ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΩΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΑΕ
Υφαρπαγή των περιουσιακών στοιχείων του Ελληνικού Κράτους και απόλυτος έλεγχος του εθνικού, παραγωγικού, οικονομικού, κοινωνικού σχεδιασμού από τους «ευρωπαϊκούς θεσμούς»
Η Ελληνική Εταιρεία Συμμετοχών και Περιουσίας ΑΕ ψηφίστηκε τον Μάϊο 2016 από την Ελληνική Βουλή ως τέταρτο μέρος του γενικού νόμου «Επείγουσες διατάξεις για την εφαρμογή της Συμφωνίας Δημοσιονομικών Στόχων και Διαρθρωτικών Μεταρρυθμίσεων και άλλες διατάξεις». Στην εταιρία αυτή μεταβιβάζονται για 99 έτη σχεδόν όλα τα περιουσιακά στοιχεία του Ελληνικού Κράτους προς πώληση σε ιδιώτες ή «συνδιαχείριση» με τους λεγόμενους θεσμούς, η οποία όμως είναι τυπική καθώς ο οργανισμός ελέγχεται απευθείας από αυτούς τους θεσμούς. Το διοικητικό συμβούλιο και κάθε εμπειρογνώμων που εμπλέκεται στις συναλλαγές απολαμβάνουν απόλυτη ασυλία για τις πράξεις τους.
Α. Η Εταιρεία δεν ανήκει στο δημόσιο ή ευρύτερο δημόσιο τομέα. Οι διατάξεις που αναφέρονται σε δημόσιες επιχειρήσεις δεν εφαρμόζονται ως προς την Εταιρεία, εκτός εάν αυτό προβλέπεται ρητά από τον παρόντα νόμο. Λειτουργεί σύμφωνα με τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας για ειδικό σκοπό, ο οποίος προσδιορίζεται α. ως αποπληρωμή του φερόμενου ως δημόσιου χρέους β. ως συνεισφορά πόρων για την επενδυτική πολιτική της χώρας. Ελέγχεται πλήρως από τους «ευρωπαϊκούς θεσμούς» ESM (Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας) και ΕΕ (Ευρωπαϊκή Επιτροπή). Επομένως, υπόκειται στις απαρέγκλιτες αρχές της νεοφιλελεύθερης ενιαίας οικονομικής σκέψης, όπως συνταγματοποιήθηκε στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα (ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί, απόλυτη ανεξαρτησία της ΕΚΤ, απαγόρευση κάθε νομισματικής χρηματοδότησης των ελλειμμάτων, στενή σχέση με χρηματοπιστωτικές αγορές). Οι αρχές αυτές της νεοφιλελεύθερης ορθοδοξίας καταργούν βάναυσα κάθε έννοια εθνικού, δημόσιου, λαϊκού συμφέροντος, υφαρπάζοντας και σπαταλώντας τον κοινό πλούτο, καταστρέφοντας την ανθρώπινη εργασία και υπονομεύοντας την επιβίωση του πλανήτη.
Εξίσου σημαντικό, στο νεοφιλελεύθερο αδιαπέραστο τοίχος της Ευρωζώνης η πολιτική έχει εξοβελιστεί και η δημοκρατία έχει ενταφιαστεί. Δημοψηφίσματα και άλλες μαζικές διαδικασίες πολιτικής εμπλοκής των λαών απαγορεύονται ή αν πραγματοποιηθούν – όπως το πρόσφατο Βρετανικό δημοψήφισμα και παλαιότερα αυτά της Ιρλανδίας, Γαλλίας και Ολλανδίας – επιχειρείται να κατευθυνθούν στην επιθυμητή απόφαση ή το αποτέλεσμά τους να μην εφαρμοστεί. Πειθάρχηση και τιμωρία περίμεναν την Ελλάδα μετά την άνοδο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και κυρίως μετά το μισητό για τους «θεσμούς» δημοψήφισμα (5/7/2015), που απέρριψε την πρόταση των ευρωπαϊκών ελίτ με 62%.
