αριστερά

Αν αυτή η πληροφόρηση είναι αναληθής, ευθαρσώς ανακαλούμε και προφανώς δεν ισχύει αυτό που αναφέραμε. Η διάχυση της αντίληψης του «όλοι ίδιοι είναι» μόνο αυτούς τους κόλακες εξυπηρετεί, αυτούς που επί σειρά ετών και με τα ίδια δοκιμασμένα λιπαντικά κινούν τα ίδια γρανάζια του μηχανισμού που τους εξέθρεψε και που καταφέρνει (;) να τους διατηρεί στα ίδια πόστα (θέσεις – κλειδιά) για να μείνει (;) και ο ίδιος ανέπαφος.

Η πέντε μηνών Διοίκηση της ΕΥΔΑΠ και το αρμόδιο υπουργείο που την εποπτεύει δεν φαίνεται να έχουν αντιληφθεί, ότι η ΕΥΔΑΠ μαζί με τις άλλες ΔΕΚΟ αποτελούν το φυτώριο των πελατειακών σχέσεων, της αδιαφάνειας και της διαπλοκής του κομματικού κράτους. Ούτε ότι συνεχίζεται η πεπατημένη της διασπάθισης δημοσίου χρήματος μέσω υπαγορευμένων εκθέσεων αναγκαιότητας και τεχνικών προδιαγραφών για τη διενέργεια κατά κανόνα πρόχειρων διαγωνισμών και στη συνέχεια αλυσίδας απευθείας αναθέσεων, όπως ακριβώς γινόταν από «το παλιό» που έχει κολλήσει σα βδέλλα στο κορμί της ΕΥΔΑΠ απομυζώντας την.

  ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2015 pameeydap.blogspot.com Συνάδελφοι-Συναδέλφισσες                              Την Παρασκευή 16 Οκτώβρη η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ψήφισε στη Βουλή το πολυνομοσχέδιο προχωρώντας με ταχύτατους ρυθμούς στη διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης ,το τσάκισμα στους μισθούς, τις συντάξεις και των εργασιακών δικαιωμάτων. Το πολυνομοσχέδιο φέρνει επιπλέον ανατροπές στο Ασφαλιστικό, με αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης στα 67 χρόνια για όλους, επιβάλλει νέες μειώσεις στις συντάξεις κύριες και επικουρικές, χαρακτηρίζει υψηλόμισθους τους συνταξιούχους με 1000 ευρώ μεικτά, νέες μειώσεις και πρόστιμα για κάθε χρόνο συνταξιοδότησης πριν από τα 67 έτη, ενισχύει και συνεχίζει τη φοροκαταιγίδα που πλήττει τις εργατικές-λαϊκές οικογένειες, διατηρώντας τον ΕΝΦΙΑ, θεσπίζοντας πιο αυστηρούς κανόνες για όσους εντάχθηκαν στις ρυθμίσεις των 100 δόσεων. Αυξάνουν τις τιμές σε βασικά είδη εφαρμόζοντας ΦΠΑ 23%. Αυξάνουν ακόμα και την τιμή στα ήδη πανάκριβα εισιτήρια.Η γραμματεία του ΠΑΜΕ της ΕΥΔΑΠ χαιρετίζει τα δεκάδες σωματεία .εργατικά κέντρα ,ομοσπονδίες ,λαϊκές επιτροπές και φορείς που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του ΠΑΜΕ για οργάνωση της πάλης παντού  και πήραν μέρος στη συμβολική κατάληψη στο Υπουργείο εργασίας και στο συλλαλητήριο στις 16 Οκτώβρη. Οργάνωση της πάλης απέναντι στη νέα ακόμα πιο βάρβαρη επίθεση που εξαπολύει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ και ισοπεδώνει κάθε εργασιακό- λαϊκό δικαίωμα.Εμείς σαν γραμματεία ΠΑΜΕ από την πρώτη στιγμή καλέσαμε να συμμετάσχουν και σωματεία της ΕΥΔΑΠ(σύλλογος προσωπικού-σωματείο εργατοτεχνιτών-σύλλογος ειδικών υπηρεσιών) αλλά και η ΟΜΕ-ΕΥΔΑΠ χωρίς βέβαια ανταπόκριση. Είναι ώρα να παραμεριστεί ο παλιός και ο νέος κυβερνητικός συνδικαλισμός, που όλα αυτά τα χρόνια στήριξε τις κυβερνήσεις και τα μνημόνιά τους, άφησε απροετοίμαστο το κίνημα, επιδίωξε να το εντάξει στη λογική της κυβερνητικής διαχείρισης, εντός των τειχών του μονόδρομου της ΕΕ και της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.Στην αντεργατική - αντιλαϊκή σφαγή δεν υπάρχει  λαϊκή συναίνεση. Δεν υπάρχει άλλη λύση εκτός από αυτή της συλλογικής δράσης και διεκδίκησης.Συλλογική σύμβαση:  Με ευθύνη όλων...

Η Λαϊκή Ενότητα φιλοδοξεί να γίνει η φωνή εκείνων που σήμερα δεν έχουν φωνή, η δύναμη των αδυνάμων, η αφετηρία για το μέτωπο που θα εκπροσωπήσει τη συμμαχία των εργαζομένων, των ανέργων, της αγροτιάς, των αυτοαπασχολούμενων, των μικρομεσαίων στρωμάτων της πόλης, της διανόησης και των ανθρώπων του πολιτισμού, στην κοινή προσπάθεια για να βαδίσει η ελληνική κοινωνία το δρόμο προς την δημοκρατία, την ισότητα, τον σοσιαλισμό.

Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ μετά από αλλεπάλληλες πολιτικές γκάφες και παλινωδίες, παραιτήθηκαν αφήνοντας πίσω τους καταστροφικά αποτελέσματα. Όχι μόνο δεν υλοποίησαν το Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης και δεν έσκισαν τα Μνημόνια όπως υποσχέθηκαν. Αντίθετα έφεραν ένα νέο,

Το δικό μας ΟΧΙ είναι ένα μεγάλο ΝΑΙ στη ρήξη. Για έναν άλλο δρόμο χωρίς μνημόνια και χρέος, χωρίς ευρώ και ΕΕ. Για μια αντεπίθεση των λαϊκών αγώνων, για την κατάκτηση των δίκαιων εργατικών αιτημάτων.Σήμερα απαιτείται αγώνας για να μην περάσουν τα νέα μνημόνια και οι νέες αποικιοκρατικές δανειακές συμβάσεις. Απαιτείται η πιο πλατιά εργατική και λαϊκή ενότητα για την ρήξη με τους δανειστές, την ΕΕ και τις δυνάμεις του κεφαλαίου, απέναντι στην νέα «εθνική συναίνεση» της υποταγής. Με την δημιουργία λαϊκών συνελεύσεων και επιτροπών του «ΟΧΙ της ρήξης» σε χώρους δουλειάς σε συνδικάτα στις γειτονιές, για να οργανωθεί ο λαός.

Μερικοί προβληματισμοί που προκύπτουν μετά την συνάντηση που είχαμε σαν συλλογικότητα με την καινούρια διοίκηση για την οποία θα βγει συλλογική ανακοίνωση, άλλα στο σημείωμα μου αυτό οφείλω να ενημερώσω για τα δικά μου συμπεράσματα τους συναδέλφους του σωματείου μου

Το βράδυ της 15ης Ιουλίου, μέρα γενικής απεργίας στο δημόσιο, τους δήμους και τα νοσοκομεία ενάντια στο νέο μνημόνιο, στο συλλαλητήριο που διοργανώθηκε, η αστυνομία της “κυβέρνησης της αριστεράς” ξόδεψε όλο της το μένος και οι διαδηλωτές δέχθηκαν απρόκλητα ιδιαίτερα βίαιη επίθεση από τα ΜΑΤ, που αφού ξυλοκόπησαν και τραυμάτισαν διαδηλωτές τους συνέλαβαν χωρίς λόγο και τους ξυλοκόπησαν ακόμα και μετά τη σύλληψή τους.

Το ΣΕΚΕΣ συνεχίζει να αντιπαλεύει τα μνημόνια και σε κάθε πολιτική που τα υπηρετεί. Διατηρεί ακέραια την ενωτική και αγωνιστική του πρόσκληση και στις νέες συνθήκες, ώστε να συνεχιστεί ο αγώνας για δημόσια ΕΥΔΑΠ στην υπηρεσία της κοινωνίας.

Εγκρίθηκαν κατά πλειοψηφία από την αρμόδια Επιτροπή της Βουλής και με τη στήριξη ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, οι διορισμοί των Κωνσταντίνου Παπαδόπουλου και Ιωάννη Μπενίση, στις θέσεις του προέδρου και του διευθύνοντος συμβούλου της ΕΥΔΑΠ Α.Ε μετά από πρόταση του αναπληρωτή υπουργού Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας και Τουρισμού Χρήστου Σπίρτζη.

Ο δρόμος, λοιπόν, είναι μια πολύ επιθετική ταξικά πολιτική σε βάρος των ανώτερων εισοδηματικών κατηγοριών, με φορολόγηση επιπέδου Ρούζβελτ και η αξιοποίηση των πόρων εξ ολοκλήρου υπέρ των ανέργων και των πολύ χαμηλόμισθων εργαζομένων. Προσοχή! Αυτή η πολιτική, ξαναλέω, δεν αντιστοιχεί σε άγριο κομμουνισμό με ελευθεριακές προδιαγραφές, αλλά στο ιστορικό προηγούμενο της πολιτικής του Ρούζβελτ, που συνδέθηκε μεταπολεμικά με την πιο πετυχημένη αναπτυξιακά περίοδο της ιστορίας του καπιταλισμού.

Μια επερχόμενη κυβέρνηση της αριστεράς στη χώρα, που λέει ότι είναι ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις των δημόσιων αγαθών, για να αποδείξει ότι αυτά που λέει τα εννοεί κιόλας, θα χρειασθεί να υλοποιήσει αυτή την κατεύθυνση κοινωνικοποίησης, προκρίνοντας ακριβώς συλλογικές δομές διαχείρισης των αποθεμάτων νερού σε κάθε περιοχή.

Συνδυάστε το θαυμάσιο κοκκινόχωμα που άφησε για περίπου ένα εικοσιτετράωρο το συνεργείο της ΕΥΔΑΠ με τις φιλοτεχνημένες σχάρες και ζήστε, εντελώς δωρεάν, στιγμές έντασης στην καρδιά της πόλης!

