Πραγματοποιήθηκε στις 18/5 στο αμφιθέατρο της ΑΣΟΕΕ με μεγάλη συμμετοχή η συζήτηση με θέμα: «Η εργατική αντίσταση θα νικήσει», που διοργάνωσε το ΣΕΚ στα πλαίσια των εκδηλώσεων “Μαρξισμός 2017” που φέτος ήταν αφιερωμένες στα 100 χρόνια από την Ρώσικη Επανάσταση.
Στην εκδήλωση συμμετείχε και μίλησε ο συνάδελφος Μανώλης Μαστοράκης, μέλος της Γραμματείας του ΣΕΚΕΣ και του Δ.Σ. του Συλλόγου Προσωπικού, μαζί με τους Τάσο Αναστασιάδη, (Συντονισμός Ενάντια στα Μνημόνια), Χρίστο Αργύρη, (Γενικό Συμβούλιο ΑΔΕΔΥ), Φανή Γουργούρη (ΔΣ ΟΜΥΛΕ), Εύα Ηλιάδη (εργαζόμενη σε ΜΚΟ) και Σεραφείμ Ρίζο, δάσκαλος (δημοτικό σύμβουλο στα Χανιά)
Ο Μ. Μαστοράκης, η τοποθέτηση του οποίου προκάλεσε το έντονο ενδιαφέρον των ακροατών, αναφέρθηκε κυρίως στην εμπειρία του από τη δράση του ΣΕΚΕΣ από το 2012 μέχρι σήμερα τα συμπεράσματα της οποίας μπορούν να βοηθήσουν για να γίνει πράξη ο τίτλος της εκδήλωσης. Ο Μ. Μαστοράκης επικέντρωσε την επιτυχή πορεία του ΣΕΚΕΣ κυρίως σε 3 παράγοντες: την κοινωνικοποίηση του εργατικού κινήματος, την επανασύνδεση της εργατικής τάξης με την κοινωνία και την πλήρη αυτονομία του ΣΕΚΕΣ από πολιτικούς φορείς
Ολόκληρη η ομιλία του Μανώλη Μαστοράκη
Σύντροφοι και συναγωνιστές με μεγάλη χαρά και τιμή αποδεχτήκαμε την πρόσκληση για να συμμετάσχουμε στις τετραήμερες πολύ σημαντικές κατά τη γνώμη μας εκδηλώσεις με τίτλο Μαρξισμός 2017 που διοργανώνει το ΣΕΚ με την ελπίδα , από τις διάφορες απόψεις και συνθέσεις που θα προκύψουν από τις συζητήσεις να γίνει ένα προχώρημα για την ριζοσπαστική αριστερά και το κομουνιστικό κίνημα
Από την πλευρά μας ως ΣΕΚΕΣ θα προσπαθήσουμε να συμβάλουμε στο διάλογο στο κομμάτι της εργατικής αντίστασης, και πως αυτή μπορεί να συμβάλει στην αναδιάταξη της διεκδίκησης των εργατικών δικαιωμάτων και της αναπλήρωσης των απωλειών και των δικαιωμάτων που απωλέσαμε μετά την πλήρη επικράτηση του νεοφιλελευθερισμού , της απομάκρυνσης από την συλλογική διεκδίκηση και να συμβάλουμε στην ανάταση του ηθικού της εργατικής τάξης , ώστε να μπορέσει να διεκδικήσει με όρους νίκης όχι μόνο αυτά που έχει απολέσει αλλά να διεκδικήσει και εντέλει να πάρει από την αστική τάξη αυτό που της αναλογεί αν όχι να την ανατρέψει.
Σύντροφοι
Πως το 2017 παρεμβαίνουμε με τις ηγεσίες να είναι αυτές που είναι το συνδικάτο πλήρως απαξιωμένο , τη συλλογική δράση απαξιωμένη ,και τον εργαζόμενο με σκυμμένο το κεφάλι να έχει αποδεχτεί σε πολύ μεγάλο ποσοστό την λογική της ΤΙΝΑ αυτό είναι το μεγάλο ερώτημα που ζητάει από εμάς επιτακτική απάντηση.
