Η υγειονομική κρίση και η πανδημία του Covid-19 ανέδειξαν, για άλλη μια φορά, τη σημασία του νερού και των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης για τις κοινωνίες μας. Άλλωστε, και ιστορικά, η καθιέρωση αυτών των υπηρεσιών ως δικτύων εξέχουσας σημασίας για τη δημόσια υγεία σε αστικές περιοχές αποτέλεσε άμεσο επακόλουθο της καταπολέμησης τέτοιων κρίσεων.
Οι υπηρεσίες ύδρευσης και αποχέτευσης, σύμφωνα και με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, ορίστηκαν ως απολύτως απαραίτητες υπηρεσίες για την προστασία της ανθρώπινης υγείας. Η λειτουργία τους οφείλει δηλαδή να διασφαλίζεται κατά απόλυτη προτεραιότητα σε περιόδους έκτακτων γεγονότων και πανδημικών κρίσεων.
Συνολικά, οι δημόσιοι οργανισμοί ύδρευσης στην Ευρώπη μπόρεσαν να ανταποκριθούν ταχύτητα και αποτελεσματικά στις διάφορες προκλήσεις που έθεσε η πανδημία. Η πανδημία ανέδειξε επίσης νέους άξονες για τη μελλοντική αναδιοργάνωση των παρόχων, που θα τους εξασφαλίσει μεγαλύτερη ανθεκτικότητα έναντι αστάθμητων κινδύνων και κρίσεων όπως οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.
Στο πλαίσιο αυτό, η συστηματική και πολυδιάστατη συνεργασία μεταξύ δημόσιων παρόχων σε ευρωπαϊκό επίπεδο για την προώθηση ενός αποτελεσματικού και συμμετοχικού μοντέλου διοίκησης δημόσιων οργανισμών ύδρευσης αποδείχθηκε μέχρι σήμερα μια εμπειρία τεράστιας σημασίας για την αποτελεσματική διαχείριση του νερού ως ένα σύγχρονο κοινωνικό και περιβαλλοντικό συνάμα αγαθό, μακριά από λογικές ανταγωνισμού και ιδιωτικοποίησης.
* Ανάλυση της Ανίτας Παπαχριστοπούλου, Περιβαλλοντολόγου, Προϊσταμένης Διεθνών Σχέσεων ΕΥΔΑΠ, Liaison officer με την Aqua Publica Europea
Παρατηρητήριο Βιώσιμης Ανάπτυξης & Ευημερίας του Ινστιτούτου Εναλλακτικών Πολιτικών ΕΝΑ