Αναβολή εκλογών και συνέχιση των μεταρρυθμίσεων ζήτησε από την Αθήνα ο δισεκατομμυριούχος αμερικανός επενδυτής John Paulson ιδρυτής της Paulson & Co. Inc., που συμμετέχει με σημαντικά ποσοστά άνω του 5% στο μετοχικό κεφάλαιο της Eurobank και της EYΔΑΠ, από το βήμα του 16ου Annual Capital Link Invest in Greece Forum στη Νέα Υόρκη.

Συνέντευξη τύπου έδωσαν σήμερα τα μέλη της Αναρχοσυνδικαλιστικής Πρωτοβουλίας ΡοσινάντεΟ Γιάννης Ανδρουλιδάκης εκ μέρους της Ροσινάντε, αφού αναφέρθηκε στην καθόλα ειρηνική συμπόρευση του μπλοκ στη διαδήλωση, επισήμανε πως η αστυνομία επέλεξε πάση θυσία την ένταση γιατί υπήρχε πολιτική απόφαση για τη διάλυση της πορείας. Κατήγγειλε ότι ο γνωστός για τις σχέσεις με την Χρυσή Αυγή από την υπόθεση Κουσουρή διμοιρίτης των ΜΑΤ Λυκιαρδόπουλος (Δαρείος), όταν το μπλοκ της Ροσινάντε έφτανε στο Σύνταγμα, έδωσε εντολή στους άνδρες του να φορέσουν τις μάσκες και να βρίσκονται σε ετοιμότητα. Τόνισε ακόμη πως τα τρία τελευταία χρόνια ο συγκεκριμένος επικεφαλής δείχνει να έχει μια ειδική προτίμηση στο να περικυκλώνει τα μπλοκ του συγκεκριμένου χώρου.

Ολοκληρώθηκε η συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην οποία καλούσαν η ΠΟΣΠΕΡΤ και η ertopen, με αφορμή τη συμπλήρωση ενός έτους από την εισβολή των ΜΑΤ στο Ραδιομέγαρο.

«Δεν είμαστε σαν τα κόμματα της κάστας ή σαν εκείνα τα παραδοσιακά κόμματα του 1900, εμείς συζητάμε ανοιχτά. Είμαστε ένα οριζόντιο, διαφανές και δημοκρατικό κίνημα», επιμένουν να λένε τα διάφορα ηγετικά στελέχη από την εξέδρα. «Είναι περισσότερα τα κοινά μας στοιχεία από αυτά που μας χωρίζουν. Είμαστε εδώ για να κυβερνήσουμε την Ισπανία, φθάνοντας στην εξουσία»

Γράφει: Κώστας Γούσης - Σκέψεις - 31/08/2014#Ο Andrey Brazhevsky στις 30 Αυγούστου θα γιόρταζε τα 27α γενέθλιά του.Πόσο θα θέλαμε, αγαπημένε μας Μαγιακόφσκι, ο στίχος «όλα στην Οδησσό έγιναν» να μας θυμίζει σύννεφα με παντελόνια, άψογα τρυφερούς εραστές, τζοκόντες που πρέπει να κλαπούν. Κι όμως από τις 2 Μαΐου του 2014 η μακρινή και πένθιμη Οδησσός θα μας θυμίζει για τώρα και για πάντα τη θηριωδία των νεοναζιστών του Δεξιού Τομέα, την οργανωμένη δολοφονική επιχείρηση στο κτίριο των συνδικάτων. Τα δυτικά μέσα έγραψαν για 48 νεκρούς. Οι μαρτυρίες μιλούν για πολύ περισσότερους.Είναι σίγουρο, Βαλόντια, ότι πρώτος εσύ πλάι στους έρωτες θα έγραφες για τη δοξασμένη από ήρωες Οδησσό. Την πόλη που έδειξε ότι και σε τούτη ακόμη την αντιηρωική εποχή μας υπάρχουν άνδρες και γυναίκες που δεν αφήνονται έρμαια της δειλίας. Οι πεσόντες στο κτίριο των συνδικάτων θα ταρακουνάνε πάντα τη συνείδησή μας θυμίζοντας εκείνους κι εκείνες. Που δεν τρέμουν μην τυχόν και πάρουν την ευθύνη, που δεν κρύβονται πίσω από εντολές, που όταν γίνονται σφαγές δεν παριστάνουν ότι δεν ακούνε μήτε κλάμα μήτε θρήνο, που δεν κοιτάνε μόνο τη δουλειά τους, που δε δένουν το λιοντάρι με τα’ αρνί και δε συμφιλιώνουν το ποντίκι με τη γάτα. Άνδρες και γυναίκες που είτε είχαν την τύχη να διαβάσουν το ποίημα σουγια τους δειλούς είτε όχι, το έκαναν πράξη.Σύντροφε τι τρέμεις; Τι συμβαίνει λοιπόν; Στο ενυδρείο θέλεις να σε βάλω; Η επανάσταση απαιτεί, να υπάρχει θάρρος, θάρρος, και άλλη μια φορά θ-ά-ρ-ρ-ο-ς. Ο Andrey Brazhevsky ήταν ένας απ’ αυτούς που είχαν το θάρρος.Ο Andrey Brazhevsky στις 30 Αυγούστου θα γιόρταζε τα 27α γενέθλιά του.Εργαζόταν ως προγραμματιστής αλλά ήταν αφιερωμένος στη μαχητική πολιτική δραστηριότητα. Ήταν μέλος της μαρξιστικής οργάνωσης Μποροτμπά (Αγώνας), η οποία ιδρύθηκε το Μάιο του 2011 μέσα από διεργασίες συμπόρευσης οργανώσεων, διαφοροποιήσεων από την πορεία εκφυλισμού του ΚΚ Ουκρανίας, κυρίως σε επίπεδο νεολαίας, διαφόρων ρευμάτων και αντικαπιταλιστικών κινήσεων με στόχο μια νέα...

