της Πανελλαδικής Συμμαχίας για το νερό θα πραγματοποιηθεί στο Βόλο στις 18-19 Νοέμβρη με θέμα "Πως να οργανώσουμε το Κίνημα Αντίστασης στις αυξήσεις  και την ιδιωτικοποίηση και οι κατά τόπους αγώνες υπεράσπισης του νερού". Η πρόσκληση είναι ανοιχτή όχι μόνο προς όλες τις συλλογικότητες που συμμετείχαν σε προηγούμενες συναντήσεις...

του Γιώργου Παπαχριστοδούλου*Το μικρό οδοιπορικό μας στα τρέχοντα κοινωνικά μέτωπα της υπεράσπισης του νερού ως ελεύθερου φυσικού κοινωνικού αγαθού ξεκινά από την Κρήτη, μια από τις περιοχές της χώρας που αντιμετωπίζει τον κίνδυνο ερημοποίησης, όπως συμβαίνει με τη δυτική Στερεά Ελλάδα, το μεγαλύτερο μέρος της Πελοποννήσου, την ορεινή ζώνη των Ιονίων νήσων, τα νησιά του Αιγαίου, την Εύβοια και μέρος της Ηπείρου, της Θεσσαλίας και της Θράκης.Την παραπάνω οδυνηρή προοπτική για την βιοποικιλότητα, το νερό και το έδαφος του νησιού, δεν συμμερίστηκε  η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας η οποία πρόσφατα ενέκρινε το επενδυτικό σχέδιο «Ίτανος Γαία» που αφορά το -750x500 - 01στην περιοχή της Σητείας. Ειδικότερα, πρόκειται για την περίφημη επένδυση κοντά στο Φοινικοδάσος του Βάι στην οποία εμπλέκεται άμεσα η μονή Τοπλού και μια εταιρεία βρετανικών συμφερόντων.Τον Μάιο του 2016, 17 φορείς και 123 πολίτες προσέφυγαν για την ακύρωση του Προεδρικού Διατάγματος και παρόλο που η επίμαχη περιοχή έχει ενταχθεί στο δίκτυο Natura 2000, ενώ επιμέρους τμήματά της έχουν χαρακτηρισθεί ως Ζώνη Ειδικής Προστασίας (ΖΕΠ) για την ορνιθοπανίδα, το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε ότι μπορεί να προχωρήσει ένα σχέδιο κατασκευής τουριστικών κατοικιών το οποίο, πέρα από την προώθηση του μοντέλου του μαζικού τουρισμού, απειλεί τους υδάτινους πόρους της περιοχής καθώς προβλέπει τη δημιουργία γηπέδου γκολφ. Όπως είναι γνωστό, ένα τέτοιο γήπεδο έχει μεγάλες απαιτήσεις άρδευσης, έστω και εποχικές, γεγονός που σημαίνει μεγάλη κατανάλωση νερού. Συγκεκριμένα, σε έναν χρόνο ένα γήπεδο γκολφ καταναλώνει περίπου 1.000.000 µ3 νερό, όσο καταναλώνει, δηλαδή, την ίδια χρονική περίοδο μια πόλη με πληθυσμό 11.000 κατοίκων! Αναρωτιέται λοιπόν κανείς ποιες θα είναι οι επιπτώσεις από τη συγκεκριμένη επένδυση όσον αφορά την επάρκεια του νερού στην πλέον ξηροθερμική περιοχή της Ευρώπης, που ήδη από το 1995 έχει ενταχθεί στις επικίνδυνες για ερημοποίηση περιοχές.Αξίζει να σημειωθεί ότι η απόφαση του ανώτατου ακυρωτικού δικαστηρίου μπορεί να αποκτήσει πιλοτικό χαρακτήρα για αντίστοιχα...