Σύντροφοι θα μπορούσα να γενικολογήσω αλλά ίσως θα ήταν μια ακόμα ομιλία σαν όλες τις άλλες που τις ακούσαμε συμφωνήσαμε πήγαμε στο σπίτι μας, αύριο θα πάμε στην δουλειά μας και από δω παν και οι άλλοι,
θα μιλήσω όμως για μια συλλογικότητα που έχουμε χτίσει μέσα από μάχες πόνο αγωνία και πολύ τρέξιμο αλλά μια συλλογικότητα που ποια έχει πάρει το δρόμο της και θα συνεχίσει να υπάρχει και χωρίς εμάς τα επόμενα χρόνια, θα σας μιλήσω για το ΣΕΚΕΣ που έχω την μεγάλη τιμή να εκπροσωπώ στο βήμα, όχι για να σας κάνω μάθημα αλλά κυρίως για να μεταφέρω την λογική και την εμπειρία που μας επιτρέπει να κινούμαστε λίγο διαφορετικά και να πιστεύουμε ότι ίσως με προϋποθέσεις μπορεί να γίνουν προχωρήματα που θα μας πάνε στο επόμενο βήμα.
Σύντροφοι όπως γνωρίζεται τα κοινά αγαθά βάλλονται συστηματικά και ειδικότερα με την ψήφιση του τετάρτου μνημονίου είναι πολύ πιθανό αν δεν βρουν αντιστάσεις η χώρα να χάσει τον όποιον δημόσιο πλούτο της έχει απομείνει.
Οι αντιστάσεις λοιπόν που θα βρει το κεφάλαιο απέναντι του έχουν και μεγάλη σημασία αλλά και αν δοθεί η μάχη με κατάλληλους όρους και προϋποθέσεις μπορεί να φέρει μεγάλες νίκες για το εργατικό κίνημα αλλά και την κοινωνία ευρύτερα.
Πριν από πέντε χρόνια ευδαπιτες αγωνιούντες έχοντας βαρεθεί, έχοντας σιχαθεί τις γραφειοκρατίες αποφάσισαν να κάνουν κάτι νέο , μια συλλογικότητα που θα παρεμβαίνει στα συνδικαλιστικά ναι μεν της ΕΥΔΑΠ αλλά με μια καινοτομία , την εξωστρέφεια προς την κοινωνία και την αντιμετώπιση των εργατικών ζητημάτων όχι ξέχωρα από τους πολίτες και στενά συντεχνιακά άλλα άμεσα συνδεόμενοι με την κοινωνία από την πλευρά των κοινωνικών συμφερόντων.
Η Ίδρυση και η παρέμβαση του ΣΕΚΕΣ βασίζεται συνοπτικά σε τρεις πυλώνες
- Κοινωνικοποίηση του εργατικού κινήματος
- Επανασύνδεση της εργατικής τάξης με την κοινωνία
- Πλήρης ανεξαρτησία από τους πολιτικούς φορείς
- Τι εννοούμε λοιπόν όταν λέμε κοινωνικοποίηση του εργατικού κινήματος
Έως τώρα αυτό που έχουμε ζήσει και έχουμε δει να συμβαίνει στις συλλογικότητες στις παρατάξεις και στο εργατικό κίνημα είναι η στροχοπροσηλωση στο εργατικό αίτημα το συντεχνιακό καμιά φορά αγνοώντας τον περίγυρο και το τι συμβαίνει ευρύτερα στην κοινωνία.
Αυτό έως τώρα έχει λειτουργήσει αρνητικά από την κοινωνία προς τους εργαζομένους , βοηθάει το σύστημα να παίζει με τον κοινωνικό αυτοματισμό και να στρέφει κοινωνικές ομάδες την μια απέναντι στην άλλη πχ Ελεύθεροι επαγγελματίες – μισθωτοί , ιδιωτικός τομέας ῏δημόσιοι υπάλληλοι και όλοι εναντίον όλων.
Αυτό το παιχνίδι το σύστημα το γνωρίζει μια χαρά και μας βάζει κάθε φορά που ερχόμαστε σε σύγκρουση γκολ από τα αποδυτήρια.
Τι λοιπόν προτείνουμε εμείς και τι κάνουμε πέντε χρόνια τώρα χωρίς να απεμπολούμε κανένα εργατικό δικαίωμα με την κοινωνία σύμμαχο.
Με εξωστρεφείς δράσεις και παρεμβάσεις υπέρ της κοινωνίας έχουμε καταφέρει σε μεγάλο βαθμό ο κόσμος να θεωρεί τον κλάδο του νερού ως το ύψιστο σημείο αντίστασης και την πλήρη αντίθεση του στην εκχώρηση του σε ιδιώτες.