Η πολιτική κρίση της Ευρωζώνης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι κρίση κυριαρχίας των εθνικών κρατών. Η σχέση των ευρωπαϊκών θεσμών με τα κράτη μέλη είναι σχέση επιτήρησης και επιτροπείας. Η Ελλάδα τελεί υπό καθεστώς προτεκτοράτου στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα.
Β. Η ιδιοκτησία και ο έλεγχος από το ιδιωτικό κεφάλαιο βασικών περιουσιακών στοιχείων του κράτους, που συγκροτούν καθοριστικούς πυλώνες για τον έλεγχο της οικονομίας, της παραγωγικής συγκρότησης/παραγωγικού μετασχηματισμού μιας χώρας, αποτελούν σήμερα στρατηγική του παγκοσμιοποιημένου κεφαλαίου, των κυβερνήσεων και των υπερεθνικών ενώσεων – όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Ευρωζώνη – οι οποίες εκφράζουν πολιτικά αυτή τη στρατηγική. Στην Ελλάδα, που βρίσκεται υπό μνημονιακό καθεστώς και ήδη εφαρμόζει το τρίτο επαχθέστερο μνημόνιο, η πολιτική αυτή στρατηγική πραγματοποιείται μέσα από τρεις θεμελιακές ανατροπές στο καθεστώς ιδιοκτησίας.
Πρώτον, οι τράπεζες παραχωρήθηκαν σε εξευτελιστικές τιμές σε ξένους επενδυτές και το δημόσιο, που τις είχε εξαγοράσει, έχασε ένα βασικό ρυθμιστικό εργαλείο της οικονομίας. Δεύτερον, η ιδιωτικοποίηση αυτή των τραπεζών διευκολύνει την υφαρπαγή της ιδιωτικής περιουσίας των ελλήνων πολιτών μέσω των «κόκκινων δανείων» και των εγγυήσεων που κατέχουν οι τράπεζες. Η τρίτη θεμελιακή ανατροπή στο καθεστώς ιδιοκτησίας αφορά στην υφαρπαγή της δημόσιας περιουσίας με το πρόσχημα της εξυπηρέτησης του φερόμενου ως δημόσιου χρέους το οποίο ανέρχεται σε 321 δις € και είναι απολύτως αδύνατο να εξυπηρετηθεί με τα ψίχουλα των εσόδων από τις ιδιωτικοποιήσεις.
Σε κάθε περίπτωση υπάρχει ριζική αμφισβήτηση του δημόσιου χρέους, το οποίο καθίσταται η βασιλική οδός υφαρπαγής της δημόσιας περιουσίας. Το πόρισμα της Επιτροπής Αλήθειας της Βουλής για το Δημόσιο Χρέος (Ιούλιος 2015) τεκμηριώνει γιατί το φερόμενο ως δημόσιο χρέος είναι παράνομο, αθέμιτο, επονείδιστο – επομένως δεν πρέπει να πληρωθεί.
«Η Επιτροπή διαπίστωσε, επίσης, ότι η μη βιωσιμότητα του ελληνικού δημόσιου χρέους ήταν εξαρχής προδήλως γνωστή στους διεθνείς δανειστές, τις ελληνικές αρχές και τα συστημικά μέσα ενημέρωσης. Παρ’ όλα αυτά, οι ελληνικές αρχές, μαζί με κάποιες κυβερνήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συνωμότησαν το 2010 ενάντια στην αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους, προκειμένου να προστατεύσουν τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Τα συστημικά μέσα μαζικής ενημέρωσης απέκρυψαν την αλήθεια από τους πολίτες, παριστάνοντας ότι δήθεν η διάσωση αφορούσε την Ελλάδα και όχι τις τράπεζες και συνάμα εξυφαίνοντας μια αφήγηση που στόχευε να εμφανίσει τον ελληνικό πληθυσμό ως δήθεν άξιο των αδικοπραξιών των δανειστών».
