Μία ιστορία με πολλούς αποδέκτες
Μέρος Α
Κάθε έντιμος και συνεπής εργαζόμενος δεν μπορεί παρά να θλίβεται παρακολουθώντας τον ηθικό κατήφορο και την παρακμή στο χώρο μας, συνδικαλιστική και παραταξιακή. Είναι τόση η μπόχα της διαφθοράς και της συναλλαγής κάτω από το τραπέζι, μεταξύ των παρατάξεων στην ΕΥΔΑΠ, που κάθε νουνεχής άνθρωπος αποθαρρύνεται να ασχοληθεί.
Ας δούμε το Προεδρείο Της ΟΜΕ- ΕΥΔΑΠ και τα γεγονότα με ονόματα.
Ο πρόεδρος ΟΜΕ κος Σινιώρης Γ. (ΑΚΕ), υποστηρίζει ότι αυτός, ο επίμαχος λογ/σμός είναι ο νόμιμος και όχι ο προηγούμενος, και συνεχίζει «…κ. κ. σύμβουλοι του ΔΣ όταν πήρατε οδοιπορικά!! και μάλιστα αναδρομικά από αυτόν τον λογ/σμό γιατί δεν διερωτηθήκατε;» Τι μας λέει ο ποιητής; Μαζί τα φάγαμε; (Κάτι μου θυμίζει αυτό)
ΕΡΩΤΗΜΑ: Έχετε κύριοι της Ομοσπονδίας μηνιαίο μισθό και πόσο; Πόσο ηθικό είναι αυτό;
Ο Γενικός Γραμματέας κος Κορλός Ηλίας (Συμμαχία), ισχυρίζεται ότι όλη η υπόθεση αφορά εκταμιεύσεις που έγιναν από αυτό τον λογ/σμό αλλά επί προηγούμενης Διοίκησης. Επίσης ισχυρίζεται ότι για το άνοιγμα του λογ/σμού έγινε με υπογραφή του Προέδρου και Ταμία. Επομένως δεν ευθύνεται. Άρα είναι αθώος. Καλά Ηλία, τον Ταμία εσύ δεν τον ψήφισες; Την απόφαση του Συνεδρίου που, ένα χρόνο τώρα, δεν υλοποίησες; Άραγε σου είπε κανείς, τι σημαίνει ευθιξία και πολιτική ευθύνη;
Βρε λεβέντες της ΟΜΕ, ο Ταμίας, (Γραμματέας του οικονομικού, ο επίσημος τίτλος) κος Άγγελος Παλάτζιος πως μας προέκυψε; Ήλθε από τον ουρανό; Ο κος Ράνιος (ΣΥΡΙΖΑ) τον ψήφισε αντί του Αλέκου Μερσινιά (ΣΕΚΕΣ) και έτσι με μία ψήφο διαφορά ανέλαβε πάλι σαν «φύλακας» Άγγελος, το Ταμείο. Συνάδελφε Αλέξη στο Συνέδριο τον καταψήφισες, τώρα τον επέλεξες για ταμία. Οφείλεις εξήγηση!! Προφανώς, φαίνεται ότι έχεις μία προτίμηση στους δεξιούς ταμίες γιατί πάλι το ίδιο έκανες και στον Σύλλογο των Μηχανικών.
Η όλη ιστορία, και οι υπόγειες διαδρομές των «παραγόντων» μου φέρνει στην μνήμη μου ένα παιδικό παραμύθι γραμμένο από τον Χανς Κρίστιαν Άντερσεν που αξίζει να σας το διηγηθώ και επειδή ταιριάζει στην περίπτωσή μας και για να είμαι και συνεπής με τον τίτλο του άρθρου.