Πως Έγινε όλο αυτό λοιπόν
1)Το ΣΕΚΕΣ στα πέντε χρόνια δράσης του έχει εξαπολύσει με όσες δυνάμεις έχει μια επικοινωνιακή καταιγίδα
με επιστημονικά στοιχεία και τεκμηριωμένα επιχειρήματα οργανώνοντας ομιλίες σε κάθε γειτονιά , με συνεργασίες με κάθε φορέα συλλογικότητα η πολιτικό χώρο που είναι αντίθετος στην ιδιωτικοποίηση του νερού χωρίς προ απαιτούμενα.
Όλο αυτό έχει γίνει με μια άψογη συνεργασία και κοινή δράση με όλους τους εμπλεκόμενους και κυρίως με την κοινωνία, που όσο και αν ακούγεται περίεργο έχει φέρει την κυβέρνηση και την διοίκηση της ΕΥΔΑΠ σε πολύ δύσκολη θέση.
Είναι χαρακτηριστικό ότι για το νερό κυβερνητικοί παράγοντες και ΜΜΕ δεν τολμούν καν να ψελλίσουν την λέξη ιδιωτικοποίηση, αλλά προσπαθούν να την περάσουν ως το νέο φρούτο που μας πλασάρουν σαν συνεργασία δημόσιου ιδιωτικού τομέα τα ονομαζόμενα ΣΔΙΤ αλλά ούτε αυτό θα τους περάσει .
2) Οι εργαζόμενοι δίπλα στον πολίτη
Πέντε χρόνια τώρα με όποια διοίκηση και αν είχαμε αριστερή δεξιά πράσινη κλπ. δίνουμε καθημερινό αγώνα ενάντια στις αδιάκριτες διακοπές υδροδότησης αλλά και των διακοπών σε λαϊκά νοικοκυριά γενικότερα
- Με συνεχή αρθρογραφία κατά των διακοπών
- με συνεχή αναφορά στις διεθνείς κατευθύνσεις για την ελάχιστη ποσότητα ύδατος που χρειάζεται ο άνθρωπος για να επιβιώσει
- Με παρεμβάσεις στις διοικήσεις από όσα σωματεία έχουμε εκπροσώπηση με ακτιβισμούς, χαρακτηριστικά θυμάμαι την μεγαλειώδη πορεία στο περιφερειακό του Πειραιά που η ΕΥΔΑΠ προσπάθησε για ασήμαντη οφειλή να κάνει κατάσχεση σε καρκινοπαθή , χαρακτηριστικά επίσης θυμάμαι το καλοκαίρι του 14 παρέμβαση στα κεντρικά στον περισσό με τρία πούλμαν από αλληλέγγυους από τον Πειραιά για να σταματήσουν οι διακοπές υδροδότησης εν μέσου θέρους.
- Διεθνοποίηση του θέματος είναι χαρακτηριστικό ότι πέρα από τα στενά πλαίσια της χώρας μας προσπαθούμε συμμετέχοντας και σε ευρωπαϊκές συλλογικότητας αλλά και παγκόσμιες να διεθνοποιήσουμε το θέμα μας όσο γίνεται περισσότερο.
Χαρακτηριστικά βρεθήκαμε σε συνάντηση για τις ιδιωτικοποίηση του νερού που διοργάνωσε η ευρωπαϊκή αριστερά στο στόμα όχι του λύκου αλλά του ευρωπαϊκού καπιταλισμού και ιμπεριαλισμού στις Βρυξέλλες για να μιλήσουμε για το θέμα της ιδιωτικοποίησης και να διαδοθεί το θέμα σε όλες τις χώρες της ΕΕ με αποτέλεσμα μια μεγάλη καμπάνια συλλογής υπογραφών που ακόμα διεξάγουν Γερμανοί σύντροφοι κατά της ιδιωτικοποίησης του νερού στην Ελλάδα κλπ.
Θα σας πάω λοιπόν τώρα στον επόμενο πυλώνα που παλεύουμε την επανασύνδεση του εργατικής τάξης με την κοινωνία
Κινούμαστε λοιπόν σε αυτήν την κατεύθυνση με μια λογική που λέει ότι ο χρήστης πρέπει να πάψει ποια είναι χρήστης αλλά να είναι συμμέτοχος και να απαιτεί καλύτερες υπηρεσίες σε συνεργασία με τον εργαζόμενο.