«Το ποσό που διατέθηκε μέσω των προγραμμάτων «διάσωσης» (μνημονίων) του 2010 και του 2012 ελέγχονταν από το εξωτερικό μέσα από περίπλοκες διευθετήσεις, οι οποίες απέκλειαν κάθε δημοσιονομική αυτονομία. Οι δανειστές υπαγόρευσαν αυστηρά τον τρόπο διάθεσης των δανειακών κεφαλαίων «διάσωσης», εκ των οποίων μόνο ένα ελάχιστο τμήμα, λιγότερο από το 10%, κατευθύνθηκε στην κάλυψη των τρεχουσών δημόσιων δαπανών».
Σε κάθε περίπτωση ένα κυρίαρχο κράτος μπορεί να αρνηθεί την εκποίηση των περιουσιακών του στοιχείων, η απώλεια των οποίων αφορά ευθέως στην απώλεια της εθνικής και κατ’ επέκταση της λαϊκής κυριαρχίας. Ένα κυρίαρχο κράτος σύμφωνα με τους διεθνείς νόμους, μπορεί και επιβάλλεται να θέτει σε προτεραιότητα την κρατική περιουσία και την ικανοποίηση των κοινωνικών/ανθρώπινων δικαιωμάτων των πολιτών του έναντι της εξυπηρέτησης του όποιου, αποδεκτού ή μη αποδεκτού, χρέους.
Γ. Τούτων δεδομένων, αυτή καθεαυτή η συγκρότηση της Ελληνικής Εταιρείας Συμμετοχών και Περιουσίας ΑΕ αμφισβητείται ριζικά. Η παρουσίαση των επιμέρους διατάξεων πείθει τόσο για τον απόλυτο έλεγχο των «ευρωπαϊκών θεσμών» επί όλων των περιουσιακών στοιχείων του ελληνικού κράτους όσο και για τον σκοπό του ελέγχου, που είναι είτε η άμεση εκποίηση/παραχώρηση σε ιδιώτες της δημόσιας περιουσίας είτε η «συνδιαχείρισή» της με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς επ’ ωφελεία των μεγαλοκεφαλαιούχων «επενδυτών».
- Η διανομή των κερδών της Εταιρείας γίνεται ως εξής : ποσοστό 50% καταβάλλεται για το χρέος, τα υπόλοιπα κέρδη χρησιμοποιούνται για τις επενδύσεις της Εταιρείας σύμφωνα με την πολιτική που αναφέρεται στα άρθρα του νόμου.
- Η διάρκεια της Εταιρείας ορίζεται σε 99 έτη – η διάρκεια του ΤΑΙΠΕΔ (Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας Δημοσίου), που διενεργούσε προηγουμένως τις ιδιωτικοποιήσεις, ήταν 6 έτη και το νέο Ταμείο υπολογιζόταν αρχικά να έχει διάρκεια 35 ετών. Τελικά αποδεικνύεται ότι «θεσμοί» και κυβερνήσεις φαντάζονται ότι το μέλλον θα τους ανήκει αιώνια !!
- Με τη σύσταση/απόκτηση νομικής προσωπικότητας της Εταιρείας τα παρακάτω νομικά πρόσωπα θεωρούνται άμεσες θυγατρικές αυτής και ενσωματώνονται κατά πλήρη κατοχή, νομή και κυριότητα σ’ αυτή.
α. Το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ)
β. Το Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ)
γ. Η Εταιρεία Ακινήτων Δημοσίου (ΕΤΑΔ ΑΕ)
δ. Η Εταιρεία Δημοσίων Συμμετοχών ΑΕ (ΕΔΗΣ), η οποία συστήνεται τώρα
Η Εταιρεία μπορεί να ιδρύει και άλλες θυγατρικές για την επίτευξη των σκοπών της.