Ο απολογισμός μακάβριος… Έντεκα εργάτες σε 28 μέρες. Έντεκα άνθρωποι άφησαν την τελευταία τους πνοή στο χώρο εργασίας τους. Η εργατική τάξη, χύνει το αίμα της, σε γιαπιά, εργοστάσια, δρόμους. Σε συνθήκες υπερεκμετάλλευσης, σε χώρους δουλειάς με ανύπαρκτες υποδομές ασφάλειας και υγιεινής, με αφεντικά που απαιτούν και επιβάλλουν εντατικοποίηση της εργασίας, δουλεύουν χιλιάδες εργαζόμενοι οι οποίοι δεν γνωρίζουν ποτέ αν με τη λήξη της βάρδιας θα επιστρέψουν σπίτι τους…Ο Αύγουστος του 2017, είναι «μαύρος» για την εργατική τάξη της χώρας. Από την 1η Αυγούστου μέχρι τις 28 Αυγούστου 2017, έχασε έντεκα παιδιά της, την ώρα του μεροκάματου. Σχεδόν ένας άνθρωπος κάθε τρεις μέρες.  Τα θύματα, γίνονται «αριθμοί» που έρχονται να επιβεβαιώσουν ότι το 2017 παρατηρείται αύξηση των εργατικών ατυχημάτωνΟ κατάλογος των νεκρών εργατών, που παραθέτει ο «Ημεροδρόμος», δεν έχει στόχο να καταγράψει τους «αριθμούς», αλλά να αναδείξει το διαρκές έγκλημα σε βάρος του εργαζόμενου λαού.— Τρίτη 1η Αυγούστου, εργατικό δυστύχημα με δύο νεκρούς και δύο τραυματίες σημειώθηκε κατά τη διάρκεια εργασιών σε αντλιοστάσιο αποχέτευσης του δήμου Ευρώτα στη Σκάλα Λακωνίας. Νεκροί ένα Βούλγαρος εργαζόμενος και ένας Έλληνας, που εργάζονταν σε ιδιωτικό συνεργείο καθαρισμού. Οι εργάτες μπήκαν στο αντλιοστάσιο χωρίς να λάβουν κανένα μέτρο προστασίας!— Δευτέρα 7 Αυγούστου, ένας εργαζόμενος έχασε τη ζωή του στην άσφαλτο, όταν το φορτηγό που οδηγούσε συγκρούστηκε με νταλίκα, στην Εθνικό οδό Αθηνών – Λαμίας, στο ύψος της Μαλακάσας. Ο οδηγός ήταν εργαζόμενος στις πτηνοτροφικές επιχειρήσεις «ΣΚΑΛΕΖΑ», «ΜΑΖΑΡΑΚΙ», «ΚΕΛΑΪΔΙΤΗΣ ΕΠΕ» (πρώην «ΒΟΚΤΑΣ»).— Τρίτη 8 Αυγούστου εργάτης, έχασε τη ζωή του στην περιοχή Νήες Σούρπης της Μαγνησίας. Ο 43χρονος εργαζόμενος στο ιχθυοτροφείο που λειτουργεί στην περιοχή, καταπλακώθηκε από το κλαρκ που οδηγούσε σε χωματόδρομο, κοντά στις εγκαταστάσεις του ιχθυοτροφείου και τραυματίστηκε θανάσιμα στο κεφάλι. Ο άτυχος άνδρας βρήκε φρικτό θάνατο κάτω από το βαρύ μηχάνημα και χρειάστηκε την επέμβαση των πυροσβεστών για να απεγκλωβιστεί το σώμα του.— Τρίτη 8 Αυγούστου 44χρονος εργαζόμενος, υπάλληλος της εταιρείας...

Αγωνιστές και αγωνίστριες από όλες τις παραπάνω περιοχές της Ελλάδας συνευρέθηκαν με περιβαλλοντικούς ακτιβιστές από όλο τον κόσμο στη διεθνή συνάντηση για τον συντονισμό κινημάτων για το νερό, στο πλαίσιο του τριήμερου αντιεξουσιαστικού φεστιβάλ B-FEST, του περιοδικού «Βαβυλωνία».

Στην ραδιοφωνική εκπομπή ΒΑΒΥΛΩΝΙΑ στην ERTOPEN Ertopen - radio 106,7 την Παρασκευή, 17 Μαρτίου, 14:00-15:00 το μεσημέρι, μιλούν:ο Μανώλης Μαστοράκης (μέλος της Γραμματείας του ΣΕΚΕΣ για δημόσια ΕΥΔΑΠ)  για την επιχειρούμενη κλοπή των αποθεματικών της ΕΥΔΑΠ και την ανάγκη επιστροφής στο νερό της βρύσης, ο Κωνσταντίνος Σαββόπουλος, μέλος της Αντιεξουσιαστικής Κίνησης Θεσσαλονίκης,  για τις δίκες όσων αντιστέκονται στη λεηλασία στις Σκουριές Χαλκιδικής, και την δυνατότητα της αυτοθέσμισης σε τοπικό επίπεδο.Παρουσιάζει ο Αποστόλης Στασινόπουλος. Δημοσιογραφική επιμέλεια: Γιώργος Παπαχριστοδούλου.Ραδιοφωνικά στους 106,7 στα FM για την Αττική, στους 96,5 FM μέσω του εργατικού κέντρου Εύβοιας και μέσω του Ράδιο Ένωση 97,3 FM στην Βοιωτία.Διαδικτυακά στο http://www.ertopen.com/radio.Πέρα από το καίριο για την κοινωνία θέμα της ιδιωτικοποίησης του νερού θα γίνει αναφορά και στην έμμεση ιδιωτικοποίηση που επιχειρείται μέσω της εργολαβοποιησης αλλά και στο καυτό θέμα των ημερών, της ένταξης μετά από εφτά μήνες δοκιμαστικής περιόδου 23 υδρονομέων απολύτως απαραίτητων για την εύρυθμη λειτουργία του υφισταμένου δικτύου ώστε να παραμείνει ασφαλές και λειτουργικό για την κοινωνία της Αθήνας.