«Μια φορά και έναν καιρό, σε μια χώρα μακρινή ζούσε ένας Βασιλιάς. Είχε αναλάβει πρόσφατα την εξουσία και ήταν πολύ καλός και αγαθός. Ενδιαφερόταν πολύ για τον λαό του και συχνά έβγαινε από το παλάτι για να τον συναντήσει. Του άρεσε να συζητά πολύ με τους ανθρώπους και ήθελε να μαθαίνει τα προβλήματά τους. Χαιρότανε πολύ όταν τα έλυνε γιατί ήθελε να τους έχει όλους ευχαριστημένους. Αρχικά ο Βασιλιάς ήταν απλός, ξαφνικά όμως άλλαξε και ήθελε να έχει συνεχώς καινούργια ρούχα για να εντυπωσιάζει τον κόσμο. Οι ραφτάδες που είχε τόσα χρόνια και παρ’ όλες τι φιλότιμες προσπάθειές τους σε καινούργια σχέδια δεν τον ικανοποιούσαν πλέον.
Αυτό το έμαθαν δύο ξένοι από άλλη χώρα οι οποίοι συμφώνησαν να παρουσιαστούν στον Βασιλιά. Ο ένας φορούσε ένα πράσινο ξεθωριασμένο από τα χρόνια πουκάμισο και ο άλλος ένα ροζ σκουφάκι με το κουδουνάκι. Λίγο πριν παρουσιαστούν στον Βασιλιά γυρίζει ο πρώτος και λέει:
- Φοβάμαι, εγώ ξέρω μόνο να κόβω.
- Μην σε νοιάζει ρε και εγώ μόνο να ράβω, του απαντά ο άλλος με το ροζ σκουφάκι και το κουδουνάκι. Έχε μου εμπιστοσύνη. Ξέρω εγώ, βασίσου πάνω μου. Έλα τώρα κόλα το.
Έτσι οι δυο τους δώσανε τα χέρια και κάνανε Συμμαχία.
-Μεγαλειότατε, είμαστε δύο γνωστοί ράφτες και φτιάχνουμε ρούχα από ένα σπάνιο ύφασμα, που μόνο οι έξυπνοι άνθρωποι μπορούν να το δουν.
-Καταπληκτικό είπε ο Βασιλιάς. Έτσι θα μπορώ να ξεχωρίσω ποιοι από τους υπηκόους μου είναι έξυπνοι και ποιοι χαζοί.
Ο Βασιλιάς ενθουσιάστηκε, τους προσλαμβάνει αμέσως και διώχνει τους παλιούς ραφτάδες. Διατάζει να ετοιμαστούν δυο δωμάτια για εργαστήριο δίπλα στην κρεβατοκάμαρά του.
Οι ραφτάδες, έπεσαν με τα μούτρα στη «δουλειά» προσποιούμενοι ότι ράβουν την καινούργια φορεσιά του Βασιλιά. Μετά λίγες μέρες, ο ράφτης με το ροζ σκουφάκι και το κουδουνάκι, παρουσιάζεται στον Βασιλιά και αφού υποκλίνεται, του αναγγέλλει ότι φέρνει από την πατρίδα του και άλλους πολλούς ραφτάδες.
-Δεν είναι όλοι τους ακόμη έτοιμοι ραφτάδες Βασιλιά μου είπε και γυρνώντας προς τον τοίχο μονολόγησε, αλλά για μένα κάνουν την δουλειά τους.
Ο Βασιλιάς χάρηκε πολύ γιατί θα έχει τώρα ένα μεγάλο ραφείο. Το μεγαλύτερο ραφείο από όλα τα βασίλεια της Ανατολής. Με τις καινούργιες φορεσιές, που μόνο αυτός θα φοράει, θα εκπλήσσει τους άλλους βασιλιάδες. Επί πλέον θα μπορεί να τους κάνει και δώρα .
– Είσαι αναντικατάστατος. Ευχαριστώ τον Θεό που σε έστειλε. Από σήμερα αναλαμβάνεις και καθήκοντα επιθεωρητού υπευθύνου όχι μόνο για το ανάκτορό μου, αλλά και για όλα τα παλάτια και τα φρούρια του Βασιλείου μου.