Όλα τα βασικά περιουσιακά στοιχεία του κράτους, ένα μικρό – έναντι των σημερινών παραχωρήσεων – μέρος των οποίων είχε περιληφθεί στο ΤΑΙΠΕΔ, περιέρχονται στη νέα Εταιρεία. Όσον αφορά τη νεόκοπη Εταιρεία Δημοσίων Συμμετοχών, αυτή θα κατέχει τη συμμετοχή του Κράτους (όση απέμεινε) σε δημόσιες επιχειρήσεις, θα διαχειρίζεται και θα αξιοποιεί τα εν λόγω ποσοστά σύμφωνα με βέλτιστες διεθνείς πρακτικές και τις κατευθυντήριες γραμμές του ΟΟΣΑ. Οι δημόσιες επιχειρήσεις που ελέγχονται από την ΕΔΗΣ υπόκεινται σε κατάλληλη εποπτεία σύμφωνα με τους κανόνες της εθνικής και ευρωπαϊκής νομοθεσίας. Με την καταχώρηση του καταστατικού της ΕΔΗΣ, οι μετοχές των δημοσίων επιχειρήσεων μεταβιβάζονται αυτοδικαίως και χωρίς αντάλλαγμα σ’ αυτή.
Συγκεκριμένα, όσον αφορά τις ΔΕΚΟ, περιέρχονται στο υπερταμείο μέσω της ΕΔΗΣ σε πρώτη φάση ο ΟΑΣΑ (Αστικές Συγκοινωνίες Αθήνας) ο ΟΣΥ (λεωφορεία, τρόλεϊ), η ΣΤΑΣΥ (μετρό, τραμ, ηλεκτρικός σιδηρόδρομος), ο ΟΣΕ (σιδηρόδρομοι Ελλάδας), το ΟΑΚΑ (Ολυμπιακό Αθλητικό Κέντρο) και τα ΕΛΤΑ (Ταχυδρομεία). Σε επόμενο διάστημα θα μεταβιβαστούν στην ΕΔΗΣ η ΕΥΔΑΠ (Εταιρεία Ύδρευσης Αττικής), η ΕΥΑΘ (Εταιρεία Ύδρευσης Θεσσαλονίκης), η ΕΛΒΟ (Βιομηχανία Όπλων), η Αττικό Μετρό και το 34% της ΔΕΗ (Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού).
Η κυριότητα και νομή όλων των κινητών και ακίνητων περιουσιακών στοιχείων, τα οποία ανήκουν στο Ελληνικό Δημόσιο και τα διαχειρίζεται η ΕΤΑΔ σύμφωνα με τον νόμο 2636/1998, μεταβιβάζονται αυτομάτως στην ΕΤΑΔ χωρίς αντάλλαγμα, με εξαιρέσεις προστατευόμενων φυσικών περιοχών, για να πάρουν των άγουσα της νέας διαχείρισης μέσω Εταιρείας.