Μέσα από τις εκδηλώσεις που συμμετέχουμε πανελλαδικώς και σιγά σιγά και στο εξωτερικό προσπαθούμε να βάλουμε τον κόσμο στην λογική της κοινωνικής ιδιοκτησίας του πόρου,
Ο πολίτης πρέπει να έχει λόγο και για το τιμολόγιο, και να απαιτεί να έχει προσωπικό με όλα τα εχέγγυα καλό μισθό και σταθερές εργασιακές σχέσεις ώστε να απολαμβάνει υπηρεσίες υψηλής ποιότητας , πρέπει να έχει λόγο κατά την γνώμη μου ακόμα και στην διοίκηση και για το πως αυτή λειτουργεί και προς ποιανού το συμφέρον .
Ορισμένες δράσεις μας στόχευσαν ακριβώς σε αυτόν τον στόχο
1/12/16 – Με μια ειρηνική αλλά και δυναμική κινητοποίηση, εργαζόμενοι της ΕΥΔΑΠ και πολίτες, δεν επέτρεψαν η Γενική Συνέλευση των μετόχων για τη διανομή των κερδών προηγούμενων χρήσεων, συνολικού ύψους 40,5 εκατ.
Αντί για επιστροφή κεφαλαίου είχαμε δηλώσει τότε ότι απαιτούμε προσλήψεις τακτικού προσωπικού, διασφάλιση της πρόσβασης των οικονομικά, κοινωνικά και υγειονομικά αδυνάμων στο πόσιμο νερό, επενδύσεις στα δίκτυα και τις υποδομές, βελτίωση των μισθολογικών εργασιακών συνθηκών των εργαζομένων το ίδιο λέμε και σήμερα αλλά εδώ πρέπει να τονίσω και κάτι άλλο πολύ σημαντικό.
Στην συνέχεια της υπόθεσης δείγμα του φόβου που τους προκαλούμε όταν αγωνιζόμαστε συγκροτημένα με σχέδιο και χωρίς κανένα φόβο απέναντι στο σύστημα, γιατι εμείς και με το εμείς βαζω την εργατική τάξη όλους μας δηλαδή, είμαστε οι πολλοί αυτοί είναι οι λίγοι , μετέθεσαν λοιπόν την υπόθεση στο χρηματιστήριο με 10 κλούβες ΜΑΤ να τους φυλάνε που και εκει αν το πιστεύαμε περισσότερο και κυρίως η αριστερά θα μπορούσαμε να τους σταματήσουμε.
Και αυτό σύντροφοι αποδεικνύετε από το μένος των συστημικών οικονομικών μέσων που τότε έγραφαν χαρακτηριστικά στο banking news
Να σημειωθεί ότι τα ασφαλιστικά μέτρα κατατέθηκαν από τους ίδιους εργαζόμενους που εισέβαλαν στη γενική συνέλευση (που θα λάμβανε απόφαση για την διανομή μερίσματος) με την δικαιολογία ότι «αυτά τα λεφτά, είναι ο ιδρώτας μας» και μάλλον τα θεωρούν δικά τους και ως εκ τούτου την διέκοψαν.
Τα κέρδη που ο ισολογισμός γράφει ότι αποδίδονται στους μετόχους δηλαδή, πρέπει σύμφωνα με τους εργαζόμενους που αντιδρούν, να αποδίδονται στους εργαζόμενους ή στο λαό Εάν αυτό που έκαναν οι εργαζόμενοι τότε δεν θεωρείτε μια από τις ποιο βαθιά αντικαπιταλιστικές πράξεις που χτυπάει τον πυρήνα του κεφαλαίου εν μέσω μνημονίων με την απαίτηση τι ο ιδρώτας των εργαζομένων να επιστρέψει στην κοινωνία τότε δεν ξέρω ποια πράξη είναι, και όλοι αντιλαμβανόμαστε και το συμβολισμό αυτής της πράξης
Αυτά αλλά και άλλες δράσεις που προγραμματίζουμε για το μέλλον δημιουργούν μια σύνδεση κοινωνίας και εργαζομένων στην ΕΥΔΑΠ που δεν επέτρεψε στις μεγάλες κινητοποιήσεις που ήταν πρωτοφανείς για τα δεδομένα της ΕΥΔΑΠ ενόψει ένταξης στο υπερταμειο να βγει κάποιος και να πει η για τους μισθούς η για τους βολεμένους και όλα τα φληναφήματα που ανακαλύπτει το σύστημα ώστε να κάνει τη δουλειά του.