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι, Στην ανακοίνωσή μας στις 11/6/2014 εν όψει του 33ου Συνεδρίου της Ομοσπονδίας, θέταμε το ερώτημα αν το 33ο θα ήταν «Συνέδριο ανατροπής πολιτικών και ανασυγκρότησης του συνδικαλιστικού κινήματος της ΕΥΔΑΠ ή συνέδριο ανακύκλωσης συμβιβαστικών αντιλήψεων και συμβιβασμένων προσώπων». Δυστυχώς και παρά τις προσπάθειές μας αποδείχτηκε το δεύτερο. ΔΑΚΕ και ΠΑΣΚΕ, με δεδομένους και παγιωμένους τους συσχετισμούς υπέρ της πρώτης, οργάνωσαν ένα Συνέδριο μόνο και μόνο για να διεκπεραιώσουν τυπικά τη διαδικασία αλλαγής φρουράς στην ηγεσία της Ομοσπονδίας.Τα στελέχη των δύο παρατάξεων δεν κατέφυγαν ούτε καν στις συνήθεις και για το θεαθήναι φραστικές «κοκορομαχίες» όπως συνήθιζαν κατά το πάλαι ποτέ «ένδοξο» δικομματικό παρελθόντος. Αντιλαμβανόμενοι, ότι κανέναν και καμία συνάδελφο δεν μπορούν πια να πείσουν ότι πρόκειται για αντίπαλες παρατάξεις, προσήλθαν στο συνέδριο ως συνιστώσες της ίδιας παράταξης. Αντάλλαξαν μεταξύ τους φιλοφρονήσεις για το πόσο πολύ «αγωνίστηκαν» συλλέγοντας υπογραφές κατά της ιδιωτικοποίησης της ΕΥΔΑΠ, για το πόσο καλή που ήταν η ΣΣΕ που υπέγραψαν με την αποδοχή του μνημονιακού πλαισίου και μειώσεις 35% αφού «καταφέραμε και κρατήσαμε τις δουλειές μας», για το πόσο σωστή ήταν η μετατροπή των συνδικαλιστικών φορέων σε πλασιέ δικηγορικών γραφείων, αφού κερδίσαμε (;) όλες τις προσφυγές, (πλην φυσικά αυτής στο ΣτΕ, που κρίθηκε εκπρόθεσμη) και, κυρίως, για το πόσο κακές είναι οι παρατάξεις της αριστεράς που δεν καταλαβαίνουν ότι σε αυτές τις δύσκολες εποχές «μια χαρά την βολέψαμε μέχρι σήμερα» αφού «κάνουμε ότι μπορούμε». Δεν είπαν πότε βγήκαν να ενημερώσουν τους εργαζόμενους για το «πάρτι» εργολαβιών, παραχωρήσεων, συμβούλων και κατασπατάλησης του ζεστού δημόσιου χρήματος που συντελείται από τη διοίκηση; Ποιες συμβάσεις παραχώρησης αντικειμένων της ΕΥΔΑΠ σε ιδιώτες – εργολάβους καταψήφισαν, οι εκπρόσωποί μας(;) στο ΔΣ της ΕΥΔΑΠ συναδ. Αγγελάκης και Μουτάφης; Μήπως τις συμβάσεις παραχώρησης (και μάλιστα μακροχρόνιες) των Κέντρων Βιολογικών Καθαρισμών Ψυττάλειας και Θριασίου; Μήπως τις εργολαβίες συντήρησης και βλαβών του δικτύου ύδρευσης και του δικτύου αποχέτευσης;...