Πέρασαν μέρες πολλές και ο βασιλιάς, για να δει αν τα ρούχα είναι έτοιμα, απεφάσισε να στείλει τον πλέον έμπιστο Αξιωματικό του, τον αρχηγό της φρουράς του και Διευθυντή του συμβουλίου εθνικής ασφάλειας.
Πράγματι, ο αξιωματικός πηγαίνει στο ραφείο. Κοιτάζει τον αργαλειό δεν βλέπει τίποτα. Κοιτάζει στο τραπέζι βλέπει μόνο ψαλίδια.
-Τι θες; του λέει ο ράφτης με το ροζ σκουφάκι και το κουδουνάκι. Τα ρούχα του Βασιλιά είναι έτοιμα στις κρεμάστρες απέναντι. Δεν τα βλέπεις; Στραβός είσαι ή βλάκας;
Ο κακόμοιρος Αξιωματικός τα έχασε. Κοιτάζει μια τον τοίχο, μια τον ράφτη. Δεν βλέπει τίποτα. Στα αυτιά του ακούγονται ακόμη οι λέξεις «Στραβός είσαι ή βλάκας;» Α! όλα κι όλα, ένας Διευθυντής της εθνικής ασφάλειας, διορισμένος μάλιστα από τον Βασιλιά δεν μπορεί να είναι βλάκας.
Πηγαίνει στον Βασιλιά. Υποκλίνεται.
– Μεγαλειότατε, τα ρούχα σας είναι έτοιμα. Σας διαβεβαιώνω, στον λόγο της τιμής μου, ότι τέτοια ρούχα ούτε στο όνειρό μου δεν μπορώ να τα φανταστώ.
Η μεγάλη ημέρα, επέτειος του Βασιλείου έφθασε. Όλοι οι αυλικοί βγήκαν από τα γραφεία τους στον διάδρομο για να δούν τον βασιλιά που θα περνούσε με τα καινούργια ρούχα.
Πριν βγει, ο Βασιλιάς καμαρώνοντας έλεγε δυνατά.
-Μόνο όσοι είναι έξυπνοι μπορούν να δουν τα ρούχα μου.
Μπροστά ο Βασιλιάς, ακολουθεί ο Αξιωματικός της φρουράς και πίσω του καμαρωτοί οι δύο ράφτες με ωραίες πολύχρωμες φορεσιές και ψηλά καπέλα, (Τέλος το ροζ σκουφάκι με το κουδουνάκι και το ξεθωριασμένο πράσινο πουκάμισο), παραπίσω, όλοι οι εκλεγμένοι από τον λαό τιτλούχοι εκπρόσωποί του με επικεφαλής τον πρόεδρό του και τον γενικό γραμματέα. Ο ταμίας μόνο έλειπε. (Για την απουσία του ούτε ο πρόεδρος ήξερε να μας πεί κάτι ,ούτε και ο γραμματέας. Αλλά πίσω στην ιστορία μας.)
Αρχικά συνεχάρησαν το βασιλιά όλοι οι τιτλούχοι των εργαζομένων, οι οποίοι δήλωναν καταγοητευμένοι με τα καινούργια ρούχα του, δεν παρέλειπαν μάλιστα να δίνουν συγχαρητήρια και στους δύο ράφτες.
-Τι ωραία ρούχα μεγαλειότατε. Συγχαρητήρια για τους ράφτες σας και την επιλογή σας. Ευτυχώς που διώξατε τους παλιομοδίτες ράφτες και πήρατε αυτούς. Θα θέλαμε με την άδειά σας να μας επιτραπεί να ακολουθήσουμε το παράδειγμά σας, να ντυθούμε όπως και εσείς.
Ο Βασιλιάς προχωρούσε στον διάδρομο. Οι άνθρωποι, στέκονταν έκπληκτοι, τα είχανε χαμένα. Βλέποντας όμως όλη την κουστωδία του Βασιλιά να τον θαυμάζει και τον επικεφαλής Αξιωματικό να τους κάνει νοήματα κουνώντας τα χέρια του, άρχιζαν όλοι να χειροκροτούν δειλά στην αρχή, με ενθουσιασμό στην συνέχεια και ζητωκραυγές στο τέλος»
Όσο αφορά την πραγματικότητα η δική μας Ιστορία σταματά κάπου εδώ. Το παραμύθι όμως συνεχίζεται…
« Ξαφνικά, μέσα από το πλήθος πετάγεται ένα παιδάκι, πλησιάζει τον Βασιλιά.
