λειψυδρία

Με συντονισμένη δράση, πρέπει να βάλουμε φρένο στα νέα ολιστικά σχέδια για την ιδιωτικοποίηση του νερού. Αν αργήσουμε, θα μιλάμε σε λίγα χρόνια για ένα έγκλημα, τέτοιο, που αυτό που ζούμε με το ηλεκτρικό ρεύμα, θα μοιάζει με παιδική χαρά.

Υπάρχει πρόβλημα με την επάρκεια νερού στην Ελλάδα; Πολλές περιοχές της χώρας κηρύχθηκαν σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης το καλοκαίρι που μας πέρασε, ενώ η στάθμη στους μεγάλους ταμιευτήρες που υδροδοτούν την Αττική και άλλες περιοχές, μειώθηκε σημαντικά και απότομα. Το θέμα του νερού ωστόσο δεν εξαντλείται στα όσα συμβαίνουν τους καλοκαιρινούς μήνες...NewsbombΤο Newsbomb.gr έκανε αυτοψία στους ταμιευτήρες του Μόρνου, της Υλίκης, του Μαραθώνα, βρέθηκε στη λίμνη του Σμόκοβου, αλλά και Κάρλας, ταξίδεψε μέχρι τη Σέριφο για να δει το άδειο φράγμα της, ενώ συνομίλησε με πλήθος επιστημόνων και ανθρώπων που βρίσκονται σε καίριες θέσεις για το μέλλον του νερού στη χώρα μας.

Ιωάννης Καρδαράς Δικηγόρος στον Α.Π., μέλος της Επιτροπής Περιβάλλοντος και Δικαιωμάτων του ΔΣΠ

του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου • Στις αρχές Οκτωβρίου o Παγκόσμιος Μετεωρολογικός Οργανισμός (WMO) δημοσίευσε μία έκθεση που υπογραμμίζει την ένταση στα παγκόσμια αποθέματα γλυκού νερού λόγω της κλιματικής αλλαγής, σε μία περίοδο αυξανόμενης ζήτησης νερού. Μεταξύ των κύριων συμπερασμάτων της έκθεσης είναι τα ακόλουθα:

του Πέτρου Μπαστέα , μέλος του Δ.Σ. Συλλόγου Προσωπικού, μέλος της Γραμματείας του ΣΕΚΕΣ για Δημόσια ΕΥΔΑΠ

Η λειψυδρία στην Αττική αποτελεί διαχρονικό πρόβλημα που απασχολεί την περιοχή από την αρχαιότητα έως σήμερα. Η πόλη της Αθήνας, ήδη από τον 19ο αιώνα, βίωνε έντονες δυσκολίες στην υδροδότηση, με τους κατοίκους να υποφέρουν από έλλειψη νερού και να αναγκάζονται να δίνουν μάχη καθημερινά για μια μικρή ποσότητα. Παρά τα έργα που ολοκληρώθηκαν με την κατασκευή της λίμνης του Μαραθώνα το 1929 και την προσθήκη των υδάτων της Υλίκης το 1958, η απειλή της λειψυδρίας παραμένει ορατή. Η αθηναϊκή υδροδότηση βελτιώθηκε περαιτέρω με το φράγμα του Μόρνου, ωστόσο η συνεχής αύξηση του πληθυσμού θέτει διαρκώς νέες προκλήσεις. Στην πραγματικότητα, το πρόβλημα της υδροδότησης μοιάζει να επιβεβαιώνει τον αρχαίο μύθο που ήθελε τον Ποσειδώνα να καταριέται την πόλη με αιώνια έλλειψη νερού.

"... Όσο η έλλειψη νερού εξακολουθεί να αποτελεί το βασικότερο πρόβλημα της πόλης, οι μάστιγες διαδέχονται η μία την άλλη. Ακρίδες, επιδημίες και κάποτε... υδρονομείς! Είναι οι περίφημοι «νεροκράτες», υπάλληλοι του δήμου -αξιοσημείωτη εκλογική δύναμη- που εντέλλονται να διανέμουν συνετά και δίκαια το υπάρχον αγαθό. Εκείνοι, ωστόσο, έχουν ανακαλύψει στο νερό την κότα με τα χρυσά αβγά. Χρηματίζονται και πλουτίζουν προτάσσοντας στη διανομή και στην ποσότητα όποιον κάνει την καλύτερη προσφορά! Το 1865 η κατάσταση με τους υδρονομείς έχει φτάσει στο μη περαιτέρω και ο δήμαρχος Εμμανουήλ Κουτσικάρης τούς «ξηλώνει» όλους. Δεν ξαναεκλέγεται..."