ΟΙ ΑΡΙΣΤΕΡΕΣ ΑΓΩΝΙΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΑΓΚΑΙΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣΤο δίλημμα μας δεν ήταν ανάμεσα στο να διαπραγματευτούμε ή να πολεμήσουμε, αλλά ανάμεσα στον θάνατο και την ζωή. Εμείς επιλέξαμε να χτίσουμε ζωή, αλλά στη μέση ενός πολέμου – που δεν ήταν λιγότερο θανατηφόρος.Εισαγωγή.Στο κείμενο «Η ΛΑΪΚΗ ΑΓΩΝΙΑ, Η ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΕΛΠΙΔΑ ΚΑΙ Η ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΝΙΚΗ», της 1η Μαΐου 2014,(http://seke2012.blogspot.gr/2014/05/blog-post.html) ανέφερα: «Το κείμενο που ακολουθεί είναι ένα κείμενο αγωνίας από τη μικρή, προσωπική, μου εμπειρία. Η οποία, συνοπτικά, είναι εμπειρία σκεπτικισμού και απογοήτευσης για τον κόσμο της πολιτικής Αριστεράς και αναστολών και δυσπιστίας για τα ευρύτερα τμήματα της κοινωνίας που προσεγγίζουν ή θέλουν να προσεγγίσουν την Αριστερά. Εκτιμώ ότι το δίπολο «κεντροποίηση-συντηρητικοποίηση» της γραμμής του ΣΥΡΙΖΑ απ’ τη μια και ένας «εντεινόμενος-επιθετικός» σεχταρισμός της υπόλοιπης Αριστεράς απ’ την άλλη είναι βασικές αιτίες αυτής της εμπειρίας και οδηγούν την κοινωνία σε στρατηγική ήττα. Παράλληλα, ελπίζω, αυτό το κείμενο, να είναι μια συμβολή στην αποτροπή μιας τέτοιας προοπτικής».Τα εκλογικά αποτελέσματα των Ευρωεκλογών του Μαΐου 2014(συντριπτική ήττα για την κυβέρνηση, νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, ήττα για ΚΚΕ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ, σταθεροποίηση γενικά για την όλη Αριστερά στα επίπεδα του 34%, αύξηση αποχής, άνοδος ΧΑ, επιτυχία συστημικών μορφωμάτων - ΛΑΟΣ, Ποτάμι, Έλληνες Ευρωπαίοι Πολίτες κλπ.-), παρά τα αντιφατικά στοιχεία που καταδεικνύουν, δυστυχώς ενίσχυσαν την αγωνία μου. Υπάρχει πληθώρα συμπερασμάτων, θετικών και αρνητικών, που προκύπτουν για την Αριστερά, και από τις τοπικές και περιφερειακές εκλογές, και τα οποία οφείλει να αποκωδικοποιήσει κι ενσωματώσει στην πολιτική της. Ενδεικτικά μόνο: Σκουριές, Δημοψήφισμα Θεσσαλονίκης για το νερό, εκλογή της Κούνεβα, Χαλάνδρι, Μανωλάδα, Πάτρα, περιφέρεια Αττικής, αλλά και Βόλος, Πειραιάς, Αθήνα, Βριλήσσια και πολλά ακόμα.Κεντρικά όμως, και από την πλευρά της λαϊκής αγωνίας, εκτιμώ ότι το κυρίαρχο ζήτημα που αναδείχτηκε είναι η συγκράτηση της αριστερής δυναμικής, που κατά τη γνώμη μου οφείλεται στο δίπολο που αναφέρω πιο πάνω («κεντροποίηση-συντηρητικοποίηση» της γραμμής του ΣΥΡΙΖΑ απ’ τη μια και ένας «εντεινόμενος-επιθετικός» σεχταρισμός της υπόλοιπης Αριστεράς απ’ την άλλη) και που καθορίζει και τις σημαντικές αλλαγές και προσαρμογές που, κατά τη γνώμη μου, πρέπει να κάνουν τα κόμματα της Αριστεράς.✓ Στροφή προς τα αριστερά για...

Ν’ αποτρέψουμε την προοπτική μιας στρατηγικής ήττας της ελληνικής κοινωνίας. Είναι πασιφανές ότι υπάρχει πολιτικό φράγμα στην αποτελεσματικότητα του κινήματος που αναπτύσσεται τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα. Ευτυχώς, το θέμα των πολιτικών συσχετισμών στην ελληνική κοινωνία δεν κρίθηκε τελεσίδικα το 2012 και η 2ηευκαιρία είναι μπροστά μας. Ενώ όλες οι δυνάμεις του συστήματος υποτάσσονται στην κυρίαρχη για το κεφάλαιο επιλογή της ολομέτωπης επίθεσης στην εργατική τάξη και την κοινωνία στην Ελλάδα, οι δυνάμεις που υποτίθεται πως μιλούν και δρουν από τη μεριά των εργατικών κι ευρύτερων κοινωνικών συμφερόντων μεγενθύνουν υπαρκτές ή ανύπαρκτες μεταξύ τους, ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές, και δεν μπορούν να προτάξουν μια πολιτική μετωπικής συμμαχίας, σε μια από τις πιο κρίσιμες ιστορικές στιγμές για την πορεία της ελληνικής κοινωνίας, Και τι να κάνουμε; Η ανόρθωση των κοινωνικών ερειπίων, με άμεση βελτίωση της θέσης της εργατικής τάξης, η υπεράσπιση των κοινωνικών αγαθών (υγεία, παιδεία, κατοικία, μετακινήσεις, ρεύμα, νερό, επικοινωνίες, δημόσιος χώρος) ως δημόσια - κοινά αγαθά, η θεσμική επαναθεμελίωση των ατομικών και συλλογικών ελευθεριών και των δημοκρατικών δικαιωμάτων, η διαγραφή του χρέους και η υλοποίηση ενός γιγαντιαίου πρόγραμματος δημόσιων επενδύσεων με ανατροπή στο  παραγωγικό μοντέλο και στις κοινωνικές δυνάμεις που θα παίρνουν το πάνω χέρι στην παραγωγική διαδικασία, ώστε να βρουν δουλειά 1,5 εκατομμύριο άνεργοι,είναι το απαραίτητο έδαφος για τη δημιουργία ενός αναγεννητικού κοινωνικού κινήματος και ενός πολιτικού μετώπου που θα δόσει όραμα στην κοινωνία κι ελπίδα στο λαό μας Να διαμορφωθεί, τώρα, ένα παναριστερό πολιτικό μέτωπο κοινωνικής σωτηρίας και ανόρθωσης. Ο κόσμος του αγώνα, ο κόσμος της εργασίας, ο κόσμος της απελπισίας να βρει το κουράγιο να σηκωθεί και να επιβάλλει σε όλους να κάνουν τα αναγκαία. Τα τελευταία δύο χρόνια μια φορά βρέθηκε όλη η Αριστερά (και το συνδικαλιστικό κίνημα) την ίδια στιγμή, στον ίδιο χώρο (ΕΡΤ) και προκλήθηκε κυβερνητική κρίση και αλλαγή κυβέρνησης.«Η κυβέρνηση της Αριστεράς», που πρέπει να υπάρξει, «είτε θα είναι επαναστατική, είτε δε θα...