- Εποπτικό και Διοικητικό Συμβούλιο της Εταιρείας
Το Εποπτικό Συμβούλιο αποτελείται από 5 μέλη. 3 εξ αυτών επιλέγονται από το Ελληνικό Δημόσιο κατόπιν όμως σύμφωνης γνώμης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Ε.Ε.) και του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM) και 2 μέλη, μεταξύ των οποίων ο Πρόεδρος του Εποπτικού Συμβουλίου, επιλέγονται από την Ε.Ε. και τον ESM, με σύμφωνη γνώμη του Υπουργού Οικονομικών. Η θητεία του Εποπτικού Συμβουλίου είναι πενταετής, αποφασίζει δε για τα παρακάτω θέματα : εκλέγει και διορίζει τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της Εταιρείας, ανακαλεί τον διορισμό των μελών του, καθορίζει τις αμοιβές τους, προσυπογράφει την πρόταση του Διοικητικού Συμβουλίου προς τη Γενική Συνέλευση του μοναδικού μετόχου (Ελληνικό Δημόσιο) για οποιαδήποτε τροποποίηση του Εσωτερικού Κανονισμού της Εταιρείας και των θυγατρικών της, εκτός ΤΧΣ και ΤΑΙΠΕΔ, και για οποιαδήποτε τροποποίηση Καταστατικού. Επίσης, αποφασίζει για αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου, αξιολογεί τα πεπραγμένα του Διοικητικού Συμβουλίου, ασκεί ένα πλήθος εξουσιών για τον έλεγχο των αρμοδιοτήτων του ΔΣ, καθιστώντας το τελευταίο ανεύθυνο. Σε κάθε περίπτωση, για να μην υπάρχει καμιά αμφιβολία για το ποιός διαθέτει την εξουσία της πολιτικής και των αποφάσεων, το Εποπτικό Συμβούλιο παρεμβαίνει και στο διορισμό των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου. Το ΔΣ της Εταιρείας αποτελείται από 5 – 7 μέλη τα οποία εκλέγονται για τετραετή θητεία, όπως ορίζεται στο Καταστατικό της με απόφαση του Εποπτικού Συμβουλίου και υπό τις προϋποθέσεις που θέτει ο Εσωτερικός Κανονισμός. Το Εποπτικό Συμβούλιο διορίζει μεταξύ των μελών του ΔΣ τον Πρόεδρο και τον Διευθύνοντα Σύμβουλο.
- Η Εταιρεία και οι άμεσες θυγατρικές της, εξαιρουμένων των ΤΧΣ και ΤΑΙΠΕΔ, μπορούν να μετέρχονται όλες τις μεθόδους που κρίνονται κατάλληλες προκειμένου ν’ αξιοποιούν τα περιουσιακά τους στοιχεία. Προκειμένου να προβούν σε ιδιωτικοποίηση των περιουσιακών τους στοιχείων δύνανται να προβαίνουν ενδεικτικά στην πώλησή τους, τη μεταβίβαση οποιωνδήποτε εμπράγματων ή ενοχικών δικαιωμάτων επί αυτών ή την εισφορά των τελευταίων σε ανώνυμες εταιρείες ή ιδιωτικές και κεφαλαιουχικές εταιρείες και στη συνεπακόλουθη πώληση των σχετικών μετοχών σε τρίτους.
- Η Εταιρεία και οι άμεσες θυγατρικές της μπορούν να προσλαμβάνουν προσωπικό με συμβάσεις εργασίας ιδιωτικού δικαίου για απασχόληση ορισμένου ή αορίστου χρόνου, με σχέση εντολής ή με σύμβαση έργου. Μπορούν, επίσης, να καλύπτουν τις ανάγκες σε προσωπικό συνάπτοντας συμβάσεις δανεισμού εργαζομένων με εταιρείες του ιδιωτικού τομέα ή εταιρείες των οποίων οι μετοχές έχουν μεταφερθεί στην Εταιρεία ή σε κάποια από τις θυγατρικές της. Μπορούν να αποφασίσουν τη μεταφορά εργαζομένων από την Εταιρεία στις θυγατρικές της ή από μια θυγατρική στην άλλη ή στην Εταιρεία. Τέλος, επιτρέπεται η απόσπαση στην Εταιρεία και τις θυγατρικές της προσωπικού από το Δημόσιο ή τα ΝΠΔΔ ή τον ευρύτερο δημόσιο τομέα.
Είναι φανερό ότι οι εργασιακές σχέσεις και τα εργασιακά δικαιώματα έχουν καταλυθεί.
Ελληνική μετάφραση της δημοσίευσης στο Defend Democracy Press, 30/8/2016 : http://www.defenddemocracy.press/looting–colonizing–greece/
Ελένη Πορτάλιου, ομότιμη καθηγήτρια Αρχιτεκτονικής Σχολής ΕΜΠ, μέλος της Πρωτοβουλίας Πολιτών για την Κατάργηση του Υπερταμείου Υφαρπαγής της Δημόσιας Περιουσίας