Σε ανακοίνωσή της η Επιτροπή Αγώνα Παναγιάς αναφέρει:Τελικά όντως κάτι δεν πάει καλά με την “εθνοσωτήρια” επένδυση στη Χαλκιδική.Xθες, 24/1/2017, παρακολουθήσαμε με ενδιαφέρον τη συνεδρίαση της Επιτροπής Αναφορών του Ευρωκοινοβουλίου και ενημερωθήκαμε ότι με ομόφωνη απόφαση της εν λόγω επιτροπής, η υπόθεση της εξόρυξης χρυσού στη Χαλκιδική παραμένει ανοιχτή. Δηλαδή το θέμα της σωρείας παραβάσεων δεκάδων ευρωπαϊκών οδηγιών και διεθνών συμβάσεων θα πρέπει να μείνει ανοιχτό και προς περαιτέρω διερεύνηση, γιατί λέει, πρόκειται για σοβαρότατο έγκλημα κατά του περιβάλλοντος και της τοπικής κοινωνίας.Η χθεσινή συνεδρίαση βέβαια επιφύλασσε και άλλες ενδιαφέρουσες “αποκαλύψεις”.Το πρώτο, ότι δεν είμαστε τελικά μόνοι!Παρόμοιο θέμα “επενδυτικών” αυθαιρεσιών αντιμετωπίζουν και άλλοι συμπολίτες μας στην Ευρώπη. Είναι απόλυτο (αντικειμενικό) ότι στη Ρουμανία, στη Γαλικία (Corcoesto), στις Αστούριες και στην Ανδαλουσία. όπως και στη Χαλκιδική, oι μεταλλευτικές εταιρίες και η παρανοϊκή λογική της “ανάπτυξης με κάθε κόστος” έχουν ισοπεδώσει ή απειλούν να εξαφανίσουν ολόκληρα οικοσυστήματα και ολόκληρες κοινωνίες.Το δεύτερο, ότι οι διαβεβαιώσεις των “Ελλήνων Επιστημόνων” πως το flash smelting (μέθοδος την οποία προτείνουν) είναι η βέλτιστη αποδεκτή μέθοδος, είναι απλά και μόνο προπαγάνδα, μπουρδολογία και αίολοι ισχυρισμοί τυχάρπαστων.Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ετεροθαλής αδερφή όλων των πολυεθνικών εταιριών, αποφάνθηκε κατηγορηματικά ότι “η βέλτιστη αποδεκτή μέθοδος για την ανάκτηση χρυσού στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι αυτή της κυάνωσης και ότι δεν υφίσταται μέχρι σήμερα καμιά άλλη εμπορική μέθοδος που μπορεί να την υποκαταστήσει”.Χωρίς καμιά συμπάθεια και χωρίς καμιά εμπιστοσύνη στην εμπλοκή των Τροϊκανών στην υπόθεσή μας, διερωτόμαστε απλά πώς ένα τόσο σοβαρό θέμα αναδεικνύεται στα κεντρικά της Ευρωπαϊκής Ένωσης από ένα τυχαίο Ευρωπαίο πολίτη, από το ενδιαφέρον κάποιων Ευρωβουλευτών και από την αυτονόητη αλληλεγγύη των συναγωνιστών μας στο Κορκοέστο και όχι από τα θεσμικά όργανα της περιοχής μας (Δήμος Αριστοτέλη) ή και από την κάποτε πολλά υποσχόμενη κεντρική διοίκηση.Με επίγνωση του γεγονότος ότι στις δημοκρατίες αποφασίζουν οι κοινωνίες και όχι τα κράτη και...