Εταιρεία νερού και αποχέτευσης της Ταλίν ( πρωτεύουσα της Εσθονίας)Η πτώση του Βερολίνου ήταν η έναρξη σειράς ιδιωτικοποιήσεων σε όλη την Ανατ. Ευρώπη. Η αφορμή για τη μετοχοποίηση και την πώληση της Εταιρείας νερού της Ταλίν ήταν η αδυναμία της να πάρει δάνεια για την περαιτέρω ανάπτυξη του δικτύου αποχέτευσης!! 6% των κατοίκων της Ταλίν δεν είχε συνδεθεί με το κεντρικό δίκτυο Αποχέτευσης , το 9% του νερού  προς κατανάλωση ήταν χαμηλής ποιότητας και η Μονάδα Επεξεργασίας Λυμάτων έχριζε βελτίωσης.  Η συγκεκριμένη εταιρεία ανήκε στο δήμο της Ταλίν και ο δήμος αποφάσισε να προκηρύξει διαγωνισμό για την πώληση του 50,4 % των μετοχών της. Οι υποψήφιοι αγοραστές  έπρεπε να εξασφαλίσουν δυο κριτήρια: την υψηλότερη τιμή των μετοχών και μη αύξηση των τιμολογίων νερού, παρά μόνο στα όρια του πληθωρισμού. Η Δημοτική Εταιρεία Υδρευσης και Αποχέτευσης της Ταλίν (Talinn Waterworks and Sewerage Enterprise (TWSME)) μετονομάστηκε σε  Talinn Water Ltd (τοπική γλώσσα AS Tallinna Vesi) το Μαιο του 1997. Ειχε λάβει από το 1994 δάνειο 22,7 εκατομμύρια ευρώ από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης (EBRD) για τα έτη 1994-2009 για τη βελτίωση υπηρεσιών υδρευσης και την επέκταση της Μονάδας Επεξεργασίας Λυμάτων  τον Ιούλιο του 1999, το Δημοτικό Συμβούλιο αποφάσισε την πώληση του 33% των μετοχών σε ιδιώτη επενδυτή. Το Μάρτιο του 2000, το δημοτικό Συμβούλιο πρότεινε την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου προς πώληση σε 50,4%με τη λογική της εξασφάλισης δανείου από την τράπεζα σταδιακά για τα επόμενα χρόνια 255 εκατομμύρια ευρώ. 2 προσφορές παρουσιάστηκαν και από το Δημοτικό Συμβούλιο επιλέχθηκε η International Water United Utilities (IWUU) το Δεκέμβριο του 2000. Η συγκεκριμένη εταιρεία πλήρωσε για το 50,4% των μετοχών της  AS Tallinna Vesi , 85,1 εκατομμύρια από τα οποία τα 44 ενσωματώθηκαν στο μετοχικό κεφάλαιο της και τα 41,1 στον τραπεζικό λογαριασμό του Δήμου της Ταλίν. Στο παρακάτω σχήμα (fig. 1), φαίνονται οι επενδυτές και τα ποσοστά μετοχών που κατείχαν...

To πλαίσιο της κινητοποίησης είναι το ακόλουθο: "Η ανάληψη της ελληνικής προεδρίας στην ΕΕ από 01.01.14 σηματοδοτεί την κλιμάκωση της επίθεσης και νέα δεινά για τους εργαζόμενους τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη. Παρά τα παχιά λόγια και τις «ενέσεις ελπίδας» των Σαμαρά, Βενιζέλου ότι «τα δύσκολα πέρασαν», η πολιτική της ΕΕ, και οι προτεραιότητες της ελληνικής προεδρίας δείχνουν το αντίθετο. Οι προτεραιότητές τους σύμφωνα με τις ανακοινώσεις τους είναι: α) η ενίσχυση της «ανταγωνιστικότητας» των πολυεθνικών της ΕΕ με στόχο την «προσαρμογή των μισθών» στο επίπεδο των «ανταγωνιστών της ΕΕ», δηλαδή Κίνα, Ινδία, Βραζιλία κλπ!! β) Η ενίσχυση της «δημοσιονομικής και τραπεζικής ενοποίησης», που σημαίνει δρακόντια μέτρα επιβολής μιας βάρβαρης λιτότητας, διάλυσης των δημόσιων αγαθών σε όλη την Ευρώπη και σκληρής επιτροπείας από την ΕΕ για την επιβολή τους γ) η «ενίσχυση της αμυντικής πολιτικής», δηλαδή η παραπέρα στρατιωτικοποίηση της ΕΕ και των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων στην περιοχή μας πρώτα από όλα, για τις οποίες ο Σαμαράς υπερηφανεύτηκε ότι πληθαίνουν δ) την ενίσχυση της αντιμεταναστευτικής και ρατσιστικής υστερίας μέσα από την ενίσχυση των μηχανισμών τύπου Frontex, που σημαίνει νέες Λαμπεντούζες, ενίσχυση του ρατσισμού και του φασισμού. Στην τετράχρονη πάλη του ελληνικού λαού ενάντια στην μνημονιακή λαίλαπα, με το 1,5 εκατομμύριο άνεργους, την κατάλυση κάθε έννοιας εργατικού δικαιώματος, το τσάκισμα μισθών και συντάξεων κατά 40% - 50%, τη μετατροπή όλης της χώρας σε «Ειδική Οικονομική Ζώνη» ασύδοτης εκμετάλλευσης του παραγόμενου πλούτου απ’ το μεγάλο ξένο και ντόπιο κεφάλαιο, αποκαλύφθηκε ολοκάθαρο ότι η ΕΕ αποτελεί έναν μηχανισμό απόλυτα εχθρικό στα συμφέροντα των λαών. Τα δύο από τα τρία μέλη της τρόικας...