«Ο φυσικός πόρος εξαντλείται από την απουσία πολιτικής βούλησης ελέγχου του αρδευτικού νερού», τονίζεται στην ανακοίνωση που είναι ιδιαίτερα αυστηρή και μιλά για αντισυνταγματικές και νομικά έωλες αποφάσεις του Υπ. ΠεριβάλλοντοςΙδιαίτερα αυστηρή είναι η ανακοίνωση που εξέδωσε σήμερα Παρασκευή 20 Σεπτεμβρίου 2024, η Ένωση ΔΕΥΑ Ελλάδος και αφορά στις σχεδιαζόμενες από το Υπουργείο Περιβάλλοντος συνενώσεις των ΔΕΥΑ αλλά και στις επεκτάσεις της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ σε γειτονικούς δήμους.

Μέσα στο κλειστό δίκτυο της πρωτεύουσας οι απώλειες αγγίζουν το 23%, λόγω της παλαιότητάς του – Περίπου 58 εκατ. κυβικά μέτρα εξοικονόμησης πόσιμου ύδατος ανά έτος από τη μείωση διαρροών

Τις προηγούμενες μέρες με αφορμή συνέντευξη τύπου του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας για την λειψυδρία η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι σχεδιάζει την επέκταση της ΕΥΔΑΠ στους νομούς Κορινθίας, Βοιωτίας και Φωκίδας.Ο εμπαιγμός της Κυβέρνησης ότι δήθεν θα προχωρήσει σε διάλογο με τις ΔΕΥΑ, τους εργαζόμενους και τους Δήμους για να καταθέσει νόμο για τον εκσυγχρονισμό και την εξυγίανση των ΔΕΥΑ συνεχίζεται από τον Δεκέμβριο του 2023.

Δεν χρειάζεται να έχει ζήσει κάποιος πολλά χρόνια στην Ελλάδα για να καταλάβει ότι το μεγαλεπήβολο σχέδιο της ΕΥΔΑΠ να μεταφέρει νερό από τα Κρεμαστά στη Δυτική Ελλάδα, μέχρι την Αθήνα, δεν θα έχει ολοκληρωθεί μέσα σε τρία χρόνια. Το γεγονός πως ακόμη και οι πλέον αδαείς καταλαβαίνουν ότι πρόκειται για ένα φαραωνικό έργο εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, με τούνελ κάτω από βουνά, φράγματα και αντλίες, που είναι στη φάση «προχωράμε στην άμεση μελέτη των μεσοπρόθεσμων λύσεων», απαντάει από μόνο του στο ερώτημα.

Τις 7 βασικές πρωτοβουλίες που περιλαμβάνει η στρατηγική της κυβέρνησης για την αντιμετώπιση της λειψυδρίας παρουσίασε, σήμερα, Τετάρτη 11 Σεπτεμβρίου, ο Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, κ. Θόδωρος Σκυλακάκης, σε ειδική συνέντευξη Τύπου.Στην εκδήλωση, που πραγματοποιήθηκε στο αμφιθέατρο του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, συμμετείχαν, επίσης: ο Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΥΔΑΠ, κ. Γεώργιος Στεργίου, ο Διευθύνων Σύμβουλος της ΕΥΔΑΠ, κ. Χαράλαμπος Σαχίνης και ο Γενικός Γραμματέας Φυσικού Περιβάλλοντος και Υδάτων, κ. Πέτρος Βαρελίδης.

«Κλείδωσε» η δημιουργία νέων επιχειρήσεων ύδρευσης με τη συνένωση των ΔΕΥΑ σε κάθε περιφερειακή ενότητα. ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ απορροφούν τις δημοτικές επιχειρήσεις σε Αττική και Θεσσαλονίκη. Αλλάζει ο δομικός κανονισμός στις πιο άνυδρες περιοχές της χώρας. Εξετάζεται η υποχρεωτική εγκατάσταση συστημάτων ανακύκλωσης νερού σε μεγάλα ξενοδοχεία και επιχειρήσεις. Τα έργα ύδρευσης που δρομολογούνται σε ολόκληρη τη χώρα, οι στοχευμένες παρεμβάσεις στα νησιά και η δημιουργία οργανισμών για τη διαχείριση του αρδευτικού νερού.