Οι συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί, ιδιαίτερα κατά την τελευταία διετία, μας αναγκάζουν εκ των πραγμάτων να ξανασυστηθούμε μεταξύ μας όπως και με τους γύρω μας. Αποτελούμε κομμάτι μιας κοινωνίας που μοιραία δυστυχώς συνηθίζει να ζει με τα αδιέξοδα που η ίδια παρήγαγε ή επέτρεψε να παράξουν/ παράγουν άλλοι στις πλάτες της. Καθημερινά παρακολουθούμε τον αγώνα ενάντια στα μεταλλεία να λοιδορείται, να εμπαίζεται και να αποπροσανατολίζεται από τα εκάστοτε υπουργικά καρέ, τους ντόπιους αυτοδιοικητικούς, κυβερνητικούς και εν γένει θεσμικούς παράγοντες.Για πολλοστή φορά γινόμαστε μάρτυρες των πολιτικών παλινωδιών και του σφετερισμού των αγώνων απ’ τα κόμματα και τις νομενκλατούρες. Έτσι, καταλήξαμε να ζούμε στην παράνοια μιας σαδομαζοχιστικής ιστορίας, της ιστορίας του προηγούμενου (Σκουρλέτη) και του επόμενου (Σταθάκη) ή του καλού του κακού και του άσχημου (στον «άσχημο» βάλτε όποιον θέλετε, υπάρχουν πολλοί). Σίγουρα πάντως το τοπίο «σπαγγέτι γουέστερν» δεν άλλαξε μετά την πολυσυζητημένη και πολυαναμενόμενη απόφαση Σκουρλέτη.Η εταιρεία (Eldorado) προφανώς αλώβητη από τις υπουργικές αποφάσεις δήθεν «κόλαφο» συνεχίζει με την ίδια άπληστη δίψα για «χρυσό» να ερημώνει τον τόπο, έναν τόπο που ποτέ δε μύριζε περισσότερο θάνατο.Σε ανακοίνωση του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων διαβάσαμε για τους κινδύνους που εγκυμονεί η κατάθεση του νέου σχεδίου νόμου, «Νέο θεσμικό πλαίσιο για την άσκηση οικονομικής δραστηριότητας και άλλες διατάξεις», από το Υπουργείο Οικονομίας και Ανάπτυξης. Πρόκειται για σχέδιο νόμου που προσπαθεί να διευκολύνει την οικονομική δραστηριότητα παραβλέποντας την κείμενη περιβαλλοντική και αρχαιολογική νομοθεσία.Ένα σχέδιο νόμου που δεν λαμβάνει υπόψη τη συνταγματική επιταγή για «διατήρηση της αδιάρρηκτης σχέσης ανάμεσα στο φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον, σχέσης που αν δεν υπάρχει καθιστά ανενεργό του δικαίωμα του πολίτη να απολαμβάνει στην ολότητά του το φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον». Ένα σχέδιο που όπως καταγγέλλεται «μετατρέπει τη χώρα σε ανεξέλεγκτο πεδίο, από άποψη αρχαιολογικού ελέγχου και προστασίας της πολιτιστικής κληρονομιάς», αφού οι τεχνοκράτες του Υπουργείου Οικονομίας διατείνονται ότι «ο κίνδυνος βλάβης...

Οι εργαζόμενοι στη ΒΙΟΜΕ και οι Ρομπέν του ξύλου, μαζί με τις πρωτοβουλίες αλληλεγγύης, κατεβαίνουν ενωμένοι στην Αθήνα, από τις 30/6 και για όσο χρειαστεί στο Υπουργείο Εργασίας, για τη διεκδίκηση άμεσης λύσης για τα αυτοδιαχειριζόμενα εργοστάσια.

Στην πραγματικότητα, οι αρχαιότητες στις Σκουριές θάφτηκαν πριν καλά καλά έρθουν στο φως. Τις έθαψε η αδιαφανής διαχείριση της υπόθεσης από την Αρχαιολογική Υπηρεσία και το ΚΑΣ, από το 2009 μέχρι σήμερα. Τις έθαψαν η Αρχαιολογική Υπηρεσία και το ΚΑΣ γνωμοδοτώντας θετικά για την “επένδυση” της Eldorado και βάζοντας υποκριτικά “όρους για την προστασία των αρχαιοτήτων”, ενώ ήταν εξ'αρχής γνωστό ότι σε εκείνο το χώρο θα γινόταν ο κρατήρας της εξόρυξης και άρα οι αρχαιότητες έπρεπε να καταστραφούν.