Την στιγμή λοιπόν της μάχης τότε δεν τόλμησε το σύστημα καν να ψελλίσει την γνωστή προπαγάνδα του, ενώ η μανία και η αγωνία τους τότε ηταν να περάσουν ότι η ΕΥΔΑΠ δεν ιδιωτικοποιείτε και παραμένει στο δημόσιο.
Η προπαγάνδα εκ του αποτελέσματος δεν πέρασε δημιουργώντας ρήγμα τότε στην κυβέρνηση με τον Τσιρωνη των οικολόγων να αρνείται να ψηφίσει όπου άρον άρον αναγκάστηκε η κυβέρνηση να βάλει όρο τότε για την ΕΥΔΑΠ για δημόσιο έλεγχο .
Πλήρης ανεξαρτησία από πολιτικούς φορείς
Αυτό το επιδιώξαμε όχι γιατί είμαστε κατι άχρωμο άοσμο και απολιτίκ. Τουναντίον όλοι οι σύντροφοι είναι πολιτικοποιημένα όντα άλλοι συμμετέχουμε σε κόμματα άλλοι όχι, αλλοι σε συλλογικότητες η σε παρατάξεις της ευρύτερης ριζοσπαστικής αριστεράς και όχι μόνο αλλά και χωρίς να είναι προαπαιτούμενο.
Γνωρίζοντας όμως τις παθογένειες των κομμάτων και εκ των έσω αποφασίσαμε να κάνουμε κάτι άλλο, πετάξαμε τις κομματικές μας ταυτότητες όχι γιατί είμαστε ενάντια στα κόμματα, αλλά γιατι πιστεύουμε βαθιά ότι τα κόμματα πρέπει να υποτάσσονται στο σκοπό και όχι ο σκοπός στα κόμματα βάζοντας την συγκεκριμένη μάχη, την μάχη του νερού δηλαδή πάνω και πέρα από όσες ιδεολογικές διαφορές και οπτικές σε σημεία μπορεί στην πολιτική ζωή μας ο καθείς και η καθεμιά από μας θα μπορούσε να έχει.
Και κατά τη γνώμη μας αυτός ίσως είναι και ο όρος αλλά και η αναγκαία συνθήκη για να δημιουργήσεις μέτωπο από τα κάτω, και αυτό ακριβώς κάναμε δημιουργώντας μια συλλογικότητα επικίνδυνη για το σύστημα που δεν θα σχολιάζει και θα παίρνει θέση μονο για το γενικό αλλά θα εχει την ευελιξία να παρεμβαίνει και στο ειδικό, αλλά παράλληλα να μπορεί να κινείτε και στον ευρύτερο χώρο χωρίς αγκυλώσεις που θα είχαμε αν μετέφερε ο καθένας την κομματική γραμμή στην συλλογικότητα.
Σύντροφοι πέρα όμως από όλα τα παραπάνω θέλουμε να εισάγουμε στον διάλογο αλλά και στην σκέψη σας και μια ακόμα λογική την λογική του υγιούς συνδικαλισμού του συνδικαλισμού όπως κατά τη γνώμη μου θα έπρεπε να είναι.
Ξαναπιάνοντας το νήμα λοιπόν από τους πρώτους τους πιονιέρους παλεύουμε σταθερά και πτωχευμένα για να ξαναπιστεψει ο εργαζόμενος στην συλλογική δράση με συγκεκριμένους άξονες επίσης.
1. Δεν υπάρχει εκλεγμένος συνδικαλιστής του ΣΕΚΕΣ που να μην είναι εργαζόμενος και κάθε μέρα δίπλα στον συνάδελφο είμαστε συνδικαλιστές των από κάτω και από τα κάτω
2. Δεν υπάρχουν ηγεσίες γραφειοκρατίες και πεφωτισμένοι ηγέτες, ισονομία και απόλυτη δημοκρατία στην συλλογικότητα , ήδη στις εν εξελιξη επόμενες εκδηλώσεις που γίνονται στο εξωτερικό και συγκεκριμένα στην Ιρλανδία δεν θα πάνε οι γνωστοί στο κίνημα της ΕΥΔΑΠ και ευρύτερα έως τώρα σύντροφοι , αλλά οι από κάτω δηλαδή η μη εκλεγμένοι οι εργάτες και οι αφανείς ήρωες, δίνοντας μια δυναμική και μια συντροφικότητα αλλά και εντέλει αποδεικνύοντας στην πράξη ότι γινόμαστε μια συλλογικότητα των μελών με γνώμονα το μέλος και την ενεργοποίηση του για τον κοινό σκοπό.