Στο εγγύς μέλλον το κεντρικό ιδεολόγημα της καταρρέουσας καπιταλιστικής εξουσίας που θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε είναι ότι οι εργατικές κινήσεις τα συνδικάτα και κυρίως οι ιδέες και οι πρακτικές των αριστερών εν γένη πριμοδοτούνται από εξωγενείς παράγοντες και όχι σαν αποτέλεσμα της ζύμωσης που έχει διενεργηθεί στην εξαθλιωμένη κοινωνία μας δίνοντας στην αριστερά το ιδεολογικό τουλάχιστον προβάδισμα. Θα επιχειρηθεί να αντιμετωπιστεί το κίνημα σαν αντεθνικό αντιπατριωτικό και σαν μεταδιδόμενη ασθένεια παλαιού τύπου εργατοπατερισμού βοηθουμένης και της έως τώρα ηγεσίας βεβαίως που δεν είναι άμοιρη ευθυνών για τις ήττες που έχουν υποστεί οι εργαζόμενοι στα χρόνια της χολέρας που ζούμε Φυσικά φορέας αυτής τη ασθενείας θα επιχειρηθεί από τα φιλελεύθερα ελεγχόμενα media της διαπλοκής και τις παρακρατικές παραφυάδες της χρυσής αυγής να παρουσιαστεί ο αριστερός χώρος με ότι αυτό συνεπάγεται συκοφαντίες καταστολή και αποπροσανατολισμός από τα πραγματικά προβλήματα. την προσπάθεια την βιώνουμε ήδη με την θεωρία των δυο άκρων που και ανιστόρητη είναι και επικίνδυνη για τη δημοκρατία είναι και σε επικίνδυνες ατραπούς οδηγείΗ λογική κατάληξη αυτής της προσπάθειας θα είναι ότι από τούδε και στο εξής κάθε απεργιακή κίνηση διαμαρτυρία η κινηματική πράξη θα θεωρείται απροσχημάτιστα ποια και καθώς ήδη έχουν έτοιμο το νομικό οπλοστάσιο τους ως ανατρεπτική ως παράγοντας αποσταθεροποίησης και εν γένη ως αντιπατριωτικής μιας και θα εμποδίζει την ανάπτυξη τους έστω και με τους όρους σκλαβιάς που έχουν επιβάλει στην κοινωνία που ούτε τις αντιστάσεις ούτε την ψυχολογία διαθέτει μετά από τρία χρόνια χαμένων αγώνων Στόχος του κινήματος πλέον πρέπει να είναι κυρίως η εμψύχωση του κοινωνικού ιστού η ριζοσπαστικοποίηση του με ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο για την αποκατάσταση της σχέσης εμπιστοσύνης με την κοινωνία Στόχος του κινήματος επίσης πρέπει να γίνει η απεμπόληση της αμυντικής στάσης που έχει τηρήσει μέχρι υποψίας η έως τώρα ηγεσία και να περάσει στην αντεπίθεση Επιβάλουν οι καιροί ποια να βγούμε επιθετικά μπροστά να προλαμβάνουμε τις...

