Το ποίημα μας το έστειλε ο σύντροφος Γιώργος Σταυρουλάκης ας προβληματιστούμε
Μαριούπολη
Σαν τον αρχαίο Κλέοβι μας είπες πως θα πας
την άμαξα να σύρεις ως εδώ απ’ τή Μαριούπολη
φορτωμένος μια πατρίδα ματωμένη,
μα πισωγύρισες με Ούκρους γαζωμένους
από βόλια ελεύθερα και πατριωτικά.
Απόγονος του Ρεμ, σύντροφος του Ντούγκιν
τί άλλο θά ‘κανες στων Ουκρ τη χώρα,
σε τούτη την αχρεία πολιτεία
που κομπάζει ανιστόρητα για την αρχαία τετρακτίδα;
Πολλοί αρχαίοι έριζαν γι αυτήν,
φιδίσιο φωλιασμένο αβγό
σε όσχεο φασιστικό.
Σε τούτο το σφαγείο που σέρνει η γενιά σου
μια μάνα κλαίει και βουβά θρηνεί
δικαίωση ζητώντας για το γιό της
αυτό το παλληκάρι
που στο στήθος του καρφώσαν
τούτο τ’ αρχαίο σύμβολο που ψάχνεις
στους Ούκρ, στους Αχαιούς,
στους κατάπτυστους Αλαμανούς·
το δίκοπο μαχαίρι.