Θα περίμενε κανείς πως μέσα στην καρδιά του καλοκαιριού θα υπάρχει η ανάλογη διάθεση διακοπών και η θερινή χαλαρότητα και για τους διοικούντες την ΕΥΔΑΠ, όμως αυτοί φαίνεται πως έχουν κάνει άλλα σχέδια.Το σωματείο μας βρισκόμενο σε ετοιμότητα και παρακολουθώντας τις εξελίξεις, αφού έκανε τις απαραίτητες παρεμβάσεις προς τη διοίκηση, συνεδρίασε στα τέλη της προηγούμενης εβδομάδας, εντόπισε ζητήματα και πήρε μια σειρά από αποφάσεις  τις οποίες γνωστοποιούμε και στους εργαζόμενους.

Ο εφιάλτης της λειψυδρίας που τις τελευταίες μέρες αγγίζει όλο και περισσότερες περιοχές της χώρας, ακόμα και μεγάλα αστικά κέντρα, όπως η Αττική, φέρνει ξανά στην επιφάνεια την ανάγκη της μάχης του εργατικού - λαϊκού κινήματος για να κατοχυρωθεί το νερό ως κοινωνικό αγαθό, κόντρα στη στρατηγική της εμπορευματοποίησης.

Το εφιαλτικό σενάριο της ξηρασίας «χτυπά» πλέον την πόρτα της Αθήνας, καθώς ορατός είναι ο κίνδυνος για την επάρκεια υδροδότησης του Λεκανοπεδίου.Οι πιθανότητες  μάλιστα αυξάνουν αν συνεχιστεί με αντίστοιχη ένταση και διάρκεια το φαινόμενο της μείωση των βροχοπτώσεων και χιονοπτώσεων, που τα δύο τελευταία χρόνια έχει οδηγήσει σε ιστορικά χαμηλά τις διαθέσιμες ποσότητες νερού που υπάρχουν στους ταμιευτήρες του Λεκανοπεδίου της Αθήνας, δηλαδή του Εύηνου, του Μόρνου, της Υλίκης και του Μαραθώνα.

Μέρες παρατεταμένου καύσωνα και θα περίμενε κάποιος να μην κινείται τίποτε στην Θεσσαλονίκη. Και όμως, στους 40 βαθμούς κελσίου, όταν η ζωή στη Θεσσαλονίκη ξεραίνεται, κάποιοι βρίσκουν το κουράγιο να κυκλοφορούν και μάλιστα άνετα, όπως οι αλεπούδες της ερήμου. Ο λόγος για την Veolia, την μεγαλύτερη πολυεθνική του κόσμου, αυτή που πριν δύο χρόνια εξαγόρασε την SUEZ, την εταιρεία που ήθελε να εξαγοράσει την ΕΥΑΘ. 

Σε στενή συνεργασία με το Ελληνικό Δημόσιο και το ΥΠΕΝ με στόχο την αντιμετώπιση μιας πιθανής λειψυδρίας, ως απόρροια των κλιματικών κινδύνων, βρίσκεται η διοίκηση της ΕΥΔΑΠ, εξετάζοντας εναλλακτικά σενάρια υδροδότησης της Αθήνας (αλλά και περιοχών εκτός Λεκανοπεδίου, εφόσον χρειαστεί και ζητηθεί) για τα επόμενα χρόνια. Ανάμεσα σε αυτά είναι η ένταξη νέων ταμιευτήρων στο υδροδοτικό σύστημα, ο εμπλουτισμός του υπόγειου υδροφορέα με ανακυκλωμένο νερό από τα Κέντρα Επεξεργασίας Λυμάτων και η αφαλάτωση. Το εκτιμώμενο κόστος για τα παραπάνω εναλλακτικά σενάρια εκτιμάται από 500 έως 750 εκατ. ευρώ. Πάντως, η διοίκηση της ΕΥΔΑΠ δεν ανησυχεί για κάποιο έντονο πρόβλημα επάρκειας νερού προσεχώς (με ορίζοντα 3-5 έτη), πλην όμως, σπεύδει να προετοιμαστεί για να αντιμετωπίσει όλα τα ενδεχόμενα.