– Κοιτάξτε ο Βασιλιάς είναι γυμνός.
Ο κόσμος πάγωσε, ο Βασιλιάς σάστισε. Κοιτάζει τον εαυτό του και λέει.
-Το παιδί έχει δίκιο. Είμαι γυμνός. Οι ράφτες με κορόιδεψαν.
Έσκυψε, πήρε στοργικά στην αγκαλιά του το παιδάκι, το φίλησε και είπε.
-Αυτό το παιδί με έσωσε. Θα το πάρω στο παλάτι και μια μέρα θα γίνει βασιλιάς.
Όσο για τους ραφτάδες ….( το αφήνω στην φαντασία σας)
Και ζήσανε αυτοί καλά και εμείς …..»
Αγαπητοί συνάδελφοι,
Η πικρή αλήθεια είναι ότι πρόκειται για μία άθλια κατάσταση που έχει σαπίσει με θύματα-κορόιδα εμάς τους ιδίους. Οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε ότι η Ομοσπονδία είναι γυμνή. Έχει δημιουργηθεί μία κάστα ανθρώπων, που μας έχει κάτσει στο σβέρκο, ενδιαφέρεται μόνο για την πάρτη της και «πίνει και τρώγει εις υγεία των κορόιδων». Τι εξυπηρετούν 12 σωματεία;
Αυτοί δεν είναι συνδικαλιστές αλλά… συνδικα-ληστές. Πείτε μου τι μας προσφέρουν; Τι θα μας λείψει εάν λείψουν αυτοί;
Προτείνω για να τελειώνουμε με αυτήν την Ομοσπονδία:
- Να σταματήσουμε να πληρώνουμε εισφορά στην Ομοσπονδία.
- Να διαγραφούμε άμεσα με προσωπική αίτηση από τα σωματεία που συμμετέχουν και συναποτελούν την «άρρωστη» Ομοσπονδία.
Αυτά μπορεί να γίνουν τώρα.
Προκύπτουν τα προβλήματα α) που θα παραδώσουμε τις αιτήσεις διαγραφής γιατί στην πραγματικότητα τα γραφεία των σωματείων παραμένουν μονίμως κλειστά και ανοίγουν μόνον όποτε συνεδριάζουν β) εάν θα τις στείλουν στο μισθολόγιο και πότε.
- Ταυτόχρονα πρέπει να ξεκινήσουμε ενέργειες για δημιουργία νέου συλλόγου με καταστατικό, που στο μέτρο του δυνατού, δεν θα επιτρέπει την ανάπτυξη παραγοντισμού.
Πρώτο βήμα η σύσταση μιας επιτροπής που θα αναλάβει την επίλυση αρχικών οργανωτικών για την συνάντηση όλων όσων επιθυμούν ένα νέο συνδικαλιστικό σχήμα. Ένα σωματείο ή το πολύ δύο εως τρία και όχι 12 «παραμάγαζα». Ευτυχώς που υπάρχουν πολλοί έντιμοι συνάδελφοι, διαφορετικών πολιτικών πεποιθήσεων που έχουν όμως κοινή θέση στο θέμα αναγκαιότητας ενός υγιούς συνδικαλισμού.
Θέτω τον εαυτό μου στην διάθεση μιας τέτοιας κίνησης εάν αυτή ευοδωθεί.
Τηλέφωνο: 6946061809.
E-mail: kousouris @eydap.gr
Υ.Γ. Από το όλο συνονθύλευμα του ΔΣ της ΟΜΕ εξαιρώ 2+1 μέλη από τους οποίους περιμένω πρωτοβουλίες. Ποιοι είναι; Βρείτε τους εσείς.