3. Στην τακτική μας επίσης δεν περιλαμβάνεται η λογική του να περιμένουμε θεσμικά τι θα αποφασίσουν οι ηγεσίες, δρούμε έτσι και αλλιώς και με αυτή την λογική καταφέραμε όταν όλοι ψάχνονταν, να κινητοποιήσουμε τον κόσμο από τα κάτω πρώτα και αργότερα να ακολουθήσουν και οι ηγεσίες σε μια σειρά θεμάτων όπως
- Ανάκληση απολύσεων στην ΕΥΔΑΠ των νέων υδρονομέων
- Ασφαλιστικά κατά της ΕΥΔΑΠ με αίτημα να μοιραστούν τα κέρδη στην κοινωνία μέσω συγκεκριμένων προτάσεων
- Ανάκτηση αντικειμένου από τους εργολάβους
Είμαστε η μοναδική παράταξη που όταν γινόταν ο διάλογος για το οργανόγραμμα προτείναμε τον εργατικό έλεγχο αναλυτικά
Θεσμοθέτηση αντικειμενικών διαδικασιών πχ δίμηνοι φοιτητές πρόσληψη τους με την αδιάβλητη διαδικασία της κλήρωσης ενώπιων των ενδιαφερομένων
Κινητοποίηση για την συλλογική σύμβαση με γενική συνέλευση των εργαζομένων και διάλογο για την τακτική που θα έπρεπε να ακολουθήσει το κίνημα για την καλύτερη διεκδίκηση κάνοντας συμμέτοχο το προσωπικό στην πράξη.
Συμμετοχή στο δημοψήφισμα της Θεσσαλονίκης αυτό που το όχι δεν έγινε ναι
Μπλοκάρισμα της περιοδείας του Tσίπρα στην ΔΕΘ που δεν στηρίχτηκε δυστυχώς και ουτε εκτων υστέρων αναδείχτηκε από καμιά δύναμη της αριστεράς, παρότι ήταν η πρώτη φορά που δεν πέρασε πρωθυπουργός από τα περίπτερα των ΔΕΚΟ στην ΔΕΘ
Πρώτη αντιφασιστική συγκέντρωση με ομιλία στα κεντρικά της ΕΥΔΑΠ σε συνεργασία με την ΚΕΕΡΦΑ
Διεθνοποίηση του προβλήματος
Όλα αυτά και άλλα τόσα που δεν φτάνει ο χρόνος για να σας τα μεταφέρω εχουν κάνει ακόμα και διεθνείς οίκους που ασχολούνται με τις ιδιωτικοποιήσεις να θεωρούν το ΣΕΚΕΣ μαζί με το σωματείο της Θεσσαλονίκης ότι αποτελούν μέγιστο κίνδυνο για την ιδιωτικοποίηση των νερών στην Ελλάδα γιατι λόγο της εξωστρεφούς τους δράσης μπορούν να κερδίσουν την πλειοψηφία της κοινής γνώμης.
Σύντροφοι τελειώνοντας
Μην νομίζετε ότι όλα αυτά βγαίνουν από το στόμα ενός αναθρεμμένου και γαλουχημένου στην αριστερά και στο κομουνιστικό κίνημα, αλλά βγαίνουν από το στόμα ενός ανθρώπου που μόλις μερικά χρόνια πριν ήταν στο συντηρητικό χώρο, αλλά σήμερα που σας μιλάω αν κάποιος μου κόψει τις φλέβες από το αριστερό χέρι θα τρέξει ο λόγος του Λένιν και οι ιδέες του ,και από το δεξί οι εργάτες του πουλίτωφ, ζήτω η επανάσταση λοιπόν στο χέρι μας είναι και οι συνειδήσεις να αλλάξουν και η εργατική αντίσταση να κερδίσει.