«Το νερό είναι κοινό αγαθό και όποιος θέλει το μάνατζμεντ των εταιρειών ύδρευσης (σ.σ ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ), θα κάνει καλύτερα να στήσει το δικό του δίκτυο και όχι να περιμένει να αξιοποιήσει τα δημόσια δίκτυα που πληρώνει ο Έλληνας πολίτης. Aς κάνουν τα δικά τους δίκτυα και αν μπορούν ας πωλούν φθηνότερα το νερό», δήλωσε ο αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Ιωάννης Τσιρώνης.

Πανικός φαίνεται ότι έπιασε τα επιτελεία της Eldorado Gold μετά την προβολή της εκπομπής "Αντιδραστήριο" στην ΕΡΤ3 με θέμα τις Σκουριές και το κίνημα κατά της εξόρυξης χρυσού. Στην εκπομπή, που προβλήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου, παρουσιάστηκε για πρώτη φορά η τεράστια καταστροφή που έχει προκαλέσει η εταιρεία στο βουνό. Μέσα από συνεντεύξεις κατοίκων και αλληλέγγυων δοθηκε μια εικόνα που σκόπιμα αποκρύπτουν τα περισσότερα ΜΜΕ, ενός ανυποχώρητου αγώνα για ζωή που συνεχίζεται παρά την άγρια καταστολή, την ποινικοποίηση και την εκστρατεία συκοφάντησής του.

Δεν είναι καθόλου τυχαία η κουβέντα που ξεκίνησε στη Χαλκιδική για ενδεχόμενη μετακίνηση της Μεγάλης Παναγιάς λόγω της εξόρυξης στις Σκουριές. Παντού αυτές οι δραστηριότητες συνοδεύονται από κοινωνικές καταστροφές, πέρα από τις περιβαλλοντικές.

Τα ψέματα πραγματικά τελείωσαν: όποιος ανέθεσε και περιμένει από τους πάνω μάλλον θα περιμένει για πάντα.

Οι συγκλονιστικές πολιτικές εξελίξεις των τελευταίων ημερών δεν μπορούν ν' αφήνουν αδιάφορο κανέναν/καμία. Δεν είναι καθόλου μακρινή ανάμνηση το πολύμορφο κίνημα των κινητοποιήσεων κατά των μνημονίων της πενταετίας 2010 - 2014. Απέχουμε, επίσης, μόνο λίγους μήνες από τις εκλογές του Γενάρη του 2015, που στο αποτέλεσμά τους αποτυπώθηκε η διάθεση για απόρριψη των πολιτικών της λιτότητας και των μνημονίων και η πολιτική απαξίωση των εκφραστών τους. Ακόμη πιο πρόσφατο είναι το βροντερό ΟΧΙ της ελληνικής κοινωνίας στο δημοψήφισμα, παρά την οικονομική ασφυξία και την τρομοκρατία των καθεστωτικών ΜΜΕ.

Η κυβέρνηση οφείλει να σταματήσει να είναι θεατής στο έγκλημα που συντελείται και να αναλάβει τις πολιτικές και ηθικές ευθύνες που συνεπάγεται η καταστροφή μιας ολόκληρης περιοχής. Οφείλει να επιδείξει την πολιτική βούληση που χρειάζεται – και προεκλογικά είχε διατυπωθεί ξεκάθαρα – , ώστε να επιλυθεί άμεσα και δια παντός αυτό το ζήτημα.

“Ειλικρινής και σοβαρός διάλογος” με σαλιαρίσματα και φτηνές δικαιολογίες εννοείται πως δε γίνεται.

Γιατί λοιπόν αφού όλα στις εγκαταστάσεις των Σκουριών είναι νόμιμα και λειτουργούν με άδειες δεν επιτράπηκε η είσοδος στους παραπάνω; Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι οι εργασίες της Ελληνικός Χρυσός συνεχίζονται με φρενήρεις ρυθμούς σε όλα τα εργοτάξια στις Σκουριές πάρα τις ανακλήσεις αδειών από το ΥΠΑΠΕΝ.

Απαιτούμε άμεση παύση των εργασιών και των "τετελεσμένων" της Eldorado Gold. Δεν αναθέτουμε, δεν περιμένουμε.

Σήμερα, Πέμπτη 22 Ιανουαρίου 2015, κάτοικοι της Μεγάλης Παναγίας, εντόπισαν φορτηγά εργολάβων, συνεργαζόμενων με την Ελληνικός Χρυσός, να προσπαθούν να στρώσουν δασικό δρόμο του χωριού με τοξικά απόβλητα.