Σε Βόρεια και Λατινική Αµερική αλλά και στην Ευρώπη, δεκάδες δήµοι, επαναδηµοτικοποιούν τις υπηρεσίες τους, διαπιστώνοντας υπερβολική αύξηση των τιµολογίων, κακή συντήρηση των δικτύων, υποβάθµιση της ποιότητας του νερού.Στη Βολιβία για να διατηρηθεί το ιδιωτικό µονοπώλιο απαγορεύτηκε στους κατοίκους η συλλογή του νερού της βροχής. Στις Βρυξέλλες µολύνθηκε ο ποταµός που διασχίζει την πόλη, αφού για δέκα µέρες δεχόταν τα αστικά λύµατα, επειδή η ιδιωτική εταιρεία έκρινε ασύµφορη την επεξεργασία τους. Η ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών ύδρευσης, όπου και αν εφαρµόστηκε, απέτυχε.Στην Ελλάδα το κίνηµα κατά της ιδιωτικοποίησης της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ βρίσκεται σε ανάπτυξη. Όλο και περισσότεροι/ες πείθονται για τους κινδύνους από το ξεπούληµά τους σε ιδιώτες. Τα οικονοµικά στοιχεία είναι συντριπτικά σε βάρος αυτής της πολιτικής. Δεν πρόκειται για αναπτυξιακή επιλογή, αλλά για πλιάτσικο σε βάρος της δηµόσιας περιουσίας και του δηµόσιου συµφέροντος.Ο στόχος να παραµείνουν οι δύο εταιρείες στην ιδιοκτησία του κράτους είναι εφικτός. Πολλοί όµως ρωτούν: είναι σήµερα εξασφαλισµένη η διαχείριση των δικτύων του νερού και της αποχέτευσης προς όφελος της κοινωνίας; Η απάντηση είναι «όχι». Σήµερα, στην Αθήνα της ανθρωπιστικής κρίσης, πολίτες µένουν χωρίς νερό επειδή αδυνατούν να πληρώσουν το λογαριασµό. Οι δηµοτικές υπηρεσίες στο Κερατσίνι, µένουν χωρίς νερό, επειδή υπάρχει οικονοµική διένεξη µεταξύ Δήµου και ΕΥΔΑΠ. Πολλοί δήµοι στην Αττική χρησιµοποιούν ακόµα βόθρους.Οι επιχειρήσεις αυτές υπήρξαν τυπικά και µόνο δηµόσιες. Στην πράξη, λειτούργησαν ως το κέλυφος ικανοποποίησης ιδιωτικών συµφερόντων. Με ευθύνη των κυβερνήσεων, έγιναν πεδίο διαπλοκής, έντονης κοµµατικοποίησης, µηχανισµός εξυπηρέτησης πελατειακών σχέσεων και µικροκοµµατικών συµφερόντων. Όλα αυτά περιόρισαν, ιδίως τα τελευταία χρόνια, δραµατικά την αποτελεσµατικότητά τους και έπληξαν την κοινωνική νοµιµοποίησή τους.Χρησιµοποιώντας τα προβλήµατα αυτά ως άλλοθι, οι κυβερνήσεις της τελευταίας εικοσαετίας έθεσαν σε εφαρµογή µια πολιτική µε την οποία κατέστησαν τις δηµόσιες επιχειρήσεις κοµµατική τους λεία και πεδίο επέκτασης της δράσης του ιδιωτικού κεφαλαίου. Αυτό έγινε άµεσα µέσω των ιδιωτικοποιήσεων αλλά και...

του Γιάννη Φασουλά1. Η επίθεση της κυβέρνησης στο βιοτικό επίπεδο και τις κατακτήσεις του ελληνικού λαού παίρνει κολοσσιαίες διαστάσεις. Μετά τις τεράστιες περικοπές στους μισθούς και τις συντάξεις και συνολικά στις αποδοχές έρχεται η τεράστια φορολογική αφαίμαξη του 2013. Η οικονομική δραστηριότητα είναι στο ναδίρ με αποτέλεσμα  οι άνεργοι να  έχουν ξεπεράσει το ενάμισι εκατομμύριο. Το ξήλωμα κοινωνικών κατακτήσεων που ήταν σε σημαντικό βαθμό αποκούμπι για ευρύτερα λαϊκά στρώματα φορτώνει νέα και όλο μεγαλύτερα βάρη στους εργαζομένους. Οι επιπτώσεις στον εργαζόμενο λαό, ιδιαίτερα σε ανέργους, μισθωτούς, συνταξιούχους και ελεύθερους επαγγελματίες είναι τεράστιες. Η πρόσφατα δημοσιευθείσα έρευνα της ΓΣΕΒΕΕ αποτυπώνει ανάγλυφα την τραγική κατάσταση:  → Το 2012 οκτώ στους δέκα εργαζομένους έχουν περιορίσει τα βασικά είδη διατροφής, το 94% έχει σταματήσει τις εξόδους αναψυχής, έχει περιορίσει σε πολύ μεγάλο βαθμό τις δαπάνες ένδυσης και υπόδησης, ενώ το 83% την θέρμανση των νοικοκυριών. Ο μισός πληθυσμός βρίσκεται, ή κινδυνεύει να βρεθεί στο οικονομικό περιθώριο, στην απόλυτη φτώχεια. Το 2013 θα είναι πολύ χειρότερο για τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού από κάθε άποψη.Η ανάγκη να μπει φραγμός σε αυτή την κοινωνική καταστροφή είναι άμεση και επιτακτική. Ο μόνος δρόμος, η μόνη δυνατότητα γι' αυτό είναι η ανάπτυξη μεγάλων μαζικών ενωτικών και αποτελεσματικών αγώνων με κατεύθυνση την παρεμπόδιση και την ανατροπή αυτής της πολιτικής. Να δοθεί η δυνατότητα στην εργατική τάξη, τον εργαζόμενο λαό και τη νεολαία να σταθούν αποφασιστικά μπροστά στην κυβέρνηση, την τρόικα και το μονοπωλιακό κεφάλαιο και να πουν ως εδώ και μη  παρέκει,  ή εμείς, η αυτοί.2. Παρά την τραγική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η λαϊκή πλειοψηφία το προηγούμενο διάστημα οι εργατικοί και λαϊκοί αγώνες, ιδιαίτερα μετά την ανάδειξη της τρικομματικής κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου - Κουβέλη είναι πολύ υποτονικοί. Θα ήταν λάθος να μιλήσουμε απλά για λαϊκή αδράνεια και απραξία με ελαφριά καρδιά. Επιτακτική ανάγκη είναι οι συνδικαλιστικές και πολιτικές ηγεσίες...