Συναδέλφισες συνάδελφοι, οι αντεργατικές δυνάμεις ΕΑΚΕ (ΝΔ, Νίκη, Φωνή Λογικής, Σπαρτιάτες κ.α.) και ΕΣΚ – ΠΑΜΕ, όπως φαίνεται πλέον ξεκάθαρα «διαπραγματεύθηκαν» μια συλλογική σύμβαση κατώτερη των περιστάσεων.

Συμβουλευτικές υπηρεσίες θα παράσχει η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ) στην Εταιρεία Ύδρευσης και Αποχέτευσης Αθηνών (ΕΥΔΑΠ) για να υποστηρίξει το δεκαετές επενδυτικό πρόγραμμα της εταιρείας ύψους 2 δισεκατομμυρίων ευρώ, προκειμένου να διασφαλίσει ότι η ελληνική πρωτεύουσα θα έχει μια πιο ανθεκτική παροχή νερού.

Μετά την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων με την Διοίκηση και την υπογραφή της Σ.Σ.Ε. ενημερώσαμε με ανακοινώσεις τους συναδέλφους μας για τις σημαντικές αυξήσεις που εξασφαλίσαμε κάθε χρόνο και για τα επόμενα τρία χρόνια, καθώς και την οριστική θετική επίλυση της αναγνώρισης προϋπηρεσίας των νέων συναδέλφων μας

Η αλλαγή του κλίματος σε συνδυασμό με ένα απαρχαιωμένο σύστημα υδροδότησης των καλλιεργειών κάνουν πιο επιτακτική την ανάγκη να παρθούν άμεσα μέτρα.

Μπροστά σε μία νέα μεγάλη απειλή βρίσκεται η Γηραιά Ήπειρος, ενόψει του καλοκαιριού. Η επόμενη μεγάλη κρίση, όπως αναφέρει σημερινό δημοσίευμα του Politico, θα αφορά στο νερό, με την Ευρώπη να προετοιμάζεται για ακόμη μία ξηρασία μετά από έναν χειμώνα με λίγες βροχές χιόνια.Από τις χώρες που κινδυνεύουν δεν την έχει γλιτώσει η χώρα μας, με τους ειδικούς να κρούουν τον κίνδυνο για την Ελλάδα.

Το νερό είναι αναγκαίο για τη ζωή, για την υγεία, την ανάπτυξη, πλέον και για την ειρήνη. Παρ’ όλα αυτά, η πρόσβαση σε ασφαλές και καθαρό πόσιμο νερό και σε υποδομές αποχέτευσης αναγνωρίστηκε ως ανθρώπινο δικαίωμα μόλις το 2010.Στα χρόνια ωστόσο που μεσολάβησαν από εκείνη την ιστορική -όπως χαρακτηρίστηκε- απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, ολοένα και φθίνει.

Η Δρ. Ελισσάβετ Φελώνη γράφει για τη διαχείριση του νερού στην εποχή της κλιματικής κρίσης, που είναι πρωτίστως θέμα αλλαγής του μοντέλου διαχείρισης που ακολουθείται από τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής.

Εκθεση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών περιλαμβάνει ειδική μνεία για την ταχέως αναπτυσσόμενη βιομηχανία εμφιαλωμένου νερού που, όπως καταδεικνύει, μπορεί να υπονομεύσει την πρόοδο προς ένα βασικό στόχο βιώσιμης ανάπτυξης: το ασφαλές νερό για όλους

Τα ακραία υδάτινα μετεωρολογικά φαινόμενα επηρέασαν όλο τον πλανήτη το 2021, ενώ δισεκατομμύρια άνθρωποι εξακολουθούν να έχουν ανεπαρκή ή καθόλου πρόσβαση στο νερό, υπογραμμίζει ο ΟΗΕ με βάση την ετήσια έκθεση του Παγκόσμιου Οργανισμού Μετεωρολογίας.