Κάτοικοι της περιοχής προχώρησαν στο κλείσιμο του δρόμου στον κόμβο του Χοντρού Δέντρου, ανταποκρινόμενοι στην πρόσκληση του γενικού διευθυντή της Hellas Gold κ. Στρατουδάκη για χτίσιμο της ενότητας. Τελικά πραγματοποιήσαν την ανέγερση του τείχους της ενότητας, ή αλλιώς «Το Τείχος των Σκουριών

Την Κυριακή 28 Δεκεμβρίου πορεία στις Σκουριές Συναντιόμαστε γι άλλη μια φορά, εκεί που καταστρέφεται το βουνό, τα νερά, ο αέρας που αναπνέουμε και το μέλλον ενός τόπου. Θα είμαστε εκεί για να προστατέψουμε τη ζωή. Εκεί, μέχρι να αποτρέψουμε την καταστροφή. Εκεί, μέχρι ν΄ανασάνει το τόπος. Θα συνεχίσουμε όσο είναι εδώ, θα σταματήσουμε όταν φύγουν

Το ξεκοίλιασμα και η αποστράγγιση ενός βουνού – υδροδότη όλων των γύρω περιοχών σαν τον Κάκαβο, που για να πάρετε μόλις 0.8 γρ. χρυσού/τόννο πετρώματος, θα διαλύσετε το σύμπαν

Στο πλαίσιο της ανάληψης πρωτοβουλιών για την προώθηση της δικτύωσης και αλληλοϋποστήριξης των κινημάτων του νερού στην Ελλάδα, οι συλλογικότητες για τη διαχείριση του νερού συνεχίζουν τις πανελλαδικές συναντήσεις με εκφρασμένη τη θέση τους ότι «Το νερό είναι κοινό αγαθό, δεν είναι εμπόρευμα και δεν μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο οποιασδήποτε μορφής κερδοσκοπίας.

Με δακρυγόνα και κρότου λάμψης αντιμετώπισαν τα ΜΑΤ τους διαδηλωτές έξω από το εργοτάξιο στις Σκουριές.Αλλεπάλληλες επιθέσεις και κυνηγητό στο δάσος, στη γνώριμη εικόνα καταστολής κατά του κινήματος ενάντια στην εξόρυξη χρυσού, συνέθεσαν το σκηνικό.