Mελέτη που ανατέθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή το 2018 εντόπισε οκτώ ποτάμια, στις περιοχές των οποίων ο κίνδυνος συγκρούσεων για τη χρήση του όλο και πιο σπάνιου νερού, είναι ιδιαίτερα υψηλός. Eκτός από τον Νείλο, τον Ευφράτη και τον Τίγρη, οι επιστήμονες συμπεριλαμβάνουν επίσης τους ποταμούς Γάγγη, Βραχμαπούτρα, Ινδό και Κολοράντο.Η Γερμανία δεν αναφέρεται σε αυτήν την μελέτη, διότι ίσως θεωρούνταν πάντα χώρα με πλούσια αποθέματα νερού, Αλλά η κλιματική αλλαγή κάνει τα καλοκαίρια στις περιοχές ανάμεσα στις Άλπεις και τη Βόρεια Θάλασσα πιο ζεστά και πιο ξηρά. Το αποτέλεσμα είναι οι υγρότοποι να στεγνώνουν και τα δάση να καίγονται. Στα ποτάμια η στάθμη του νερού πέφτει, τα ποταμόπλοια δυσκολεύονται να περάσουν, ο υδροφόρος ορίζοντας βυθίζεται και η ανησυχία για το εάν θα επαρκεί το νερό μεγαλώνει.

Σε ολόκληρη τη γηραιά ήπειρο η ξηρασία «αδυνατίζει» τα κάποτε πανίσχυρα ποτάμια, με δυνητικά δραματικές συνέπειες για τη βιομηχανία, τις εμπορικές μεταφορές, την ενέργεια και την παραγωγή τροφίμων. Οι καλλιέργειες μειώνονται, οι σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής υπολειτουργούν, η κυκλοφορία των φορτηγίδων βαίνει προβληματική και οι πληθυσμοί ψαριών αποδεκατίζονται. 

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, συνολικά 1,1 δισεκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν καμία πρόσβαση σε καθαρό πόσιμο νερό. Ο αριθμός εκείνων που δεν έχουν τη δυνατότητα να ικανοποιούν βασικές ανάγκες τους με βάση την πρόσβαση στο καθαρό νερό αυξάνεται στα 1,6 δισεκατομμύρια, την ώρα που το 88% των περιστατικών διάρροιας που καταγράφονται παγκοσμίως μπορεί να αποδοθεί στο ανθυγιεινό νερό.

Όταν μιλάμε για το νερό, το πρώτο που πρέπει να σκεφτόμαστε είναι ότι πράξεις που για εμάς είναι σχεδόν αντανακλαστικές, όπως διψάω – βάζω ένα ποτήρι νερό, ζεσταίνομαι – κάνω ένα ντους, δεν είναι καθόλου αυτονόητες για περισσότερους από τους μισούς ανθρώπους του πλανήτη. Τον Οκτώβρη του ’21, ο ΟΗΕ πρόβλεψε ότι ως το 2050 πάνω από 5 δισ. κατοίκων του πλανήτη δεν θα έχουν επαρκή πρόσβαση σε νερό, εκτίμηση μάλλον υπεραισιόδοξη αν σκεφτεί κανείς ότι σήμερα σε αυτή την κατάσταση βρίσκονται ήδη σχεδόν 4 δισ. και συνυπολογίσει τη συνεχιζόμενη πληθυσμιακή έκρηξη, την κλιματική αλλαγή και τη ρύπανση των υδάτινων αποθεμάτων.

Το σχέδιο των αρχών προβλέπει να δημιουργηθεί σύστημα συναγερμού με τέσσερις κλίμακες, από το πράσινο ως το κόκκινο. Ανάλογα με τη βαθμίδα, θα γίνονται αρχικά συστάσεις προς τους πολίτες, κατόπιν θα μειώνεται η πίεση, και στο τελικό στάδιο θα γίνονται εκ περιτροπής διακοπές της ύδρευσης σε περίπου 1,7 εκατ. πελάτες.

Συνέντευξη με τον  Bernard van Nuffel, Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης Δημόσιων Παρόχων Ύδρευσης | Η συνέντευξη παραχωρήθηκε στην Ανίτα Παπαχριστοπούλου, Προϊσταμένη Διεθνών Σχέσεων ΕΥΔΑΠ, Liaison officer με την Aqua Publica Europea, για λογαριασμό του Παρατηρητηρίου Βιώσιμης Ανάπτυξης του Iνστιτούτου Εναλλακτικών Πολιτικών ΕΝΑ.

Η Κωνσταντινούπολη μπορεί να ξεμείνει από νερό μέσα σε 45 ημέρες καθώς η Τουρκία υποφέρει από την χειρότερη ξηρασία της τελευταίας δεκαετίας. Η εκτεταμένη αστική ανάπτυξη είναι υπεύθυνη για το «άδειασμα» των φραγμάτων της πόλης των 17 εκατομμυρίων κατοίκων, αλλά και άλλων μητροπόλεων της χώρας. Η στάθμη του νερού στο φράγμα Ομέρλι, την κύρια πηγή νερού της Κωνσταντινούπολης, είναι στα χαμηλότερα επίπεδα των τελευταίων 15 ετών – με μόλις 20% της χωρητικότητάς του, λόγω έλλειψης βροχής.

Η κλιματική αλλαγή είναι γεγονός. Η ξηρασία, η αύξηση του πληθυσμού και η ρύπανση θα καταστήσουν πιθανότατα τη λειψυδρία καυτό θέμα στο άμεσο μέλλον. Και αρχές Δεκέμβρη στη Γουόλ Στριτ πραγματοποιήθηκε ήδη η πρώτη μεγάλη αγορά δικαιωμάτων χρήσης νερού, με συμβόλαια ύψους 1,1 δισ. δολαρίων

Του Αντώνη Ξανθάκη, Πρώην Γενικού Διευθυντού της ΕΥΔΑΠ.

Του Αντώνη Ξανθάκη, Πρώην Γενικού Διευθυντού της ΕΥΔΑΠ.

Μπορεί να μην υφίσταται ιδιωτικοποίηση της ύδρευσης ως φυσικού πόρου, αφού άλλωστε προστατεύεται από διεθνείς συνθήκες (και από το ΣτΕ), όμως η παραχώρηση των υποδομών συλλογής, αποθήκευσης, μεταφοράς και διανομής του δεσμεύει και εξαρτά απολύτως τη διαχείριση ενός δημόσιου αγαθού από ιδιωτικά συμφέροντα.Ενα ισχυρό κύμα αντίδρασης απέναντι στα κυβερνητικά σχέδια ιδιωτικοποίησης μέρους της ΕΥΔΑΠ εξαπλώνεται τις τελευταίες 10 μέρες καθώς πάνω από 64.000 πολίτες έχουν υπογράψει σχετικό ψήφισμα στη διαδικτυακή καμπάνια «Σώστε το νερό από την ιδιωτικοποίηση».

Δυστυχώς, η προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, στο πλαίσιο της καταστροφικής της πολιτικής για τη Χώρα, νομοθέτησε και ψήφισε τον επαίσχυντο νόμο 4412/16 για την παραχώρηση ύδατος, ενέργειας και τηλεπικοινωνιών σε ιδιώτες μέσω ΣΔΙΤ, τον οποίο και επικαλείται για το Εξωτερικό Υδροδοτικό Σύστημα της Αθήνας η συγκεκριμένη Δ/νση του Υπουργείου Υποδομών. 

Η Επιτροπή Ενέργειας της Ακαδημίας Αθηνών δημοσιοποιεί τα Πορίσματα και τις Εισηγήσεις της Ημερίδας «Ενέργεια και Ύδωρ στην Ελλάδα» που διοργανώθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2019.

Το Κέντρο Ευρωπαϊκών Μελετών και Σπουδών “Ιωάννης Καποδίστριας” σε συνεργασία με την Πανελλήνια Ένωση Γενικών Γραμματέων Τοπικής Αυτοδιοίκησης «Κλεισθένης» και το Ευρωπαϊκό Κέντρο Περιβαλλοντικής Έρευνας και Κατάρτισης  του Παντείου Πανεπιστημίου, διοργανώνουν το 1ο Διεθνές Φόρουμ για το Νερό, οι εργασίες του οποίου θα λάβουν χώρα στο Ζάππειο Μέγαρο στις 10 & 11 Δεκεμβρίου 2019.

Την ζοφερή πραγματικότητα, που ενδέχεται να δημιουργήσει η έντονη λειψυδρία μέχρι το 2030, εκθέτει, με γραπτή της ερώτηση προς την Κομισιόν, η Πολωνέζα ευρωβουλευτής της Ομάδας των Χριστιανοδημοκρατών, Janina Ochojska.Η Πολωνέζα ευρωβουλευτής υποστηρίζει ότι, το ήμισυ του παγκόσμιου πληθυσμού αντιμετωπίζει ήδη σοβαρή λειψυδρία για τουλάχιστον ένα μήνα το χρόνο ενώ, όπως υπογραμμίζει 700 εκατομμύρια άνθρωποι θα μπορούσαν να εκτοπιστούν και ν’ αλλάξουν πατρίδα, λόγω της έντονης λειψυδρίας έως το 2030.