ΟΙ ΑΡΙΣΤΕΡΕΣ ΑΓΩΝΙΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΑΓΚΑΙΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣΤο δίλημμα μας δεν ήταν ανάμεσα στο να διαπραγματευτούμε ή να πολεμήσουμε, αλλά ανάμεσα στον θάνατο και την ζωή. Εμείς επιλέξαμε να χτίσουμε ζωή, αλλά στη μέση ενός πολέμου – που δεν ήταν λιγότερο θανατηφόρος.Εισαγωγή.Στο κείμενο «Η ΛΑΪΚΗ ΑΓΩΝΙΑ, Η ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΕΛΠΙΔΑ ΚΑΙ Η ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΝΙΚΗ», της 1η Μαΐου 2014,(http://seke2012.blogspot.gr/2014/05/blog-post.html) ανέφερα: «Το κείμενο που ακολουθεί είναι ένα κείμενο αγωνίας από τη μικρή, προσωπική, μου εμπειρία. Η οποία, συνοπτικά, είναι εμπειρία σκεπτικισμού και απογοήτευσης για τον κόσμο της πολιτικής Αριστεράς και αναστολών και δυσπιστίας για τα ευρύτερα τμήματα της κοινωνίας που προσεγγίζουν ή θέλουν να προσεγγίσουν την Αριστερά. Εκτιμώ ότι το δίπολο «κεντροποίηση-συντηρητικοποίηση» της γραμμής του ΣΥΡΙΖΑ απ’ τη μια και ένας «εντεινόμενος-επιθετικός» σεχταρισμός της υπόλοιπης Αριστεράς απ’ την άλλη είναι βασικές αιτίες αυτής της εμπειρίας και οδηγούν την κοινωνία σε στρατηγική ήττα. Παράλληλα, ελπίζω, αυτό το κείμενο, να είναι μια συμβολή στην αποτροπή μιας τέτοιας προοπτικής».Τα εκλογικά αποτελέσματα των Ευρωεκλογών του Μαΐου 2014(συντριπτική ήττα για την κυβέρνηση, νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, ήττα για ΚΚΕ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ, σταθεροποίηση γενικά για την όλη Αριστερά στα επίπεδα του 34%, αύξηση αποχής, άνοδος ΧΑ, επιτυχία συστημικών μορφωμάτων - ΛΑΟΣ, Ποτάμι, Έλληνες Ευρωπαίοι Πολίτες κλπ.-), παρά τα αντιφατικά στοιχεία που καταδεικνύουν, δυστυχώς ενίσχυσαν την αγωνία μου. Υπάρχει πληθώρα συμπερασμάτων, θετικών και αρνητικών, που προκύπτουν για την Αριστερά, και από τις τοπικές και περιφερειακές εκλογές, και τα οποία οφείλει να αποκωδικοποιήσει κι ενσωματώσει στην πολιτική της. Ενδεικτικά μόνο: Σκουριές, Δημοψήφισμα Θεσσαλονίκης για το νερό, εκλογή της Κούνεβα, Χαλάνδρι, Μανωλάδα, Πάτρα, περιφέρεια Αττικής, αλλά και Βόλος, Πειραιάς, Αθήνα, Βριλήσσια και πολλά ακόμα.Κεντρικά όμως, και από την πλευρά της λαϊκής αγωνίας, εκτιμώ ότι το κυρίαρχο ζήτημα που αναδείχτηκε είναι η συγκράτηση της αριστερής δυναμικής, που κατά τη γνώμη μου οφείλεται στο δίπολο που αναφέρω πιο πάνω («κεντροποίηση-συντηρητικοποίηση» της γραμμής του ΣΥΡΙΖΑ απ’ τη μια και ένας «εντεινόμενος-επιθετικός» σεχταρισμός της υπόλοιπης Αριστεράς απ’ την άλλη) και που καθορίζει και τις σημαντικές αλλαγές και προσαρμογές που, κατά τη γνώμη μου, πρέπει να κάνουν τα κόμματα της Αριστεράς.✓ Στροφή προς τα αριστερά για...

Ν’ αποτρέψουμε την προοπτική μιας στρατηγικής ήττας της ελληνικής κοινωνίας. Είναι πασιφανές ότι υπάρχει πολιτικό φράγμα στην αποτελεσματικότητα του κινήματος που αναπτύσσεται τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα. Ευτυχώς, το θέμα των πολιτικών συσχετισμών στην ελληνική κοινωνία δεν κρίθηκε τελεσίδικα το 2012 και η 2ηευκαιρία είναι μπροστά μας. Ενώ όλες οι δυνάμεις του συστήματος υποτάσσονται στην κυρίαρχη για το κεφάλαιο επιλογή της ολομέτωπης επίθεσης στην εργατική τάξη και την κοινωνία στην Ελλάδα, οι δυνάμεις που υποτίθεται πως μιλούν και δρουν από τη μεριά των εργατικών κι ευρύτερων κοινωνικών συμφερόντων μεγενθύνουν υπαρκτές ή ανύπαρκτες μεταξύ τους, ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές, και δεν μπορούν να προτάξουν μια πολιτική μετωπικής συμμαχίας, σε μια από τις πιο κρίσιμες ιστορικές στιγμές για την πορεία της ελληνικής κοινωνίας, Και τι να κάνουμε; Η ανόρθωση των κοινωνικών ερειπίων, με άμεση βελτίωση της θέσης της εργατικής τάξης, η υπεράσπιση των κοινωνικών αγαθών (υγεία, παιδεία, κατοικία, μετακινήσεις, ρεύμα, νερό, επικοινωνίες, δημόσιος χώρος) ως δημόσια - κοινά αγαθά, η θεσμική επαναθεμελίωση των ατομικών και συλλογικών ελευθεριών και των δημοκρατικών δικαιωμάτων, η διαγραφή του χρέους και η υλοποίηση ενός γιγαντιαίου πρόγραμματος δημόσιων επενδύσεων με ανατροπή στο  παραγωγικό μοντέλο και στις κοινωνικές δυνάμεις που θα παίρνουν το πάνω χέρι στην παραγωγική διαδικασία, ώστε να βρουν δουλειά 1,5 εκατομμύριο άνεργοι,είναι το απαραίτητο έδαφος για τη δημιουργία ενός αναγεννητικού κοινωνικού κινήματος και ενός πολιτικού μετώπου που θα δόσει όραμα στην κοινωνία κι ελπίδα στο λαό μας Να διαμορφωθεί, τώρα, ένα παναριστερό πολιτικό μέτωπο κοινωνικής σωτηρίας και ανόρθωσης. Ο κόσμος του αγώνα, ο κόσμος της εργασίας, ο κόσμος της απελπισίας να βρει το κουράγιο να σηκωθεί και να επιβάλλει σε όλους να κάνουν τα αναγκαία. Τα τελευταία δύο χρόνια μια φορά βρέθηκε όλη η Αριστερά (και το συνδικαλιστικό κίνημα) την ίδια στιγμή, στον ίδιο χώρο (ΕΡΤ) και προκλήθηκε κυβερνητική κρίση και αλλαγή κυβέρνησης.«Η κυβέρνηση της Αριστεράς», που πρέπει να υπάρξει, «είτε θα είναι επαναστατική, είτε δε θα...

ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΔΡΑΣΗΣ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΛΑΪΚΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΩΝ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΣΥΣΚΕΨΗ ΚΕΔΔΕ, ΣΥΝΔΙΚΑΤΩΝ, ΜΑΖΙΚΩΝ ΦΟΡΕΩΝ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝΕΒΔΟΜΑΔΑ ΔΡΑΣΗΣ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΛΑΪΚΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΩΝ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΛΙΜΑΚΩΣΗ ΤΟΥ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΥ ΑΥΤΑΡΧΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ- ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΘΩΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΙ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΤΟΥ ΣΥΝΕΡΧΕΣΘΑΙ- ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟ ΜΕΤΡΟ ΚΑΙ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ- ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΗΣ ΤΡΟΜΟΫΣΤΕΡΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΤΟΧΟΠΟΙΗΣΗΣ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ- ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗΣ ΑΠΕΙΛΗΣΜε πρωτοβουλία της Κίνησης για τα Δημοκρατικά Δικαιώματα και τις Ελευθερίες της Εποχής μας (ΚΕΔΔΕ), πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 16 Ιανουαρίου 2014, στην ΕΣΗΕΑ, σύσκεψη με στόχο την από κοινού διοργάνωση κινητοποιήσεων και ενεργειών για την προάσπιση και διεύρυνση των εργατικών λαϊκών ελευθεριών και των δημοκρατικών δικαιωμάτων. Στη σύσκεψη συμμετείχαν εκπρόσωποι περισσότερων των 20 συνδικάτων, δημοκρατικών και αντιφασιστικών κινήσεων, μαζικών φορέων, μεταξύ τους ο Γρ. Καλομοίρης, αντιπρόεδρος της ΑΔΕΔΥ, ο Στ. Νικολάου μέλος του ΔΣ τη ΟΛΜΕ, ο Ν. Αδαμόπουλος, μέλος της ΠΟΕ-ΟΤΑ, ο Π. Κωνσταντίνου, δημ. σύμβουλος Δήμου Αθηναίων και συντονιστής της ΚΕΕΡΦΑ, αλλά και σημαντικές προσωπικότητες, μεταξύ των οποίων, ο καθηγητής του ΕΚΠΑ Γιώργος Μανιάτης και ο μουσικοσυνθέτης Διονύσης Τσακνής.Κοινή εκτίμηση όλων των  συμμετεχόντων ήταν ότι από την πλευρά της κυβέρνησης ΝΔ – ΠΑΣΟΚ και της τρόικας ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ κλιμακώνεται ποιοτικά ο αυταρχισμός και η βίαιη καταστολή ενάντια στους εργατικούς και λαϊκούς αγώνες, στις πολιτικές, κοινωνικές δυνάμεις και τις φωνές που αντιτίθενται μαχητικά στη βάρβαρη πολιτική τους.Σε μια πορεία δραστικού περιορισμού της ελευθερίας στη διαδήλωση (χημικός πόλεμος, ΜΑΤ, ομάδες ΔΙΑΣ, νέο ν/σχέδιο κ.α.), αποκορύφωμα ήταν η απαγόρευση των συγκεντρώσεων που στρέφονταν ενάντια στην Ευρωπαϊκή Ένωση κατά την ημέρα έναρξης της ελληνικής Προεδρείας και η σύλληψη και παραπομπή σε δίκη του μέλους της ΕΕ της ΑΔΕΔΥ, Παύλου Αντωνόπουλου, ο οποίος δικάζεται την Πέμπτη 23 Ιανουαρίου 2014, με κύρια κατηγορία τη «συμμετοχή σε παράνομη...