Σύμφωνα με τον κ. Σαχίνη " για την τιμολόγηση, πιστεύουμε ότι η τιμή του νερού τώρα είναι εύλογη, δεν υπάρχει καμία πρόθεση αυτό ν’ αλλάξει. Σε χαμηλούς όγκους είναι πάρα πολύ φθηνό και μετά αν αρχίζεις και ξοδεύεις πολύ νερό, τότε αρχίζεις και πληρώνεις περισσότερο ανά κυβικό μέτρο. Είναι ένα εύλογο, δίκαιο τιμολόγιο".

Υπάρχει ανησυχητική αύξηση όλων των δεικτών που καταγράφουν τον κίνδυνο ερημοποίησης στην Ανατολική Μεσόγειο και στην Ελλάδα, λέει στην «Κ» ο ακαδημαϊκός Χρήστος Ζερεφός, υπογραμμίζοντας τη μεγάλη σημασία του προβλήματος με αφορμή την προχθεσινή Παγκόσμια Ημέρα για την Καταπολέμηση της Ερημοποίησης και της Ξηρασίας.

Καθώς η Ευρώπη αντιμετωπίζει νέο κύμα καύσωνα αυτήν την εβδομάδα, τα μέτρα έκτακτης ανάγκης για την ξηρασία ίσως επανέλθουν στο τραπέζι. Σύμφωνα με νέα έκθεση του WWF που δημοσιεύθηκε τη Δευτέρα (22 Ιουλίου), τα κράτη μέλη της ΕΕ δεν κάνουν αρκετά προκειμένου να περιορίσουν τις επιπτώσεις των ακραίων καιρικών φαινομένων στα βιώσιμα οικοσυστήματα γλυκών υδάτων.

Η Ελλάδα και οι άλλες χώρες της νότιας Ευρώπης (Ισπανία, Ιταλία, Κύπρος), αλλά και η Τουρκία, προβλέπεται να αντιμετωπίσουν αυξημένες ελλείψεις νερού, σύμφωνα με μια νέα επιστημονική μελέτη του Κοινού Κέντρου Ερευνών (JRC) της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Θεωρούμε ότι διοίκηση θα πρέπει να δείξει υπευθυνότητα και να ανακαλέσει την πρόχειρη και επισφαλή βάση για διαπραγμάτευση που εισηγήθηκε και να επανεξετάσει το όλο ζήτημα σε βάση που να διασφαλίζει το αντικείμενο της εταιρείας, την βιωσιμότητά της, τους εργαζομένους και την κοινωνία.

Το Σάββατο 20 Οκτωβρίου το πρωί, εκατοντάδες αγρότες και  κάτοικοι των χωριών Δαμαριώνα και Φιλώτι συγκεντρώθηκαν στην περιοχή της γεώτρησης του Άι Λια (Δαμαριώνα) διαμαρτυρόμενοι για την υφαρπαγή του νερού από τον δήμο Νάξου. Η απάντηση του δήμου στις δικαιολογημένες πρότερες αντιδράσεις (τρεις αποκλεισμοί του κεντρικού δρόμου του νησιού, παρέμβαση στο δημαρχείο) ήταν αυταρχισμός και εμπαιγμός και η ενίσχυση των αστυνομικών δυνάμεων με μια διμοιρία ΜΑΤ από τη Σύρο.

Για μια χώρα τόσο ανεπτυγμένη και προηγμένη όπως ο Καναδάς είναι απαράδεκτο, κατά τον βρετανικό Guardian, να υπάρχουν ολόκληρες κοινότητες αυτοχθόνων Ινδιάνων της χώρας που δεν έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό.

Στην Ινδία, όμως, η «ημέρα μηδέν» έχει έρθει προ πολλού για πολλές περιοχές, όπου οι βρύσες έχουν εδώ και καιρό στερέψει, αναγκάζοντας τους κατοίκους να στραφούν στο σκάψιμο πηγαδιών και την αγορά νερού.